Ahgossie, daar is Otje stevig bij.
Ik merk zoiets trouwens ook wel bij Sien. Sien is geboren in een huis waar zo naar mijn maatstaven niet goed verzorgd werd, ook qua voer. Moederpoes (zelf ook nog een kitten) kreeg mogelijk het eea aan goedkoop brok en blik en verder primair hondenbrok en -blik. Toen was toen ze bij mij kwam dus te klein en te licht voor haar leeftijd. Niet heel dramatisch, maar ruim 800 gram is te weinig voor een kitten van 12 weken. Daarbij zat ze onder de vlooien en had ze een enorme wormenbuik. En ze was bang voor handen
Daarbij at ze de oren van mn hoofd en alles wat los en vast zat. Ik dacht in het begin uit gekkigheid en jeugdig speels, later bleek het pica te zijn erbij.
Toen Sien werd ontstokt met 5 maanden (was ze al 3x krols geweest), was ze al niet heel mager meer. Met 7-8 maanden was ze al officieel te dik bevonden door 2 dierenartsen. Ik gaf soms al wat kvv of barfonderdelen erbij en Sien vond dat erg lekker. Je staat toch raar te kijken als je kittentje ineens naar je gromt met een stuk vlees in de bek.
Vanaf dat moment ben ik me acuut gaan inlezen, want Sien zou op volledig vers gaan. Eerst heb ik de koolhydraten geschrapt. Ze heeft een maand of 2 eerst alle blikvoer zonder kh opgemaakt, met een kuikentje of wat er per dag bij. Daarna was Otje ook erbij gekomen en die moest van mij dan ook maar op rauw. Zo kon Sien minder problemen krijgen als ze wat van Ot zou jatten. Ot deed gelijk erg moeilijk over vers, ze was erg brokverslaafd. Ot bleek niet te kunnen knagen, dus kvv (wat later zelfgemalen barf is geworden) en wonderbaarlijk bleek Otje ook erg van knaagdiertjes te houden, dus zij die er ook bij.
Sien is inmiddels nog steeds niet slank te noemen, maar niet moddervet. Sien is mollig en wel een kilo te zwaar. Ze weegt nu ergens tussen de 5 en 5,5 kilo en we proberen het rond die koers te houden. Sien kan niet tegen een strak dieet van minder voer, dan wordt ze erg vervelend en vooral gestressd, wat zorgt voor meer pica-aanvallen. Dus ik ben tevreden met een middenmoot van wel mollig, maar dat als max.
Met barf blijkt Sien toch de meeste voldoening uit haar eten te halen, door het zelf dagelijks knagen en moeite doen om het op te eten. Ze vindt het ook erg lekker. Ot inmiddels ook, mijn eigen maalsels zijn van de lekkerste receptuur, daar heeft nog geen kvv tegenop gekund. Siens pica is met barf ook redelijk onder controle (niet weg, haar hongerzucht ook niet). Ze mag iedere dag aan iets knagen en dat houdt de paniek en overmatige stress net voldoende in toom.
Maar dat kan dus ook niet meer.
