[me and my boys]

jeetje, ben zo met andere dingen bezig dat ik dit helemaal heb gemist.
vervelend dat het nu even wat minder is, maar ze zal vast helemaal herstellen, goed hoop houden!!
sterkte

[Charlie Angel]

Wat vervelend dat het nu weer wat minder is met Tara en die hitte doet natuurlijk ook geen goed.
Hopelijk knapt ze weer op na chemo maandag.
Sterkte!

[Frummel]

Vervelend dat het wat minder gaat met Tara.
Hopelijk slaat de chemo aan.
Heel veel stertke voor jouw en Tara!

[DJARA]

Ai wat jammer om te lezen......
Gaia is ook actief, hongerig en speels,maar met dit warme weer ook veel slomer en eerder moe.
Ook vindt ik hem niet meer de '' oude " GAIA zoals hij vroeger was.
Hij is lichamelijk qua conditie lang niet "op peil ".
Ook mentaal lijkt hij een verandering te ondergaan,( vindt hem wat zachter, minder "scherp", maar vooral aanhankelijker, maar misschien is dit ook wel omdat hij sinds hij ziek is bij mij woont.
dat dit alles zo "gebeurt vindt ik echter niet zo vreemd, hij heeft nog al  het een en ander te verduren.
In zijn lichaam vind ook het eea  met al die chemicalieën, om nog maar te zwijgen over de ziekte zelf.....

Wel moet ik zeggen dat GAIA bij mij nooit misselijk is geweest, niet van de chemo noch van de medicatie.
Bij GAIA ook nog nooit pijnstillers hoeven gebruiken.
Maar goed de ene hond is de andere niet, en bij een ieder verloopt het proces anders.

Ik hoop dat maandag haar goed zal doen!!!
Hier wordt aan jullie gedacht!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Groet Jeroen

[tieneke]

Het gaat op het moment wel weer een beetje minder met Tara, de afgelopen dagen met de hitte was voor haar niet te doen, ze at minder en werd wat slomer.
Sinds gisteren is ze ook voornamelijk 's ochtends weer misselijk.
Ze is nu wel van de pijnstiller af, al meer dan een week, hoewel ze donderdag ochtend 1 heeft gekregen, en vanaf vandaag begin ik er ook weer met 1, net als de pilletjes tegen de misselijkheid, die kreeg ze 3 x daags, en dat was al afgebouwd naar 1 keer daags, ze bleef nl. erg actief, hongerig, speels.
Maar toch zie ik er weer langszaam inzakken, de chemo is nu vervroegd naar aanstaande maandag, i.v. volgende week, hopelijk is ze nu niet immuun geworden daarvoor :-(
Ze ligt nu wel vaker op de bank, en op het bed, bij ons, ze snuffelt op straat ook weer naar veel dingen, en ze wordt nog steeds boos om van alles, gisteren avond nog ff beetje gespeeld met een bal maar dat is het dan ook.
Ze lijkt heel erg op hoe ze vroeger was alleen lijkt ze binnen 2 maanden gewoon 5 jaar ouder geworden, en dan bedoel ik niet hoe ze eruit ziet, want ze ziet er op het moment echt heel goed uit maar meer haar motoriek...ze is sloom en langzaam, echt wat je bij oudere honden ziet.
Nou, hopelijk knapt ze maandag weer op van die chemo.

Ik denk dat de hitte niet echt bevoordelijk is voor Taartje,...hier staan de paarden,honden en katten al langer op zeer laag level eerlijk gezegd en zijn gezond,het is hier dan ook vreselijk heet de afgelopen weken...dus jullie Tara zal het momenteel zeker met haar ziekte niet echt breed hebben denk ik...ik hoop echt dat ze eerdaags weer een klein beetje de oude is  en dat de chemo heel goed zijn werk doet  tis ook niet niks een vreselijke zieke hond in huis waar je zoveel om geeft en echt alles voor doet...en dan maar moeten hopen en afwachten wat het uiteindelijk wordt,....zolang ze plezier heeft in haar leven moeten jullie dat ook hebben hoor  geniet nog van iedere minuut met haar! Hoe ze het nu doet is in ieder geval een heel goed teken!

