Nou, speeksel heeft wel degelijk een zuurgraad. Dat is ook de reden dat de ene mens veel gevoeliger is voor tandsteen en de ander niet. De ene mens heeft namelijk een zuur speeksel (en dus weinig tandsteen maar veel gaatjes - het zure speeksel doodt bacterieen, lost tandsteen op, maar tast dus ook de glazuurlaag van de tanden en kiezen eerder aan) en de ander heeft alkalisch speeksel (en dus veel tandsteen en weinig gaatjes - geen zuur speeksel dat tandsteen oplost maar dus ook geen zure aanvallen op het glazuur van het gebit). En hier zit natuurlijk ook nog wat tussen - "het grijze gebied" en dus speeksel met een zuurgraad die neutraal is.
En, ik weet zeker dat bovenstaande ook voor de hond geldt. Daarom zie je ook honden an 5 jaar oud die altijd brokken eten en toch een schoon gebit hebben (ook op de tandvleesrand). En je ziet ook honden die versvleesvoeding eten en toch op jonge leeftijd een smerig gebit hebben met veel plak en tandsteen.
Ik geloof er alleen helemaal niks van dat de voeding spectaculair van invloed is op de zuurgraad van het speeksel. De zuurgraad is je aangeboren.
Honden hebben dus (in mijn ogen) ook wel degelijk last van plak op tanden en kiezen. Plak is niets anders een vieze, zachte, kleverige laag met bacterieen. Tandplak bestaat voor een groot deel uit levende en dode bacterieen en eiwitten en etensresten. Wanneer je plak niet dagelijks verwijderd, verhard het zich (het "versteend") en dit is dan tandsteen. Suiker en zetmeel bevorderen de "groei" van plak, maar ook zonder suiker en zetmeel, krijg je plak.
)
