Weet precies wat je doormaakt
, het is echt vreselijk dat tegenstrijdige gevoel!
Wij hebben het een aantal maanden geleden hetzelfde doorgemaakt.
Radja hoestte een paar dagen behoorlijk,DA dacht kennelhoest en ja het leek erop! Maar mocht het na het weekend geen verbetering zijn,dan toch ff foto maken. Wat we idd maandag hebben gedaan. Foto moest naar Utrecht en ze verwachtte vrijdag de uitslag te krijgen,maar helaas diezelfde middag werden we gebeld dat het een tumor was bovenin achter haar long die haar long aan het inkapselen was! Prognose een paar weken. DA wilde nog een vriend vragen,gespecialiseerd in tumoren of het operabel was. Zover is het niet gekomen. Woensdag ging ik een klein stukje met mijn meissie lopen,ze bogen vreselijk te hoesten,zo erg dat de tranen uit haar ogen stroomde
,huilend naar huis gelopen en direct gebeld om afspraak te maken voor vrijdag om haar in te laten slapen hier thuis!( eigenlijk zouden wij de uitslag die dag krijgen! ) Donderdag zijn mijn man en ik nog met haar naar het bos geweest voor een klein half uurtje en ook met de bal in haar bek en verdorie het leek alsof ze de oude was,nog in stukje gezwommen en het wandelen ging prima! Had ik dan toch de verkeerde beslissing genomen!?!
Toch hebben we het doorgezet,want ik wilde dat ze niet nog verder zou aftakelen!
Heb geen spijt van mijn beslissing,want ik deed dit met onbeschrijfelijke liefde voor mijn meissie! Maar heb wel periodes dat ik denk,misschien hadden we het een week moeten uitstellen! Maar dat was van mijn kant egoïstisch geweest!
Sorry dat het een wat langer stuk is geworden,was niet mijn bedoeling,maar hoop dat je hier was aan hebt!
Lieverd ik wens je heel heel veel sterkte in wat je ook beslist,want idd dit is de moeilijkste beslissing die mensen die intens van hun dieren houden, moeten maken!
Dikke knuf van mij, Jacqueline
