[Loeka]

Dezelfde kater waarover ik hierboven schreef, krijgt een voedingssupplement voor zijn gewrichten(rug en knieeen): Seraquin. Die eet hij als snoepjes.
De Catoils kreeg ik er bij hem wel in, maar hij boog voorover met zijn kop om het zo zijn mond weer uit te laten lopen....

Ik hoop dat Buffy met jouw zorg snel weer opknapt!

[Nathascha]

Dezelfde kater waarover ik hierboven schreef, krijgt een voedingssupplement voor zijn gewrichten(rug en knieeen): Seraquin. Die eet hij als snoepjes.
De Catoils kreeg ik er bij hem wel in, maar hij boog voorover met zijn kop om het zo zijn mond weer uit te laten lopen....

Ik hoop dat Buffy met jouw zorg snel weer opknapt!

Bedankt voor de tip! Ik ga het eens opzoeken.
Ik ga geen catoils geven. Had mijn da het wel over. Maar ik wil het eigelijk vooral rauw geven. Dus percentage vis omhaag in haar menu. Gelukkig is mijn buurman visboer  dus kan elke dag verse vissnippers voor haar halen!! Ben bang dat olie toevoegen voor haar niet gaat werken. Heb voor mijn hond Luca pure zalmolie, ondersteuning voor zijn spondylose. En die moet ze ook niet over haar eten. Terwijl een rauw visje wel in de smaak valt!

[Loeka]

Aha, ze lust dus wel vis. Mijn kater is er sowieso niet wild van, vandaar die Seraquin. Overigens wel als ik visjes in de droger doe  ???

Nadeel van supplementen is wel dat het een tijd duurt voordat het effect heeft.

[Limpy]

Seraquin heeft limpy ook een poosje gehad toen hij de phytonics joint comp een poos niet wilde eten, is prima spul en idd errug lekker, limpy at ze ook als snoepje.
Zalmolie vinden ze hier ook niet te nassen maar de doils gaat er prima in! (ik heb wel de hondendoils, joint want smaakt minders sterk dan de catoils)
Maar als ze vis lust, vooral vis geven dan...

[Nathascha]

Het gaat niet goed met Buffy 

Ze blijft pijn houden. En ze gaat nog slechter lopen. Eerst mankte ze 'gewoon'. Nu draait ook haar hele bekken mee tijdens het manken. Je mag ook niet aan haar komen. Aaien, kriebelen strelen mag dus niet meer. Wel komt ze op schoot liggen. Maar dan moet je doodstil blijven zitten, anders gaat ze grommen en blazen en springt ze van schoot.

Tijdens het zitten en liggen zie je dat ze haar achterpoten zo draait dat die ontlast worden. 

We moeten gaan beslissen. Maar hoe je beslis je. Wilde dat ik dit niet met mijn gevoel moest doen. Dan wist ik het wel. Als het meiske me aankijkt, kijkt een frisse blik mij aan. Haar velletje glanst. Ze wast zichzelf nog. En heeft zelf besloten dat ze geen maagtabletten meer nodig heeft. Ze eet ze gewoon niet op. Maar ze eet wel haar voer. En kotst dit ook niet meer uit.

Hoe lang moet ik haar nog zo laten lopen. Is dit al lijden? of ben ik nu veel en veel te vroeg. Mij lijkt het dat ze stikt van de pijn. Maar toch gewoon maar doorgaat. Hoe eerlijk is het nog om dit voort te laten duren?

Ik heb nog nooit een knoop als deze door hoeven hakken. Ik weet het altijd zo goed voor anderen. Maar nu het mezelf betreft...

[Limpy]

Het "goeie" moment vind ik zelf moeilijk te bepalen (alhoewel ik hier al eens heb meegemaakt dat de kat het aangaf)

Tja, zo´n beslissing is altijd heel moeilijk en helaas...alleen jij kunt die nemen.... 

[Nathascha]

Het gekke is dat het tot gistere 'nog te doen was'.

