[chooky]

Ik zat nog eens te denken over dat steriliseren he...
Als je een reu steriliseert, dan worden de zaadleiders dus doorgesneden. Dan is het traject tussen de testikels en de uitgang toch onderbroken (dwz de nieuw gemaakte zaadcellen kunnen niet meer naar buiten). De enige zaadcellen die nog naar buiten kunnen zijn dan toch diegene die zich aal buiten de testikels bevonden, in de zaadleider. Nu kan ik me herinneren dat die dingen (;D) maar twee tot drie dagen leven.
Dan zou een reu toch binnen een week na de operatie steriel zijn??????? (behalve als er zoals eerder geschreven een derde zaadleider verstopt zit natuurlijk)
Wat zie ik over het hoofd?

[Paul_Barte]

Het gaat inderdad over het zaad wat in de zaadleiders zit. Bij mensen (lees mannen LOL) gebeurd het regelmatig dat er na 6 weken nog levende zaadcellen worden aangestroffen en de man dus NIET steriel is.

[Eef+Stippels]

Taaie dingen, die zaadjes!

[laura]

Het gaat inderdad over het zaad wat in de zaadleiders zit. Bij mensen (lees mannen LOL) gebeurd het regelmatig dat er na 6 weken nog levende zaadcellen worden aangestroffen en de man dus NIET steriel is.

Zijn dit nog wel genoeg zaadcellen om een vrouwtje te bevruchten? 1 zaadcel is iig niet genoeg

Er sterft al een zooi af in de vrouw, voordat het bij de eierstok komt... Maar goed, als je zeker geen pups, ***koters wilt, kun je wel beter het zekere voor het onzekere nemen idd.

[Paul_Barte]

Dacht eigenlijk dat één zaadcel WEL genoeg is LOL

[Anna Penta]

Ja maar na zes weken nog levende zaadcellen na sterilisatie is niet zo vreemd. Na castratie wordt ook een veiligheidsmarge van 6 weken en misschien voor de zekerheid nog iets langer aangehouden. Ik dacht dat er eerder gesproken werd van maanden en maanden na sterilisatie. En dan wordt het een beetje schimmig. Maar als ik het nu zo lees hoef ik verder geen moeite meer te doen om deze 'waarheid' te achterhalen.

[Paul_Barte]

Ja maar na zes weken nog levende zaadcellen na sterilisatie is niet zo vreemd. Na castratie wordt ook een veiligheidsmarge van 6 weken en misschien voor de zekerheid nog iets langer aangehouden. Ik dacht dat er eerder gesproken werd van maanden en maanden na sterilisatie. En dan wordt het een beetje schimmig. Maar als ik het nu zo lees hoef ik verder geen moeite meer te doen om deze 'waarheid' te achterhalen.

Zou zeggen Anna, tik het woord vasectomie in op Google en leef je uit!!

Drie maanden na de ingreep (na/ ca. 25 zaadlozingen) moet het
sperma in een potje worden opgevangen voor microscopisch
onderzoek. Na twee dagen van seksuele onthouding deponeert u het
sperma in een potje. Direct daarna
(dus zo vers mogelijk) geeft u het potje af bij het Pathologisch
Laboratorium met vermelding van naam, adres en het tijdstip waarop
het sperma is geproduceerd.
Een week na het inleveren van het sperma kunt u de uitslag
telefonisch opvragen bij de polikliniek Urologie. Als er in het sperma
geen zaadcellen meer aanwezig zijn, kunt u met de tot dan
toegepaste andere anticonceptieve maatregelen stoppen.
Indien de uitslag niet goed is, verzoeken wij u om over 2 3
maanden nogmaals een spermamonster in te leveren bij het
Pathologisch Laboratorium. Het kan voorkomen dat dit onderzoek
telkens moet worden herhaald tot 1 jaar na de sterilisatie.

[Paul_Barte]

Anna, lees dit een door:
http://www.chirurgie-zevenaar.com/index.php?main=faq

[Ineke]

Maar stel nou DAT het een jaar duurt. Dan moet je dus bij een eigen reu/teef combinatie maximaal 3 loopsheden opletten, tegenover een heel leven gecastreerde reu met alle nadelen van dien.

Het lijkt me ook wel zinvol, dat je iets weet over de paring van honden als je een reu en teef laat 'spelen', als ze gesteriliseerd zijn.
Is er bv geen gevaar als de honden vastzitten terwijl je niet aanwezig of thuis bent?

[Anna Penta]

Blijft voor mij de vraag: waarom dan na castratie wel na een week of 6 steriel en na sterilisatie niet? De da die ik vandaag daarover sprak zei daar iets heel zinnigs over dat ik helaas ben vergeten. De grote vraag is of sterilisatie bij de hond wel overeenkomt met sterilisatie bij de man, al lijkt die denkwijze helemaal niet vreemd.

Nou ja hoe dan ook ik ga dinsdagmiddag bellen voor de grote waarheid.

[Anna Penta]

Maar stel nou DAT het een jaar duurt. Dan moet je dus bij een eigen reu/teef combinatie maximaal 3 loopsheden opletten, tegenover een heel leven gecastreerde reu met alle nadelen van dien.

