Hier Jos nog even die een stukje mag schrijven....
Het is nog steeds een beetje op en neer en het lijkt er op of mevrouw ons elke dag met wat anders wil blijven "verrassen".
Haar keel / nek lijkt nog steeds een beetje dik; ze heeft er i.e.g. nog steeds last van, vanmiddag zagen we plotseling dat ze een dikkere rechter achterpoot heeft !?! en nu ook nog wat ödeme in haar koppie, dus misschien ook een beetje hoofdpijn. allemaal rare, kleine ( ? ) dingetjes waar honderd en één verklaringen voor kunnen zijn. allemaal dingen om in de gaten te houden dus.
aan de andere kant, ze vind het heerlijk met de mannen in het bos wandelen: gistermiddag drie kwartier op het zand in Bornia, vanavond zeker zo lang rond de Franse put. allemaal vertrouwde plekjes waar ze graag snuffelt en over de plasjes van de mannen heen gaat !!
en soms lijkt ze ook minder pijn te hebben, dan weer niet. het is allemaal zó met elkaar verweven, én met haar verleden en wat er recent allemaal gebeurt is maakt dat zelfs het hoofd van de ic in Utrecht e.e.a. niet kan duiden.
maar dat weerhoud ons er natuurlijk niet van haar nauwlettend in de gaten te houden, de positieve dingen niet uit het oog verliezende. er kan nog steeds van alles gebeuren en mis gaan, maar haar kennende is dat voor haar ( en dus voor ons ) geen reden het bijltje er bij neer te gooien, zeker niet met de kleine stapjes vooruit die je elke dag weer ziet: het blaffen, het markeren / pissen op drie poten als een vent, goed eten, en en.....
het verhaal mag ondertussen niet meer zo spectaculair zijn, maar daarom is het niet minder spannend. tenminste niet voor ons. dus draaien en stoken en draaien en stoken en .....