[DJARA]

Hoi Mark.
Ik vroeg me af hoe het vandaag is gegaan met Tara???
Ik hoop dat je wat betere berichten hebt gekregen!!!
Groet Jeroen

[markdekker]

Nou, we waren heel kort bij de DA, hij vroeg hoe het met Tara ging, ik vind Tara sloom geworden, mijn vrouw vindt van niet, mijn moeder vindt ook van niet...let ik teveel op Tara dan ?
Ze eet op het moment wat minder, ze is niet meer zo enthousiast als een tijdje terug, gisteren in het park was ze heel vrolijk, ze ging rennen, net als vroeger, als ik op haar af kwam rennen, rende ze heel hard weg :-D
Ze ging wel weer gras eten, en thuis gekomen heeft ze haar hele bordje met kip en brokjes opgegeten.
Ze slaapt ook weer vaker op de bank en op het bed, en ze rende gisteren de trap op, om de kat aan te vallen.
Het zijn dipjes en oplevingen, het is zo moeilijk om te zeggen hoe het dan met haar gaat.
Net als nu, ze ligt op de grond, net weer wel gegeten, dan komt ze hier de kamer in, kijkt rond en gaat weer weg.
De onzekerheid of deze chemo therapie helpt is zo moeilijk, ik hou me erg vast aan het feit dat ze nog een paar maanden chemo krijgt, en dan ?
Dan wachten of ze weer beter wordt ?
Als ze het jaar haalt, is ze daarna dan vrij van deze kl*te ziekte ?
Niemand weet het antwoord, de onzekerheid van alles is veels te groot maar ik blijf er voor Tara, voor alles wat ze nodig heeft, ik wil alleen niet dat ze pijn heeft.
Ik wil dat de kanker verdwijnt en ik mijn oude hondje weer terug krijg, die brutaal met kussens loopt te gooien, om de salontafel heen rent, de kussens en dekens van de banken aftrekt, en met alles gooit wat ze in haar bek krijgt...dat is wat ik wil...dat we samen genieten...
Sorry voor deze melancholische woorden, het is een beetje hoe ik me voel, ik heb nog aan de DA gevraagd waarom Tara zo uit haar bek stinkt, zelfs haar speeksel stinkt, het schijnt dat ze gigantisch veel tandplak heeft, en dat 1 kies aan het rotten is, waarbij zelfs de wortelkanaal al bloot ligt...zou dat de reden kunnen zijn dat ze misselijk is of sloom is ?

Ik heb ooit met mijn band een nummer over mijn vorige hond geschreven.
Ik weet niet of ik een link mag posten maar...
De muziek is hier te vinden:
http://madmega.hyves.nl/
Het nummer heet ONLY THIS END

De tekst is hier te vinden:
http://www.dastard.nl/lyrics/o-t-e.htm

[Lizzy]

Ik ben echt een sukkel met Hyves en kan het natuurlijk weer niet vinden

Maar ik begrijp je wel hoor, dat je je verdrietig en melancholisch voelt... Ja, het is toch ook onwijs vervelend. Ik denk dat de stank zeker van haar gebitje kan komen en van die kies. Hoewel het volgens mij ook wel van de bijwerkingen van de medicijnen kan zijn hoor.... Ze krijgt toch nu nog chemo? Zal de misselijkheid en sloomheid niet daarvan zijn?

[senadance]

heel veel sterkte hoor!!!

