Gisteren ben ik in gesprek geraakt met iemand die een broertje van mijn hond heeft. Jeweetwel, clubmatch, kleine ras populatie, ons kent ons.
Nu bleek dat deze hond behoorlijk ziek is, maag-, darmontstekingen. Dus Prednison en natuurlijk speciaal dieet. Vreselijk mager en afgelopen week weer een aanval? gehad. Kotsen en diarree.
Nu is er een heel verhaal over dit nest te schrijven, 5 dagen te vroeg geboren (valt dus mee) maar gewichten tussen de 90 gram en de 220 gram, wat dus echt aan de erg kleine kant is voor een wheaten. Kortom de reutjes waren dus het kleinst, 4 reutjes en 4 teefjes. 3 reutjes stierven al vrij snel en 1 reutje heeft het dus op eigen kracht gered. Was wel pas na 9 dagen ( hoorde ik gisteren dus) terug op geboortegewicht. Daarna groeide het spul als kool.
Maar toen de pups met 7 weken naar hun nieuwe adres gingen, werd de moederteef dus ziek. En niet een beetje, acute leverontsteking! Na 5 dagen werd besloten haar in te laten slapen omdat het gewoon een verloren zaak was.
De pups waren nog steeds een toonbeeld van gezondheid en behalve die ene reu zijn ze dat nu, op 19 maanden leeftijd nog steeds. Vol energie, vrolijk en aanhankelijk. Geen problemen met hun spijsvertering bij mijn weten. Zeker die van mij niet.
De kans dat de ontsteking in de zwangerschap aanwezig was is natuurlijk groot, maar kan die, behalve op de groei, ook op de pups "neergeslagen"zijn?
Moet ik me zorgen maken over mijn hond? Kan zoiets genetisch overdraagbaar zijn?
Heel veel vragen waar ik eigenlijk zelf geen antwoord op weet. En ook omdat mijn hond uit een lijn komt waar weinig van in nederland is, was de opzet om er toch een nest mee te fokken. Natuurlijk kun je dan het bloed laten onderzoeken en zo, maar waar doe ik wijs aan?
Ik weet het echt even niet meer....
