[Borke]

Het is een rare dag zo.
Echt werken doe ik niet, echt vrij ben ik ook niet, want ik ben volop bezig met dossiers en mails naar klanten.
Mijn hart is er alleen niet bij en ik ben dol op mijn werk.
Het helpt wel de uurtjes weg te laten tikken.

Daarnet stonden Sofi en Borke volop te blaffen, tja ook ziek blijft Borke een waakhond.
Dus beiden net als anders bij me geroepen, laten zitten, voertje.
Meteen even de tuin in gelopen, Sofi ging meteen liggen, Borke moeizaam een plekje zoekend waar hij zijn poot op kan tillen. Nu natuurlijk steeds op plekjes waar het normaal niet mag, zo eigenwijs is hij dan ook wel weer 
Hij doet enorme plassen trouwens, heeft niet meer de puf om het goddelijke nat zoveel mogelijk te verspreiden.
Ik hoop maar dat de druk in zijn vervormde lichaam zo laag mogelijk blijft door hem veel te laten plassen, hij drinkt nu ook meer dan normaal.

Dan weer naar binnen, even knuffelen, Borke kan daar altijd zo heerlijk bij kreunen.
Mijn neus in zijn vacht, in zijn oren, hij ruikt altijd zo lekker zoetig, volgens mij is dat echt iets van een Stabij.

Ik wil niet bij hem huilen, dat helpt hem niet en Sofi al helemaal niet.
Sofi voelt volgens mij aan dat het anders is, dat is het ook, want normaal mogen ze niet in mijn werkkamer (i.v.m. blaffen als ik telefoneer) maar ik bel bijna niemand op, dus het maakt niet veel uit nu.

Gelukkig heb ik lieve collega's die me in de luwte houden, dat is toch wel onbetaalbaar op dit soort momenten...

Als ik zo jullie ervaringen lees - dat helpt enorm - dan ben ik alleen maar blij met de beslissing die we genomen hebben om alles vandaag te regelen, inclusief het zelf wegbrengen.
Al moet ik bekennen daar wel erg tegenop te zien, ik denk dat het ook mooi is om het af te sluiten.
Vanavond in de tuin zijn as uitstrooien, als het tenminste niet giet van de regen.

Ik heb eens zitten tellen, maar wij hebben 7 keer een kat laten inslapen, waarbij 1x vergelijkbaar was met Borke: een jonge poes (net 1.5 jaar) waarvan we wisten dat ze heel ziek zou worden, ze had FIP.
Die was echt nog springlevend en achteraf voelde dat heel goed, daar denk ik nu maar aan.

Vraagje aan de mensen die hun hond thuis lieten inslapen, hoe gaat dat?
Dan bedoel ik hoe snel of langzaam en ook hoeveel uitvloeiing kan ik verwachten?
Hij heeft vanochtend wat yoghurt op, lepel kvv en gedroogde vleugeltips waar hij zo dol op was.

[**Marjolijn**]

Astrid en Leo, heel heel heel erg veel sterkte!
Ik heb diep respect voor hoe jullie het aanpakken

[sella]

Diego is thuis overleden, zonder euthanasie, het crematorium was al dicht, het was koud, we hebben hem op een zeil gelegd met daarop zijn kleed.
Zo heeft hij tot de ochtend in de schuur gelegen, en het kleed was toen wel nat, maar niet doorweekt.

Het was heel fijn hem naar het crematorium te brengen, het was druk dus maandag konden we zijn as halen, en hebben het uitgestrooid waar hij zich king of the world voelde.

Dus ik denk dat het wel meevalt de uitvloeing. Er is meteen na het overlijden wel een keutel uit zijn rectum gevallen, die hebben we opgeruimd en dat was dat.

Heel veel sterkte vandaag

[Sanyo]

Ik heb Jory nog zeker een halve dag thuis gehad, en ik heb geen uitvloeing gezien.
Zelf vond ik het fijn dat ze nog een tijdje thuis was, toen ze stijf werd, was het het voor mij definitief dat ze was overleden, ook al weet je dat verstandelijk al wel....

Het inslapen op zich ging heel rustig, spuitje met slaapmiddel in de poot en toen zakte ze al heel snel weg.
Daarna heeft ze de laatste injectie volgens mij in haar hart gehad. Maar daar kan ik me weinig meer van herinneren, hoewel ze toen tegen mij aanlag.

Ik denk dat het een goed besluit van jullie is om Borke zelf weg te brengen en weer mee te nemen.
Gevoelsmatig vond ik dat toen zelf zeer prettig, om ook de laatste reis zelf te begeleiden...

[alde-leane]

Het inslapen kan op meer manieren.
Sommige doen het met een infuus en brengen ze eerst in slaap om daarna de prik te geven waaraan hij overlijd.
Dit vind ik persoonlijk een fijne manier.
Anders word de prik in een spier gegeven en daarna in het hart, met de spierprik daar heb ik met Suske een hele slechte ervaring mee. ( maar dat had meer met Suske te maken denk ik hoor )

Onze Dibbe die had ook leukemie maar niet de aggressieve vorm zoals nu bij Borke.
Dibbe overleed uit eindelijk zelf doordat ze een inwendige bloeding kreeg, zei liep wel van achteren echt leeg, daar schrok ik wel van, had dit nooit meegemaakt, maar meissie op zo`n moment maakt dat eigenlijk niks uit en je ruimt het met alle liefde op.
Je kan hem natuurlijk op voorhand op een handdoek leggen met zijn achterkant zodat als er wat uitloopt je dat er zo onder vandaan kan halen, dit maakt het wel simpel opruimen.
Je zei al dat Borke wat slappere ontlasting had, dus er komt vast wel wat uit.