[DJARA]

Daar zijn we weer even.
Van de week is GAIA behoorlijk ziek geweest.
Hij wilde niets eten en was erg ver weg in zijn hoofd.
Erg in zich zelf gekeerd.
Hij had behoorlijke diaree die erg stonk en erg waterig was.
Ook werd het op het laatst wit doorzichtig slijm en tot mijn schrik zat erook wat bloed door......
Dierenarts gebeld en die zei, dikke darm ontsteking.....
Rijst en gekookte kip geven......
Dit heb ik NIET gedaan, ik houd niet van gekookt......
Het lullige was dat hij precies op de dag dat hij ziek werd de Leukeran moest hebben.
Dit mag je op zo'n moment dus NIET geven, en pas als hij langer dan twee dagen geen diaree meer heeft , mag je het weer geven.
Al met al is het een kleine week op geschoven, terwijl dit toch eigenlijk best een strak schema is.
De Prednisolon mag je wel gewoon door blijven geven.

Gelukkig heeft hij sinds twee dagen weer behoorlijke poep, je kan het nog niet beetpakken zonder vieze handen te krijgen, maar het gaat de goede kant op.
En zijn eetlust is terug en hij is weer blij en kijkt weer vrolijk de wereld in.
De GAIA zoals ik hem ken, blij, vrolijk en vrij.
Ik vondt het erg naar te merken dat hij zich zo terug trok in zichzelf, en erg afstandelijk was.
Dit is iets wat ik absoluut niet van hem ken, en schrok er behoorlijk van.
Wat je je allemaal niet in je hoofd kan halen.

Maar gelukkig gaat het weer wat beter, dus.........
Maandag mogen we weer naar Wageningen, ben benieuwd hoe het dan is.
Maar vooralsnog voelen de Lymfeklieren klein!!!!

Groet Jeroen

[sandra43]

Hoi allemaal, daar zijn we weer.
Maud heeft het supergoed gehad bij mijn ouders en is lekker in de watten gelegd.

Dinsdag is ze weer naar Terneuzen geweest voor een chemo met infuus, de zesde chemo. De
bloedwaarden waren goed en ze is twee kilo aangekomen. De dierenarts (een andere want Johan de Vos was met vakantie) dacht aan haar buik te voelen dat de milt iets vergroot was, dat kan ook door de Prednisolon komen op den duur volgens de DA. Even afwachten wat Johan daarvan zegt over 14 dagen want dan krijgt ze
weer een infuus. Tussendoor moeten wij ze nog chemopillen geven.

Om even op jouw verhaal terug te komen Mark, het is idd een lange onzekere periode.... vind ik ook heel moeilijk...ik denk vaak als ik het over dingen in de toekomst heb van "zou Maud dan nog bij ons zijn".

Het protocol van Maud duurt 11 maanden als haar lichaam het kan verdragen natuurlijk, dat is dus onzeker
want 50% sterft binnen een jaar (honden met lymfeklierkanker). Na die 11 maanden is het afwachten of de
kanker wegblijft, en als je dan weet dat van lymfeklierkanker slechts 3% geneest, maar het kan ook dat een
hond nog jaren leeft met 2 keer per jaar een chemo.

De onzekerheid zal nooit meer weggaan maar ik kan er mee leven nu.

Hoe is het nu met Tara?

Heey Jeroen dat was even schrikken met GAIA, dan gaat er idd vanalles door je hoofd. Gelukkig gaat het
weer een beetje. Kopop GAIA!   

[DJARA]

Hoi Sandra en MAUD.
Goed om te lezen dat het  "goed "gaat met MAUD.
Hier precies de zelfde gedachte over de toekomst......
Wel raar je te beseffen dat alles ineens zo kan veranderen.
Ook het genieten van iedere dag alsof het de laatste is, krijgt zo'n vreemde inhoud.
Maar vol goede moed gaan we verder.................................

