[Batatinha]

Hoi,

Daan (Amerikaanse Cocker Spaniel) is nu 2 jaar en 9 maanden. Hij woont al ruim een half jaar bij mij, maar heeft al teveel eigenaren gehad die niet wisten hoe ze met hem om moesten gaan. Gevolg daarvan is dat Daan nooit (her)opgevoedt is. Dat zorgt nu voor veel storend gedrag en dat ben ik dmv een doorlopende cursus bij de dierenbescherming aan het proberen om te buigen in gewenst gedrag.

Nou heb ik het idee dat een deel van zijn gedrag het gevolg is van zijn hormonen. (Grommen naar andere reuen, extreem veel intresse in teefjes)
Misschien kan ik dat gedrag wel in goede banen leiden met intensief oefenen, maar ik vraag me toch af of ik niet de proef op de som moet nemen met een chemische castratie .

Daan castreren vanwege zijn haantjes gedrag speelt al een tijdje door mijn hoofd, maar de vraag is. Is dat nodig? Is het niet te trainen? En als ik wil kijken of het werkt, moet ik dat dan nu al doen of nog even wachten? (We trainen nu ongeveer 5 weken bij de Dierenbescherming)

Zo'n chemische castratie werkt ongeveer 2 maanden. Ik wil eigenlijk gewoon weten of ik dat nu moet doen of eerst nog een tijd aankijken wat de training teweeg brengt.

Groetjes Marieke

[Lizzy]

Je kunt het natuurlijk proberen maar ik heb toch altijd wel begrepen dat een chemische castratie toch anders is als een echte. En een echte castratie... als ik al die bal-loze reuen zie lopen die of te dik zijn (omdat ze echt een andere verbranding krijgen) of bereden worden door 'echte reuen: dan zou ik daar zeker over nadenken want dat lijkt mij persoonlijk nog vervelender dan een reu die door hormonen vervelend is (ik heb ook een ongecastreerde reu in huis en hoewel ze soms inderdaad vervelend zijn, ben ik blij dat tie 'ze nog heeft'). Misschien moet je prodier geslachtsdrift ook proberen!

[*Dorothea*]

Helemaal met Lizzy eens.
Al is dit wel een onderwerp waar ik ook lang over heb getwijfeld. Maar als ik dan weer hoor dat het in geval van dominantieagressie maar in 50% van de gevallen werkt dan weet ik het wel weer. En in geval van angstagressie kan het alleen nog maar erger worden.
Maar goed ik vind dat iedereen voor zich de keuze moet maken. Ik vind wel dat dierenartsen veel eerlijker moeten zijn omtrent hun voorlichting. Ik hoor nooit iemand zeggen dat het maar bij de helft het gewenste effect heeft en het verhoogde risico op prostaatkanker wordt al helemaal niet besproken.
In ieder geval vind ik dat je in geval van gedragsproblemen zeker eerst een chemische castratie moet overwegen. Dit moet dan 2 keer met een tussentijd van 1 week. Eén keer is niet voldoende.
Ik denk dat veel probleemgedrag al gewoonte is geworden en dat castreren alleen helpt op jonge leeftijd voor dat het gedrag begint. Maar ja, je gaat toch niet standaard een jonge reu castreren omdat íe misschien probleemgedrag gaat krijgen? Stond laatst een artikel over in de dogma. Daarin werd het advies gegeven om rassen waarvan je wist dat ze vaak intollerant werden op volwassen leeftijd, op 6 maanden te castreren.
Daar heb ik nog eens diep over nagedacht. Had ik nu ook nog de leuke puppy indy gehad als ik hem jong had laten castreren? Waarschijnlijk wel, maar ik heb daar moeite mee. Ik vind het zo´n nutsingreep, omdat het ons niet past gaan wij maar aan zo´n hond lopen sleutelen.
Martin Gaus zegt trouwens in z´n boek dat we ook van de gewoonte af moeten om het als een standaardingreep uit te voeren. Hij is van mening dat heel veel problemen die door castratie verdwijnen ook weggetraind kunnen worden. Ja en daar ben ik dan heel eerlijk in, de problemen die ik met Indy heb komen ook grotendeels door mijn slechte opvoeding  .
Maar goed ik dwaal een beetje af geloof ik. Nogmaals ik vind dat iedereen het voor zich moet weten, maar dit is mijn mening.

[Boefke]

En in geval van angstagressie kan het alleen nog maar erger worden.

Enigszins off topic, maar geldt dit ook voor teefjes? En waar heb je die info vandaan als ik vragen mag?

[*Dorothea*]

Enigszins off topic, maar geldt dit ook voor teefjes? En waar heb je die info vandaan als ik vragen mag?

Ik heb deze info gekregen van een gedragsdeskundige die op de faculteit diergeneeskunde werkt. Ik ben bij hem geweest met Indy.
Testosteron onderdrukt angst. Als de testosteroninvloed dus wegvalt dan worden ze alleen maar angstiger. Al stond er laatst weer in de dogma dat angstagressie juis zou afnemen door castratie  .
Als je een teef castreert, lijkt me dat angstagressie afneemt, omdat je dan juist de testosteron levels verhoogt. Maar we hebben dit niet besproken, misschien is er iemand op bp die hier meer van weet. Dominantieagressie bij de teef wordt in ieder geval wel erger door castratie.

[Boefke]

Ik heb deze info gekregen van een gedragsdeskundige die op de faculteit diergeneeskunde werkt. Ik ben bij hem geweest met Indy.
Testosteron onderdrukt angst. Als de testosteroninvloed dus wegvalt dan worden ze alleen maar angstiger. Al stond er laatst weer in de dogma dat angstagressie juis zou afnemen door castratie  .
Als je een teef castreert, lijkt me dat angstagressie afneemt, omdat je dan juist de testosteron levels verhoogt. Maar we hebben dit niet besproken, misschien is er iemand op bp die hier meer van weet. Dominantieagressie bij de teef wordt in ieder geval wel erger door castratie.

Ah, ik wist niet hoe het mechanisme werkte, maar dat is dus de invloed van testosteron, begrijp ik uit jouw verhaal. Klinkt dan op zich logisch dat angstagressie zou minderen bij gecastreerde teven, alleen is de info hierover idd niet overal hetzelfde.