Ach jeetje Lizzy, je biskwietje…
Ik zou ook janken als ik me in jouw situatie zou bevinden.
Dat snelle verlies van aansturing van de achterhand zonder dat ze pijn heeft of zelfs lijkt te merken dat de achterste helft niet meedoet lijkt inderdaad op iets neurologisch te wijzen en als een röntgenfoto geen uitsluitsel biedt en je graag wilt eten wat de oorzaak is (ook omdat dat nu eenmaal voor een groot deel de prognose bepaalt) zou ik een MRI toch echt in overweging nemen.
Als plassen en poepen nog wel goed gaat dan is de kans dat het probleem in de hersenen zit ook kleiner dan dat het op het niveau van een lage lende- of hoge staartwervel zit.
En als ze nog wel enigszins op snelheid kan komen -als het ware een soort “start drempel” overwint waarna het toch wat beter gaat- dan kan het ook heel goed iets semi-acuuts en tijdelijks zijn, ondanks haar hoge leeftijd en een verhoogde kans op een maligniteit.
Alle reden om toch alles op alles te zetten totdat het tegendeel bewezen is, mocht je dat willen. Het is tenslotte Biscuit.