[Denise1]

Hondenvariant eend werd hier ook gesmikkeld.

Succes morgen ik ben benieuwd.

[Borke]

Onze katten eten al 3 jaar vlees en in die tijd heb ik ze nog nooit ontwormd 

Vroeger hadden wij huiskatten die vrij naar buiten gingen en die ontwormden we ook nooit, totdat ze daadwerkelijk wormen hadden en dat merk je vanzelf wel als je attent bent op de conditie van je katten!

[Esmeralda77]

Moet je nu zelf een maandlang broodje pindakaas eten? 

Je hebt dan hopelijk een handvat, laat je trouwens niet meteen met een zak brokken afschepen ...


Ontwormen heeft alleen zin ALS ze wormen heeft, er gaat geen enkele preventieve werking uit van zo'n pil....: poep kijken  8) en bij twijfel [idd vermageren, soms 'rijstkorrels' = wormsegmenten bij de anus] zou je een ontlastingsonderzoek kunnen [laten] doen.
Ik ben benieuwd wat er morgen uitkomt!

Hahaha,  bedankt weer  .... Nou het wordt wel even lastig met tanken enz deze maand en ik moet idd goed opletten nu wat ik uitgeef, anders heb ik een probleempje straks. Rot ww ook... maarja.. pindakaas is ook lekker hoor! 

Poep kijken  jeej! hahah.. Nee dan weet ik dat. Je wordt er idd voor gewaarschuwd met rauw vlees e.d., maar dan hou ik het gewoon in de gaten 

Ik ben ook erg benieuwd en ook hoe lang we moeten wachten op uitslagen e.d. Ik hoop dat er niks ergs uitkomt, al weet ik al dat haar hartje niet denderend is en het niet eten, afvallen, op eieren lijken te lopen, slechte vacht (plukkerig ipv egaal), de soms witte neus en het zitten staren boven de waterbak e.d. zal vast ergens vandaan komen dus ik hoop maar dat het meevalt 

[Esmeralda77]

Hondenvariant eend werd hier ook gesmikkeld.

Succes morgen ik ben benieuwd.

Oh das ook nog een optie dus? Is dat dan een hele andere samenstelling voor honden, of komt het wel overeen met het kattenvoer? Als alles goed gaat en blijft gaan en als er geen gekke dingen uitkomen uit de tests, dan kan ik dus altijd nog eend proberen ook  . Nou, iig ben ik al heel blij dat ze de natuur kip en de lam lust! Ze krijst  ??? nu zelfs al als ik een bordje pak, dat deed ze echt nooit toen ze brokjes kreeg! Hoop niet dat ze nu ineens ook gaat schooieren hahah... 

Ik hoop dat ze morgen een beetje lief doet tegen de beste man haha.. ze is altijd zo bang in de auto en bij een dierenarts oid, dat ze behoorlijk tekeer kan gaan  Zo lief, aanhankelijk en rustig als ze normaal is... vind je niks van terug dan.

[Denise1]

Neem lekker in een koeltas wat balletjes rundergehakt mee. Wedden dat ze stil is in de auto.

[Borke]

Ik zou nu niet meteen met allerlei smaken eten gaan experimenteren, zorg dat je kat eerst in een stabiele conditie is...

Zelf geef ik de katten 2 varianten van CB, maar echt nodig is dat overigens niet.

[Esmeralda77]

Nou... het is niet gelukt 

Ze deed het aardig goed in de auto.. wel mauwen, maar ze lag er op zich redelijk rustig bij.

Toen ze eindelijk handelbaar was bij de DA (alsnog doodsbang) heeft hij haar kunnen wegen op iets meer dan 3 kg en haar hartje geluisterd. Hij liet het mij ook horen, hij was iets boven de 240 maar gezien de stress op dat moment was het wel sowieso te hoog, maar nog redelijk te verklaren. Ik had mij laatst overigens verrekend toen ik het had gemeten.. ik meette in 15 sec. ca. 42 en dat maal 4 is bijna 170 wat dus nog meevalt (was in rustige situatie op de bank). Iig... je hoort dat haar hartje niet "strak" klopt... er zit dus idd een behoorlijke ruis in, wat volgens hem inhoudt dat het lekt en daardoor kan het zijn dat het bloed niet alleen de goede kant op gaat, waardoor je kans op bloedpropjes dus vergroten en hij geeft ook aan dat het vaak zo is dat klachten van nieren en hart met elkaar te maken hebben (dat had haar zusje dus uiteindelijk ook en nog een slechte lever, die was een dag voor overlijden verlamd aan de achterkant wat achteraf een bloedprop in de aorta bleek te zijn bij de splitsing naar de benen...).

