
Rachel.
Moderator: Lizzy
Malamoods schreef: Eh tja, ik denk dat de kippennekjes van gisteravond niet zo lekker zijn gevallen...Stinkt het braaksel erg? Ik heb namelijk zoiets soortgelijks gehad met Brutus na het eten van te harde ribben.Heb ze gisteren voor de tweede keer gegeven... De eerste keer prima, maar nu dus niet... Ikijok heeft al bijna tien keer gebraakt zo'n drie uur tijd.... Eerst bruine drap, nu witte gebonden drap met stukjes bot erin... Hij is duidelijk misselijk (smakken, rekken en strekken van zijn buik), is of sloom, of zeer onrustig... Ik masseer zijn buikje, maar kan ik verder nog iets doen voor hem? Wel eten geven, of juist niet (kvv staat voor vandaag gepland)? En hoe kan het nu dat hij dit keer de nekken niet goed verteerd? Ikijok voelt zich duidelijk niet lekker, wie heeft advies?
Rachel.
Malamoods schreef: Dat ruilen daar ben ik al flink mee bezig en dat heeft natuurlijk even tijd nodig... Gelukkig voelt hij zich al wat beter... Ik ga inderdaad de nekken nog eens proberen, weet ik meteen of het een éénmalige actie was...inderdaad, veel tijd en bodemloze geduld
Rachel.
Lizzy schreef: Ik snap je zorgen wel hoor... En kotsen... brings back very bad memories... Ook heel herkenbaar.... Je krijgt vanzelf meer vertrouwen in hem, geloof meEllendig he dat poepvreten....Balou heb ik een half jaartje geleden een paar weken alleen maar aan de lange lijn uit gelaten. Helemaal niet meer los. En heel fanatiek het commando los geoefend. Die beheerste ze nl in combinatie met eten op straat veel minder dan gebruikelijk. Met de lijn eraan kon ik haar direct wegtrekken als ze mijn commando niet opvolgde. En iedere keer als ze ook maar een beetje los liet of mijn richting opkwam, heb ik geclickt en fors beloond. Het resultaat is dat ze nu 98% van de keren dat ik los zeg en ze is poep aan het eten of wil het net gaan eten dat ze stopt en naar mij toe komt!!!! Door goed op te letten kan ik het poep eten nu heel behoorlijk voorkomen.!
En dat je pupsel alles van straat eet: ooooook heeeeeel herkenbaar. Ik heb Linga het commando NEE heel goed aangeleerd. Maar desalniettemin kan ik nog steeds niet voorkomen dat ze viezigheid eet.... Ze is nu 1 jaar en eet nog steeds graag gras, modder, turf, stokjes.... En gisteren: verdorie, ze was gestopt met het eten van hondenstront en gisteren ging blijkbaar een knopje om in haar kop en heeft ze gewoon de ene hondendrol na de andere lopen vreten
. Zo veel zelfs dat ze vanmorgen om 06:45 uur begon te bleren dat ze nodig moest poepen. En ze poepte een hoeveelheid
. Een volwassen beer zou er jaloers op worden.....
Honden...... Waarom houden we ook alweer zo van ze?
Lizzy schreef: Ik snap je zorgen wel hoor... En kotsen... brings back very bad memories... Ook heel herkenbaar.... Je krijgt vanzelf meer vertrouwen in hem, geloof meLief dat je dat zegt Lizzy!!
En dat je pupsel alles van straat eet: ooooook heeeeeel herkenbaar. Ik heb Linga het commando NEE heel goed aangeleerd. Maar desalniettemin kan ik nog steeds niet voorkomen dat ze viezigheid eet.... Ze is nu 1 jaar en eet nog steeds graag gras, modder, turf, stokjes.... En gisteren: verdorie, ze was gestopt met het eten van hondenstront en gisteren ging blijkbaar een knopje om in haar kop en heeft ze gewoon de ene hondendrol na de andere lopen vreten
. Zo veel zelfs dat ze vanmorgen om 06:45 uur begon te bleren dat ze nodig moest poepen. En ze poepte een hoeveelheid
. Een volwassen beer zou er jaloers op worden.....
Honden...... Waarom houden we ook alweer zo van ze?
Malamoods schreef: Lief dat je dat zegt Lizzy!Rachel, je moet eens weten hoe vaak ik voor alles, en niets met Dot bij de da heb gezeten, omdat ik zo bang was... een dag niet willen eten, hup daar ging ik weer, even een beejte diaree, hup daar ging ik weer....een beetje mank, ja hoor, ging ik me weer melden, wat heeft dat mens een eideloze geduld getoond, niet een keer heeft ze mij gezegd dat het onnodig was, en vaker dan niet liet ze mij gewoon weer de deur uit gaan zonder een consult te rekenen, zij begreep dat het kwam omdat ik May zo vroeg heb moeten laten gaan en ik daardoor een beetje overbezorgd ben geraakt, gelukkig heeft het ook gesleten, en konden wij er later samen om lachen....toen Dot een maand of 5 was, was de grote "vrees" gelukkig geweken, dus ook ik begrijp het wel, geduld met jezelf, geduld met je pup, ook jij zal er wel komen, hoe lang het duurt eer je vertrouwen hersteld is? dat weet ik niet, maar ik weet wel dat het ooit weer een beetje stabilliseert.Dat is exact waar ik last van heb... Die "very bad memories"...
Rachel.