- do 17 jul 2008, 16:21
#1007648
Op het moment gaat 't wel goed met Tara, ze had vandaag erge diaree, kan of door de chemo van maandag komen of omdat ze dinsdag avond en woensdag zo veel dingen heeft gegeten.
In ieder geval heeft ze vanavond normaal (gekookte kip) gegeten, dat was echt plotseling, want ik was weg, en na 2 uur kom ik terug en alles opgegeten.
Maar er zijn dingen die ik vreemd vind, en die wil ik met jullie delen.
Op 3 juni vonden we 2 teken op Tara, teken zijn verwijderd, daarna vonden we nog 2 volgezogen teken op de grond, waarschijnlijk lag er ergens nog 1, die Tara vervolgens heeft opgegeten, ze kreeg in ieder geval een tekenband.
Op 4 juni kreeg ze sinds 2 jaar de gebruikelijke inentingen, Tara zag er helemaal gezond uit.
Precies 1 week daarna op 11 juni werd Tara ziek, van de ene op de andere dag, at ze niets meer, haar ontlasting was normaal maar helemaal geel.
Urine was onderzocht, was niets normaals aan te zien, Tara krijgt prikje tegen misselijkheid en eet weer normaal.
We dachten dat het een reactie op de tekenband was, dus die was verwijderd, haar huid onder die tekenband was wel wat rood geworden.
Week daarna weer niet eten, bloed onderzocht, iets verhoogde witte bloedcellen gevonden, prikje tegen misselijkheid en afspraak voor de specialist verder temperatuur, hartslag, ademhaling gemeten, alles normaal.
Tara eet weer normaal maar wel minder...verder is ze 's ochtends erg sloom maar nadat ze haar 5mg prednison heeft gekregen is ze weer normaal.
Ze heeft ook pillen tegen misselijkheid en braken gehad, en alles is normaal, alleen ontlasting blijft geel.
Tandvlees van Tara wordt ondertussen steeds lichter van kleur maar volgens onze arts kon je ook zien of ze bloedarmoede had, dat als je op haar tandvlees drukte, er een witte plek kwam wat daarna weer rood werd, dat klopte ook.
Weer bloed geprikt, gemeten of ze bloedarmoede heeft maar volgens de arts was alles 50/50, wat kennelijk normaal is.
Goed...daarna naar de specialist geweest, temperatuur, hartslag, ademhaling gemeten, alles normaal, bloed onderzocht, ontlasting onderzocht, (ontlasting werd alweer bruiner).
Uit haar bloed blijkt dat haar lever enzym waardes hoger zijn, en galwaardes zijn hoger, ontlasting was schoon.
Tara naar huis, op de 10mg prednison per dag.
Reden voor een echo.
Maag, darmen leken goed op de echo, lever was groter maar zag er goed uit, alvleesklier had iets raars erin, biopten genomen, en Tara kan naar huis.
Gevraagd wat ik kon doen in de tussentijd, advies was meer prednison geven en sowieso zou ik dinsdag of woensdag de uitslag van de biopten krijgen.
Ook gevraagd over haar tandvlees, de arts zei dat dit kwam omdat: "als mensen zich niet lekker voelen, worden ze wat witter, bij de hond wordt het tandvlees dan lichter".
1 dag later heb ik haar minder prednison gegeven omdat ik dacht dat de boos doener was, dus van 10mg per dag naar 5mg per dag.
Tara wordt steeds slomer, eet bijna niet meer, en haar tong werd zaterdag blauw/paars.
Ik bellen naar de spoedkliniek, het was toen 18:00 en ik kon om 21:00 terecht.
Daar om 20:45 aangekomen, en om 22:30 werden we geholpen, en dat ging als volgt.
Eerst ging ze haar eigen collega's van de dagkliniek afzeiken en toen behandelde ze Tara alsof het een produkt was.
Zet de hond hier maar neer, alles werd weer gechecked, behalve bloed en ontlasting, geen koorts, helemaal niets aan de hand.
Met de opmerking van "de APK is in orde" werden we weer weggestuurd, nogmaals over het tandvlees gevraagd, zij vond dat in orde en toen ik vertelde wat de andere arts zei, keek ze bedenkelijk als van, "ik weet niet waar hij het over heeft", dus met andere woorden, geen antwoord.