[markdekker]

Bij Tara verschilt het per dag, bijna 2 weken terug had ze haar 3de "kuur" ze is toen 2 dagen erg stil geweest, maar aan het eind van die 2de dag werd ze ineens heel actief, rennen springen blaffen spelen, alles bij elkaar...ze leek helemaal de oude,  dat heeft 3 dagen geduurd, tot en met vorige zaterdag, ze was mee naar een verjaardag maar ze at niet, ze was wel heel vrolijk, heeft ook in de tuin gerend.
Daarna naar het bos geweest, daar was ze ook erg vrolijk, thuisgekomen ging ze wel wat eten maar direct eigenlijk slapen, heel erg veel slapen, zondag daarop, ook slapen, bijna niets eten en nog meer slapen.
We zijn eind van de zondag middag naar het park gegaan en daar leefde ze weer helemaal op, ze werd een beetje overmoedig en sprong van een verhoging van anderhalve meter naar beneden, iets wat ze al eerder had geflikt een paar jaar terug, en waar ik en mijn vrouw erg van schrokken.
Tara was maandag erg moe, weinig eetlust, dinsdag ook maar elke avond in het park leek ze wel weer vrolijker.
Tot woensdag, we kwamen erachter dat ze na 2 maanden de gekookte kip helemaal zat was, ze wilde het niet meer eten, ik had nog een blik Bonzo staan en doe om te testen wat op een bord, ze vrat het echt heel snel op en keek me aan zo van "waar blijft de rest, ik weet dat er meer in dat blik zit", dus al met al at ze het hele blik op (verspreidt over 8 uurtjes), we kwamen er ook achter dat Tara het heerlijk vindt in het park als het schemerig/donker is, en er weinig mensen zijn, ze rent en speelt dan met ons, en begon zowaar andere honden uit te dagen, dat is nu nog steeds zo.
Aanstaande maandag krijgt ze weer een kuur maar het blijft moeilijk.
Ik kreeg van mijn eigen dierenarts te horen dat Tara moet minderen met de pijnstillers, ze vallen onder de opium wet en het is een soort morfine, en volgens hem slikt Tara het nu al een maand en is ze er verslaafd aan.
Ze krijgt nu een halve pil per dag maar het is nog steeds onduidelijk of ze pijn heeft.
Haar ontlasting is ook zo'n raadsel, de ene keer is haar ontlasting kurk droog, paar uur later weer richting de dunne kant op, het is in ieder geval normaal bruin dus dat lijkt goed, verder drinkt ze normaal, plast ze normaal en lijkt alles normaal maar ze kan soms zo zielig kijken en dan barst ik in tranen uit 

[DJARA]

Wij waren weer even bij de heer Rutteman afgelopen maandag!!!
GAIA is nog steeds STABIEL!!!!!
Dus de medicatie gaat weer langzaam omlaag, weer een pil Leukeran minder per week en ook de Prednisolon een half pilletje minder per dag en na het weekend weer een half er af!!!!!
Ik was ook even bang dat GAIA bloedarmoede had, maar dat bleek niet zo te zijn!!!
Ik ben blij!!!!
Nu weer over drie weken terug maar als het zo blijft komt daar een week bij en dan hoeven we dus pas na vier weken terug!!!
Een pak van mijn hart, dat durf ik gerust te zeggen!!!!

Ook valt me op dat GAIA weer blijer is en beter in zijn vel zit.
Dit omdat hij weer een beetje de "oude" GAIA wordt, in de zin van spelen, knuffelen, en bij me zijn in zijn koppie.
Ook zijn gesleep met dingetjes (sokken, slippers, speeltjes, etc) is weer terug!!
Af en toe bonkt hij zijn kop in mijn schoot KNUFFELS NU!!!! lijkt hij dan te zeggen!!
Ook maakt hij weer de typerende GAIA piepjes, die maakt hij alleen als hij erg erg tevreden is, als een soort dankjewel.
That's my Boy!!!!

Hhhhmmmm ik houd van mijn honden!!!!!   8)

[Kuszco]

Ja,ik kan me voorstellen dat je heeeeeeel erg blij bent met al die echte Gaiadingetjes die weer terugkomen.
Heel erg goed dat het zo bergopwaarts gaat.Ik ben heel blij voor jullie.
Geef Gaia maar een dikke knuf,hij doet zo zijn best.
Groetjes Liliane,Zita en Lotje.