Verder waren Nicky's neus en oogleden toch nog te "wit" (en ze zijn al rozer dan ze waren paar weken terug) oogjes lagen wat diep vond hij.

Toen kwam het scheren om vervolgens bloed af te nemen in de halsslagader... ze begon al te beven helemaal van het geluid van het scheerapp. heel zielig..

de assistente hield haar vast en het leek "goed" te gaan. Maar er kwam geen bloed  nog een keer geprikt en weer geen bloed. Op gegeven moment maakte madam een sprong en vloog weg, gelukkig trok ze eerst terug en dus de naalt eruit ipv opzij. Was nog een gevaarlijk moment ook, omdat hij in haar halsslagader zat net... bleek dat hij juist NET op dat moment goed in de ader zat en er net wat bloed aankwam en dat voelde ze waarschijnlijk en deed haar pijn, vandaar de schrikreactie. Daardoor heb ik nu een andere afspraak moeten maken voor dinsdagochtend 8 uur!  . Dan gaat ze onder lichte narcose, zodat ze alsnog het bloed kunnen prikken en dan wordt gelijk de bloeddruk gemeten.

Hij wilde eigenlijk ook dan gelijk een echo doen van haar hart, maar ik weet niet hoe als ik eerlijk ben...  want dat kost nog eens 95 euro extra... bovenop de 35 van nu en de 140 voor het bloed prikken en meten en dan nog een klein beetje daarbij op voor de narcose... Dan kom ik straks alsnog rond de 300 euro uit en ik weet niet meer waar ik het van moet doen ...

Ik heb dus maar aangegeven dat ik niet weet of de echo gaat lukken, dus die is onder voorbehoud. Hoewel ik het wel erg graag wil om te weten wat de conditie nu echt is van haar hartje ook..

Al met al weet ik nog niet veel meer nu nog...  alleen de bevestiging dat haar hartje waarschijnlijk lekt (omdat er behoorlijke ruis te horen is) en wat ze weegt en dat ze er niet goed uitziet (toch nog te mager, witte neus/oogleden enz..)

snif... Ik mocht haar iig carnibest blijven geven (ze moet sowieso blijven eten nu)

Op naar dinsdag dus...

[Borke]

Tjee wat een verhaal zeg... jammer dat ze de kans kreeg om zo weg te schieten met bloedprikken.

Als ze toch al onder narcose gaat, dan is dat een ideaal moment voor een echo en mogelijk ook de enige keer dat je dat voor elkaar kunt krijgen.
Kan je misschien een regeling met de DA treffen voor de kosten, zodat je het over 2 maanden betaalt?

Is jouw DA overigens ook gespecialiseerd hierin of is het een 'gewone' DA met een oud aftands echo apparaat die het leuk vind om daarmee te hobby-en?
Het klinkt heel onaardig als ik het zo vraag, maar vroeger had ik ook zo'n DA en dat betekent dan veel geld betalen voor een echo die van slechte kwaliteit is en waar iemand naar kijkt die ook niet echt gespecialiseerd is in hartklachten.
In dat geval ging ik liever naar een ander, zoveel duurder zal dat niet zijn!

[Esmeralda77]

Hai hai,

Nee dit was niet mijn DA hoor.. ik ben naar de dierenkliniek in Zwolle geweest. Juist omdat ze daar de apparatuur (en ze zeggen) kennis hebben. De persoon die de echo zou doen is iemand die daar echt voor heeft geleerd en ook alleen hij mag dat doen daar. Nadeel is dus idd dat ik niet 300 euro heb.. 200 is al zwaar tegenvallen en eigenlijk meer dan ik kan uitgeven, zoveel hou ik niet eens over momenteel om zelf van te tanken en alles

[Borke]

Prima, het is een specialist dus 

Tja... ik kan niet in jouw financiële situatie kijken, dus daar kan ik je niet in adviseren.
Een betalingsregeling met die DA kan een idee zijn, of je moet bijvoorbeeld ouders hebben die dierenvrienden zijn en je willen en kunnen helpen.

[Esmeralda77]

Naja.. komt vast wel goed. Ik wil gewoon weten hoe het nu zit met haar dus het moet nu gewoon een keer goed gebeuren. Helaas kan ik mn ouders niet vragen daarvoor.. mn moeder is net 3 mnd terug plots overleden en daardoor hebben wij allemaal en mn vader ook nogal wat geld uit moeten geven. Ze had namelijk in april gehoord kanker te hebben en gelijk al stadium 4 (lever en galblaas). Wat dat betreft is een huisarts e.d. ook niet alles.. ze had namelijk al jaren last van galstenen en laatste jaar van gal aanvallen.. achteraf had ze nu dus een kankersoort die langzaam groeit en er volgens de artsen al jaren gezeten moet hebben... Een agressieve vorm waar geen chemo of bestraling tegen zou helpen en derhalve konden ze dus ook niet opereren.. ze is zelfs nog een dag of 5 in Duitsland geweest, omdat die even wel hoop hadden voor een operatie. Achteraf bleek het toch om dat type te gaan en was het niet mogelijk.