Meissie als je nog vragen hebt, bel gerust, ik ben er voor je.

[Borke]

Dibbe overleed uit eindelijk zelf doordat ze een inwendige bloeding kreeg, zei liep wel van achteren echt leeg, daar schrok ik wel van, had dit nooit meegemaakt, maar meissie op zo`n moment maakt dat eigenlijk niks uit en je ruimt het met alle liefde op.

Oh ik ben wel wat gewend op te ruimen, dat maakt me niet uit.
Ik wil alleen graag goed voorbereid zijn, zodat ik een beetje weet wat me te wachten staat.
7x een kat laten inslapen, 7x gewaarschuwd voor uitvloeiing en nooit iets gezien, vandaar de vraag.

Borke ligt nog steeds aan mijn voeten, Sofi aan de andere kant op zijn kleed...

[Els&Flow]

Ik wens jullie heel veel sterkte, diep respect voor de manier waarop jullie dit aanpakken.

[ulla]

Hier wordt altijd alle tijd genomen als er een hond moet inslapen.
Ze krijgen een prik in hun bil waarna ze in slaap vallen, ook dat gaat in alle rust, als het dier echt helemaal weg is wordt er wat haar van de poot geschoren en de euthanasie vloeistof in een spier gespoten.
Als de adem stopt, wordt er gecontroleerd, of hij/zij ook daad werkelijk is overleden.
Wij laten de honden altijd nog een poos in de kamer liggen, ze worden hier begraven.
Soms laten ze wat urine of ontlasting lopen, heel soms komt er wat bloed uit de bek.
Niet fijn.
We maken het altijd schoon, want ze moeten netjes het graf in.

Bah, ik kan er helemaal emotioneel van worden.

Leo en jij heel veel sterkte, geef Borke een knuffel van mij, en nemen jullie en Sofie er ook eentje.

[Dreetje]

hij ruikt altijd zo lekker zoetig, volgens mij is dat echt iets van een Stabij.

Dat klopt volgens mij wel, Sil heeft dat ook. (al is hij niet 100% stabij)

Heel veel sterkte toegewenst!!

[Cathelijn]

Jonas had ook zo'n lekker geurtje, gelukkig kan ik hem nog zo oproepen...
Hij reageerde heel heftig op de eerste spuit in zijn dij helaas met opspringen en piepen Maar na een minuutje ofzo was hij in slaap.
Toen na een aantal minuten de tweede spuit in zijn ader in zijn voorpoot werd gezet, stopte zijn ademhaling al binnen 20 seconden. Zijn hart bleef nog een paar minuten slaan. De da heeft wel een keer of drie moeten controleren voordat het echt gedaan was.
Aangezien hij iets voor 8 uur 's avonds is overleden en we hem niet een hele nacht in de kamer wilden laten, zijn we rond kwart voor negen al naar het veld gegaan. Zijn mand waarin hij is overleden staat nu nog zo in de kamer, geen uitvloeiing dus.
Ik heb hem niet stijf gezien, maar voelde wel al veranderingen en voor het begraven was het wel fijner dat we hem mooi konden neerleggen.
Ik had wel steeds het idee dat ik nog wat zag bewegen 

Nog een knuffel voor Borke en neem er zelf ook een 

[Liz]

Ik lees dit nu pas en heb de tranen in mijn ogen. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen met dit plotselinge afscheid.

Hier laat ik ook de honden thuis inslapen. Eerst een slaapprikje en als ze goed slapen, dan de euthanasie. Bij de laatste paar honden en katten waren ze binnen een minuut weg. Onze laatste Briard had maar 1/3e van het euthanasaat nodig, hij was op. Een plasje of een poepje komt wel vaker voor. Vooral met optillen, wil de blaas nog wel eens leeglopen. Ik leg er altijd een handdoek onder.

Veel sterkte vanavond...

[franca]

Mijn Masja thuis laten inslapen, dierenarts gaf eerst een narcose injectie toen ze goed in slaap was kreeg ze de injectie die de ademhaling stopt, ze had toen nog een paar denk 3 diepe snurkachtige ademhalingen, na een paar min. ging de dierenarts luisteren en was het hart gestopt, later kwam er nog wat ontlasting 2 keutels geen urine.

Het is allemaal heel rustig verlopen heb daar iig geen slechte herinnering aan, dierenarts was niet gehaast, en heeft op mijn verzoek nog een paar keer extra geluisterd of er echt geen hartslag was ik kon niet geloven dat ze echt overleden was .

Ik heb zolang Mas bij bewustzijn was niet gehuild!

[Buran en Co]

O Astrid en Leo, wat vreselijk. Krijg net een sms van Nynke, ik had het nog niet gezien. Ik vond die rug inderdaad al zo mager toen we bij Connie waren.

Ontzettend veel sterkte, wat erg. Afgelopen zondag nog lekker samen (nou ja, samen) gewandeld en nu afscheid. Bizar hoe snel het kan gaan.

Lieve Borke, goede reis naar de worstenbar. Geniet in de hondenhemel bij al onze andere schatten.

[Too]

Lieve Astrid en Leo wat is dit onvoorstelbaar ..

Ik wens jullie heel veel sterkte vandaag en de komende tijd  

[bloemetje]

Uitvloeiing had mijn Noah toen niet helemaal niet. Die had ook wat dingetjes gesnoept over de dag. Hij werd wel even misselijk van de 1e prik, dat was eventjes vervelend. Maar dat duurde echt maar heel kort.