Het lijkt me ook wel zinvol, dat je iets weet over de paring van honden als je een reu en teef laat 'spelen', als ze gesteriliseerd zijn.
Is er bv geen gevaar als de honden vastzitten terwijl je niet aanwezig of thuis bent?

Het lijkt mij eerlijk gezegd voor de teef zenuwslopend als ze nog niet toe is aan paring en ze constant een hitsige reu achter zich aan heeft. Daar zou ik nooit voor kiezen. En dan tijdens de vruchtbare dagen de hele tijd een stel gekoppelde honden om je heen hebben. Maar ja, ik heb dan ook geen reu/teefcombinatie dus kan niet echt meepraten

Een reu laten castreren zou voor mij trouwens ook geen optie zijn.

[yalla]

Ik wil nog wel even reageren op de gedragsveranderingen na castratie: er zijn geen 'harde' bewijzen van, terwijl er wel veel onderzoek naar gedaan is maar die tonen geen significante verschillen aan. Er wordt beweerd dat reuen zachter kunnen worden na castratie en teven juist pittiger. Echter, dit is lang niet in alle gevallen hetzelfde.
Castratie op gedragsindicatie is dan eigenlijk ook alleen aan te bevelen als het gaat om intermannelijke agressie tussen twee intacte reuen of ander - hormoon-gestuurd - gedrag zoals veel markeren, rijden, weglopen. Bij teven is weinig gedragsverandering aangetoond.
Er zijn overigens wel gegevens bekend over de mate van succes tussen reu-reu, reu-teef en teef-teef in hetzelfde roedel. De grootste kans op succes vormt een reu-teef combinatie. Omdat het biologisch gezien wel handig is als die met elkaar op kunnen schieten, anders kunnen er nooit nakomelingen komen. De minste kans op succes vormen combinaties teef-teef. Wanneer teven een rangordeprobleem krijgen, kunnen ze vechten tot er eentje dood is.
Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen die de regel bevestigen; het gaat hier dan ook om kansberekeningen.

[Paul_Barte]

Moniek,

Zeg eens eerlijk...jij hebt een tijd geleden je reu laten castreren wegens dominantie enz.

Heeft dit geholpen of is het ook een uitzondering??

[Angelique]

Moniek,

Zeg eens eerlijk...jij hebt een tijd geleden je reu laten castreren wegens dominantie enz.

Heeft dit geholpen of is het ook een uitzondering??

Hier zijn de grove gevechten tussen de reuen in de roedel verleden tijd sinds er eentje gecastreerd is. Er valt nog wel eens wat voor, maar dat is peanuts. Verder leven ze nu redelijk vreedzaam naast elkaar. Vriendjes worden het nooit.

[Sjakie]

Ik wil nog wel even reageren op de gedragsveranderingen na castratie: er zijn geen 'harde' bewijzen van, terwijl er wel veel onderzoek naar gedaan is maar die tonen geen significante verschillen aan. Er wordt beweerd dat reuen zachter kunnen worden na castratie en teven juist pittiger. Echter, dit is lang niet in alle gevallen hetzelfde.
Castratie op gedragsindicatie is dan eigenlijk ook alleen aan te bevelen als het gaat om intermannelijke agressie tussen twee intacte reuen of ander - hormoon-gestuurd - gedrag zoals veel markeren, rijden, weglopen. Bij teven is weinig gedragsverandering aangetoond.
Er zijn overigens wel gegevens bekend over de mate van succes tussen reu-reu, reu-teef en teef-teef in hetzelfde roedel. De grootste kans op succes vormt een reu-teef combinatie. Omdat het biologisch gezien wel handig is als die met elkaar op kunnen schieten, anders kunnen er nooit nakomelingen komen. De minste kans op succes vormen combinaties teef-teef. Wanneer teven een rangordeprobleem krijgen, kunnen ze vechten tot er eentje dood is.
Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen die de regel bevestigen; het gaat hier dan ook om kansberekeningen.

Ik heb mijn bullterrier uit het asiel. Hij was moeilijk plaatsbaar omdat hij "kinderen zou hebben gebeten en als zeer dominant bestempeld werd."
Nadat ik hem in huis had gehaald heb ik hem vrij snel laten castreren, niet voor zijn "dominante" gedrag overigens, maar meer omdat hij mijn teven niet met rust wilde laten en zij hier helemaal gek van werden.

Door zeer consequent gedrag (naast belonen horen ook bestraffen en grenzen stellen hierbij mijns inziens) is de hond veel schappelijker geworden. Hij wilde nog weleens grommen en heeft mij een paar keer getoucheerd vlak nadat ik hem kreeg. Ik ben ervan overtuigd dat de duidelijkheid die ik voor hem geschept heb een grotere gedragsverandering heeft bewerkstelligd dan de castratie (ik kan dit natuurlijk niet met zekerheid zeggen).

Gelukkig voor hem is hij bij mij terecht gekomen, hij heeft ondertussen al best het een en ander gedaan waarvoor een gemiddelde hondenbezitter hem weer terug had gebracht, en door zijn status in het asiel (moeilijk plaatsbaar, kinderen gebeten, dominant) had ie waarschijnlijk moeten gaan hemelen.