Maar ze zou nog zeker een maand of 3-6 leven was eigenlijk de verwachting (in Zwolle zeiden ze max half jaar).. in mei met zn allen naar haar fam. in Portugal gegaan, bij mn oma daar geslapen, familie gezien, wat plaatsen bezocht wat ze nog graag wilde zien enz.. ging redelijk allemaal, al was het natuurlijk vermoeiend.. ook door medicatie en omdat ze slecht at, maar ook door de kanker zelf.

We zouden vrijdags weer terug naar NL en donderdags (hemelvaartsdag notabene) gingen mn zussen en mn vader en ik voor 1x even naar beneden de berg af om even naar een winkel van een oom te gaan. We zouden een uurtje weg zijn... ze wilde niet mee, want ze had net gegeten en wilde nog rusten voor de volgende dag (terugreis, waarna ze haar moeder en familie daar nooit meer zou zien). Dus wij op pad om snel weer terug te zijn... ik ben nooit van haar zij geweken in die week daar en net op dat moment als wij er niet zijn om te helpen en ze alleen met haar moeder/mijn oma is.. wordt ze niet goed en heeft waarschijnlijk hartaanval gehad. Veel pijn, geen lucht, heel onrustig is wat we achteraf van mn oma hoorden/begrepen. Toen wij gebeld werden dat er iets niet goed was... zijn we gelijk in de auto gesprongen en de berg weer op gereden, nadat we eerst in een file hebben vast gestaan van zeker een kwartier.. toen we aankwamen lag ze op de grond, met een jongen erbovenop aan het reanimeren.. tegen de tijd dat de andere ambu er was met het apparaat, waren ze al 20 min. zeker bezig en was het al te laat...

Ik wil het nog steeds niet geloven allemaal hoor.. ik kan ook nog niet accepteren haar nooit meer te zien en spreken en knuffen enz.. ik had nog veel plannen voor de komende paar mnd en zei wilde ook zeker niet dood en was er erg angstig voor ook. Ze zat nog in angst en bitterheid dat het zo was en toen kwam het alsnog geheel onverwacht ineens. De enige troost is dat mn oma/haar moeder erbij was, al kon die niet veel doen, en dat het in het huis is gebeurd waarin ze is opgegroeid in Coimbra in Portugal en dat ze uiteindelijk geen afscheid heeft hoeven nemen van haar moeder, zusje, broers en wat andere mensen daar.. maar dan nog.. schraal troostje hoor  :( En dan nu zo ironisch ook nog.. zit ik hier op barfplaats, terwijl zij vroeger heilige birmaatjes heeft gefokt en regelmatig barfte... maar ik kan haar nu niks meer daarover vragen...

Naja.. ik weet niet waarom ik dit nu hier schrijf eigenlijk.. hahah... het heet toch echt barfplaats en ik zit in de katten medisch! Maar goed, misschien om aan te geven dat de centjes momenteel wat lastig liggen o.a. daardoor en doordat ik sinds paar mnd geen werk meer heb.

Iig..!!!

Ik wil niet ook nog Nicky kwijt, mn schatje, dus ik heb hier overlegd met mn vriend en uiteindelijk zei gelukkig ook hij, laten we het dan maar doen  :) Het is veel geld ineens, maar hopelijk ook eenmalig  ;)

[Borke]

Wat een verhaal zeg met je moeder... wel heel mooi dat jullie met haar naar Coimbra gegaan zijn.
Zelf ben ik vorig jaar mijn vader verloren aan darmkanker, dat is heel snel gegaan.

Weet je, wat is een goed moment om je vader of je moeder te verliezen... dat is er niet. Je wilt ze nooit missen en dat moment kan je niet plannen.

Natuurlijk is het prima dat je je verhaal hier vertelt, hier op Barfplaats zijn we toch een beetje een grote Barf familie van elkaar 
Het maakt ook dat ik beter begrijp hoe je met de kosten worstelt.

Fijn dat jouw vriend inziet hoe belangrijk het voor je is en jullie voor de extra DA onkosten een oplosssing kunnen vinden. Immers als haar hart niet goed is, dan is de narcose een belasting die je zo min mogelijk en zo kort mogelijk wilt doen en dan is het zonde om niet die echo mee te nemen!

Wat mooi trouwens dat je moeder met haar Birmanen Barfte, zo is de cirkel dan toch weer rond nu.