En nu heb ik net nog uitgebreid met de DA gesproken of er niet toch nog mogenlijkheden zijn ( heb een beetje een plaat voor mn kop  ) Helaa.s was het voor haar zeer duidelijk dat dit niet meer kon. Ik had video;s gemaakt van haar gangwerk en die naar haar gestuurt. Want bij de DA loopt ze weer als een kieviet. En nu het langzaam steeds helderder word voor me, gaat het ook steeds slechter met Buffy.

Gister sprong ze via de prullenbak nog op het aanrecht waar de etensbakken staan. nu niet meer, ze eet nu op de grond. Gister gromde ze of siste ze hooguit, inmiddels is iedereen vandaag al een keer gebeten of geklauwd  t beessie moet zo'n pijn hebben 

[pearlsofpassion]

En pijnstilling ophogen gaat niet?
Ik weet dat dat enorm belastend is, maar als het nog even helpt... 

Ze is nog vrij jong, toch? 

Heel veel sterkte met je beslissing.  Het zit er zowiezo wel aan te komen....
Zo pijn hebben is niets, echt niets.  Ik hoop dat je haar dan nog minstens een paar dagen van de pijn kan afhelpen, zodat ze ook nog even mooi kan gaan dan...

Oh, het spijt me zo voor je! Het gaat allemaal plots zo snel! 

[Nathascha]

Het gaat als een lawine. De DA zijn ook verbaasd. Buffy is een heel harde kat. Een surviveler. Ze is afgelopen jaar 2 keer behandeld in deze kliniek. 1x met een abses onder haar oog. En 1x met een ingescheurde teen. Beide buiten opgelopen. De Toen behandelende DA heeft haar nu ook weer gezien en vond het een schrijntje vergeleken de felle opdonder die hij normaal te zien kreeg. Hij schrok van heel het verhaal. En ook dat het allemaal zo kort op elkaar volgt. Ze heeft het heel lang, echt heel lang verborgen weten te houden. Jarenlang als we haar artrose zien.

Ze vind tot voor kort ook nog haar eigen merels en mussen. Ze vond sommige BARF mixen niet te kanen. Dus liep ze beledigd weg naar buiten om nog geen 10 minuten later haar eigen maaltje naast de voerbak te kwakken. En met luid geroep kenbaar te maken dat ze weer thuis was. Ze ging de vogel pas opeten als ik hem gezien had. Madam weet heel goed wat ze wel wil!

We hebben het nog gehad over een andere pijnstiller erbij geven. Weet even niet meer welke. Maar daar word ze wel wat suf van. Dat is ook alleen maar levensverlengend in het doel voor mijzelf. Want genezend is het niet. En voor haar ook niet leuk, want ze kan niet reageren als ze zou willen.

tis kl*te 

[Loeka]

Heel veel sterkte met beslissen, het is nooit makkelijk.

Ik als buitenstaander kan alleen maar zeggen, pijn lijden zonder uitzicht op verbetering is niet eerlijk naar je dier toe. Maar loslaten o zo moeilijk 

[eelke]

Oei Nathascha... wat moeilijk zeg....

Ik zou zeggen, lees je laatste berichtje nog eens door, en dan met name je laatste zinnen... neem de tijd om er over na te denken, maar volgens mij sta je op het punt de juiste beslissing te maken...

Veel sterkte in iedergeval, want zulke dingen zijn echt moeilijk!

[Mevroi Kruim]

Ach meid, dit zijn de hele nare tijden in je bestaan als dieren-verantwoordelijke  Je moet beslissen voor je dier want zelf kan z/hij dat niet, maar hoe beslis je? Sommige dieren geven aan dat het genoeg is, andere leven zo sterk in het moment dat het heel moeilijk is om die stap terug te doen en de situatie nuchter in te schatten.
Het oordeel van de da mag je zeker zwaar laten wegen, die kijkt er minder emotioneel en meer praktisch naar en die heeft voldoende afstand en kennis om te beoordelen of het leven nog dierwaardig is.

Ik weet niet hoe je Engels is, als je er een beetje mee uit de voeten kunt is dit http://www.pawspice.com/qualityoflifescale.html wel een goeie site om door te lezen.

Sterkte!

[Nathascha]

Beslissing is genomen. Wat doet dit pijn zeg. 

[Limpy]

Ach meis wat moeilijk  sterkte!

[Mevroi Kruim]