Maandag komt er aan, ik sta op om naar mijn werk te gaan en ik denk, ik bel die specialist op om te vragen over de uitslag, want misschien zijn ze heel snel.
En dat waren ze dus ook, want hij had slecht nieuws, Tara heeft lymfeklierkanker, ik kan langskomen met Tara voor een gesprek.
Drie uur later kon ik terecht, en hij vertelde dat Tara kanker in haar lever en alvleesklier had, over de lymfen heeft hij niets meer verteld maar ja, ik ben geen arts dus ik zoek daar niets achter, ik was ook zwaar emotioneel de hele tijd.
We hadden drie opties:
1.-niets doen en haar volstoppen met prednison, dan heeft ze maximaal 3 weken.
2.-chemo behandeling maar die is gevaarlijk voor de omgeving, je mag je hond 48 uur niet aanraken en je moet alles van kwijl, urine en ontlasting opruimen.
3.-dure chemo behandeling, onderhuidse prik maar niet gevaarlijk voor ons en omgeving.
Wij kiezen voor drie, en dat hebben we ook drie keer gezegd, we willen geen gevaar voor onszelf en voor de katten.
Tara krijgt prik, wij krijgen de rekening, op die rekening staat het volgende:
Cytostatica en Asparaginase.
Ik betaal de rekening en ik krijg een brief in mijn handen wat ik moet doen na de chemo, alles opruimen dus, en geen contact met de hond, ik vraag nog of ze wel zeker de veilige heeft gehad, ze zeggen ja, dit is alleen ter waarschuwing.
Thuis gekomen, krijg ik een mail, met wat ik niet met de hond mag doen omdat ze een chemo heeft gehad, ik bel ze nog een keer, en nee, u hond heeft de niet gevaarlijk chemo gehad.
Tara had ondertussen diaree gehad en 1 keer overgegeven, en buiten in het bos veel geplast.
Ik mocht Tara geen prednison geven want dan had de behandeling geen effect.
De volgende dag echter vroeg ik aan hem of Tara geen prednison mocht, toen zei hij, dat ze het wel mocht ?!
Verder kreeg ik van mijn eigen arts, hele zware pijnstillers, en pillen tegen misselijkheid, dat was volgens de specialist geen probleem en volgens mijn eigen arts ook niet.
Volgende vraag ik de specialist hoe ik weet wanneer de chemo aanslaat, ik krijg als antwoord "als Tara niet meer misselijk is en haar eten op eet."
Vreemd antwoord dus vind ik maar ja, ik ben dus geen arts.
Nu kom ik net bij mijn eigen arts vandaan, en ik krijg geen prednison mee omdat volgens de brief van de specialist werd gezegd dat ze dat niet mag, terwijl hij tegen mij zegt dat het wel mag.
Jullie begrijpen het al, ik wil een 2nd opinion, ik denk wel dat Tara serieus ziek is, en dat ze inderdaad misschien kanker heeft maar er is verder niets onderzocht, er is een echo gemaakt, biopten genomen, en that's it.
Misschien heeft Tara wel meer ziektes of andere dingen die haar eventuele toestand wat beter zouden maken.
Vreemde is ook, als ze zo'n enorme last van haar lever en alvleesklier heeft, waarom kunnen artsen dat dan zonder reactie van Tara, voelen.
Het lijkt mij toch dat als ze pijn heeft, en ze voelen in haar maag, (3 tot 4 keer in 2 weken) dat ze uitpiept van de pijn ?
Sorry als dit allemaal wat zeurderig overkomt, en misschien begrijp ik alles verkeerd door alle emoties enzo. maar mensen in mijn omgeving en zelfs mijn eigen dierenarts, vind dit allemaal maar vreemd, en het lijkt mij niet onverstandig om een afspraak met de dierenkliniek in Utrecht.
En nogmaals ik doe dit alleen omdat ik zekerheid wil hebben voor Tara.
Laatst gewijzigd door markdekker op do 17 jul 2008, 22:31, 1 keer totaal gewijzigd.