Ach Pauline....wat een goede berichten lees ik!
De duimen blijven draaien voor jullie Joep
En wat geweldig dat hij de wieltjes gelijk als normaal beschouwt, heerlijk dat hij nu zelf weer stukjes kan lopen.
Ben helemaal blij voor jullie
Vanmiddag weer naar Tannetje en dinsdag naar de fysio. Ik ben wel als de dood dat hij zijn voorhand overbelast dus alles om dat te voorkomen.
Verder doet hij het geweldig met zijn wieltjes. Al moet ik er nog erg aan wennen. Loop daarnet met hem op het gras, gaat hij liggen rollen (onvoorstelbaar dat hij dat wel kan) op zijn rug, met zijn wieltjes om! En spelen met Joris......, lijkt me nog niet zo'n goed plan aangezien Joep speelt als een dolle stier.
Dat geeft wel aan dat zijn levenslust nog helemaal aanwezig is, en dat hij zich met de wieltjes wel kan uiten.
Ik kan me voorstellen dat je dit bekijkt met een blok beton op je maag.
Toen mijn Duitse herder Diego zijn lsi operatie had gehad, en meteen minder beklemming had, maar geen ruk mocht, ging zich eens behagelijk uitrekken, en daarna op zijn rug liggen wentelreuen. We hebben allebei een gil van schrik gegeven, de angst dat de schroeven en wiggen zouden breken.
Hij keek ons aan tis er nou?
Slecht voor je hart die kereltjes, maar goed, achteraf zie ik dat ze toch zo laten zien midden in hun levenlust te zitten hoe benepen de situatie ook is van hun ruggen.
Ik ben volgens mij net zo eigenwijs als onze teckels.... 
En spelen met Joris......, lijkt me nog niet zo'n goed plan aangezien Joep speelt als een dolle stier. 
