Gisteren met Bono geweest voor bloed te prikken voor de schildklier.
Het was drama. Bloed was bijna niet te trekken. Spuit zoog vacuum. Hals en allebei de poten geprobeerd.
Uiteindelijk met een insuline naald voor elkaar gekregen.
'S middags belde de DA dat het serum zo dik en vettig was dat het niet naar het lab kon.
Normaal eet Bono vantevoren omdat het geen invloed heeft op de test.
Nu moet ik vandaag terug en moet hem nuchter houden. Omdat dan het bloed niet zo dik zou zijn.
Ik weet het niet wat wijsheid is.
Maar mijn ventjr wordt steeds banger door al dat gepik.