
Mijn vraag is daarom: waarom die eerste prik in de bilspier? Is dat nou echt nodig? Kan het hele proces van inslapen niet gewoon 100% pijnloos? En zo ja, hoe dan?
Moderator: Lizzy
Doranto schreef:De eerste prik hóeft helemaal niet zoveel pijn te doen. Mits de da. de vloeistof héél langzaam inspuit. Doordat je in een spier spuit, is er weinig ruimte voor de vloeistof. Als je het dan snel doet, doet het zeer heb ik me laten vertellen.Maar weet jij waarom het in een spier moet? Kan het niet met een braunule in een ader?
Ik vind een eerste prik wel 'veiliger' zeg maar. De euthanasieprik is nl. best wel eng vind ik, omdat áls er iets misgaat dat pas echt heel erg pijnlijk schijnt te zijn. Ze zijn dan in ieder geval al onder narcose, dus voelen niets meer.
Spikkelneus schreef:Wat er pijnlijk aan is, is de ketamine die meestal gebruikt wordt - dat is een prikkelende stof dus die irriteert.Oh kijk, dat wist ik niet, dank je voor je uitleg! Zijn er eventueel wel andere middelen behalve Ketamine die minder pijnlijk zijn?
Dit middel hoeft niet gebruikt te worden, maar is niet duur en werkt erg goed, dus het wordt meestal wel gebruikt.
Als het niet via de bilspier gaat, wordt er een braunule aangebracht in de ader van de onderarm. Het ligt een beetje aan je hond of dit meer of minder stress geeft dan een prik in de bil. Prikken moet hoe dan ook, daar kom je niet onderuit. Prik in de bilspier is in elk geval veel sneller voorbij dan poot scheren, ader stuwen, ader zoeken, hopelijk in 1x raak prikken, braunule vasttapen en dan de vloeistof inspuiten. Tijdens dit hele proces wordt je hond in de houdgreep gehouden (tenzij hij heel makkelijk is, of zo ziek dat hij hoe dan ook niet veel meer protesteert) en niet elke hond leent zich daarvoor.
Bijkomend voordeel van de prik in de bil is dat de hond langzaam in slaap valt, waardoor de eigenaar de illusie van een echt afscheid krijgt. Bij het middel via de braunule zakt de hond als het ware van de naald af en is op slag weg.....
Spikkelneus schreef:Wat er pijnlijk aan is, is de ketamine die meestal gebruikt wordt - dat is een prikkelende stof dus die irriteert.Je bedoelt dat de hond dan gelijk dood is? Dus je spuit de euthanasievloeistof meteen in de ader?
Dit middel hoeft niet gebruikt te worden, maar is niet duur en werkt erg goed, dus het wordt meestal wel gebruikt.
Als het niet via de bilspier gaat, wordt er een braunule aangebracht in de ader van de onderarm. Het ligt een beetje aan je hond of dit meer of minder stress geeft dan een prik in de bil. Prikken moet hoe dan ook, daar kom je niet onderuit. Prik in de bilspier is in elk geval veel sneller voorbij dan poot scheren, ader stuwen, ader zoeken, hopelijk in 1x raak prikken, braunule vasttapen en dan de vloeistof inspuiten. Tijdens dit hele proces wordt je hond in de houdgreep gehouden (tenzij hij heel makkelijk is, of zo ziek dat hij hoe dan ook niet veel meer protesteert) en niet elke hond leent zich daarvoor.
Bijkomend voordeel van de prik in de bil is dat de hond langzaam in slaap valt, waardoor de eigenaar de illusie van een echt afscheid krijgt. Bij het middel via de braunule zakt de hond als het ware van de naald af en is op slag weg.....
Doranto schreef:Je bedoelt dat de hond dan gelijk dood is? Dus je spuit de euthanasievloeistof meteen in de ader?Er zijn da´s die dat doen (uit kostenbesparing
sentinel1984 schreef:Pijn hoeft echt niet, althans bij onze hond niet gemerkt.dat ligt dus aan je hond. Er zijn honden die al gaan gillen als je de voorpoot vasthoudt. En je zal hoe dan ook moeten prikken - en een kleinzerige hond zal dit als zeer stressvol ervaren. Juist in de voorpoot, zou ik zeggen. Ik heb beide methodes tientallen (honderden?) keren toegepast, en mijn voorkeur gaat naar intramusculair in de bil, maar dat is persoonlijk.
Hij kreeg wel twee injectie maar beide rechtstreeks in zijn ader (één van de voorpoten).
De eerste was een narcose-achtig middel. De tweede spuit was voor het laten stoppen van het hart.
Totaal niet ervaren dat hij pijn had tijdens de eerste prik.
Wellicht navragen bij de DA waarom dit zo'n zeer heeft gedaan
Lizzy schreef:Oh kijk, dat wist ik niet, dank je voor je uitleg! Zijn er eventueel wel andere middelen behalve Ketamine die minder pijnlijk zijn?Dat wil ik dan ook graag weten.
Lizzy schreef:Oh kijk, dat wist ik niet, dank je voor je uitleg! Zijn er eventueel wel andere middelen behalve Ketamine die minder pijnlijk zijn?Ja, de hierboven genoemde Zoletil (zolazepam met tilatemine) is veel milder voor het dier. Nadeel daarvan is weer dat de reflexen versterkt worden en de hond dus met de ogen en gezichtspieren blijft bewegen (en meestal de tong uitsteekt), waardoor het lijkt alsof hij niet echt diep slaapt. Maar dat is wel zo.
Spikkelneus schreef:Ja, de hierboven genoemde Zoletil (zolazepam met tilatemine) is veel milder voor het dier. Nadeel daarvan is weer dat de reflexen versterkt worden en de hond dus met de ogen en gezichtspieren blijft bewegen (en meestal de tong uitsteekt), waardoor het lijkt alsof hij niet echt diep slaapt. Maar dat is wel zo.OK dank je. Maar echt he, mijn dierenarts zou dat gewoon door mogen berekenen aan mij. Ik heb daar totaal geen moeite mee, met een wat hogere rekening en ik denk dat dit voor best veel mensen wel geldt!
Wat ik nog wel vaak deed, is zoletil mixen met medetomidine (domitor), dan worden die reflexen weer onderdrukt. Maar dat mocht mijn baas niet weten, want dat was te duur![]()
Die narcose is wel heel belangrijk, vooral ook vanwege de pijnstillende werking, want euthasol is ook weer een zeer irriterende stof, dus zonder narcose gaan ze zeker gillen. Ik heb dat tijdens de opleiding bij biggen moeten doen - big in de houdgreep en dan euthasol recht in het hart. Dat gekrijs vergeet je nooit weer