omdat ik niemand voor het hoofd wil stoten heb ik de titel even aangepast
dank je voor de tip Eelke en zeker dank ook Erna voor het `niet hoeven`:-*
uiteraard nooit de bedoeling om... het is meer omdat het er al zo lang staat en ik bedacht had de titel pas weer aan te passen als ik echt een stapje verder ben in het proces: als ik het idee heb dat ze het gaat redden.. en dat dan een aantal dagen denken en voelen en dan hier zeggen, de titel aan te passen, zoiets.. om maar heel voorzichtig te zijn..
maar goed.. zo is het ook prima
sinds gisteren gaat het weer een stapje beter en kunnen we allemaal iets meer adem halen en ontspannen en dat is dan meteen ook weer fijn voor Bonnie die meteen reageert daarop door ook wat meer te ontspannen.. het lijkt heel simpel dit op elkaar reageren maar het is zo moeilijk!
ik kan mijn zorgen namelijk niet verbergen.. ook niet voor haar..
de achterpoot is pijnlijk. bij lopen, niet bij aanraken. wat dat nu is???? ik probeer er niet aan te zitten vanwege ook al haar aderen in haar hals die dichtgeslibt zijn (want waren ontstoken) en het laatste dat we willen zijn propjes die los schieten. (dat was dus feitelijk een risico van die aderen in de hals). niet aanzitten dus en ze heeft nog steeds de kinderaspirine 1x per 3 dagen
ik kijk het nog maar even aan en houdt het in de gaten. ze loopt er niet lekker op maar ze loopt wel gewoon en ik kan me herinneren dat ze laatst struikelde bij het in de auto stappen/springen..
met de mannen mee naar het bos vindt ze super en ze loopt lekker een uurtje mee met soms een heel erg stoer drafje

. verder doen we kleinere wandelingetjes samen, zij en ik, op allerlei verschillende plaatsen zodat ze in haar koppie wat wakker en blij en alert blijft
eten gaat goed en slapen doet ze heeeeeerlijk bij mij in bed en dwingt net als vanouds af dat er geaaid moet worden door met haar voorpoot te maaien 8)
we gaan zo weer lekker op tijd naar bed en gaan morgen weer een fijn dagje maken!!
morgen meer tekst weer, de luikjes gaan dicht hier......