[Esther Q]

Een hond die omvalt, trilt, trappelt met zijn poten, plast en schuimbekt, kan dit naast een epileptische aanval ook hypoglykemie zijn? Hoe herken je die twee uit elkaar?

[MillyMol]

op deze website staan de symptomen van een hypoglykemie bij honden: http://www.diergeneeskundigcentrum.nl/h ... ikerziekte

Symptomen van hypoglycemie:
-onrustig worden/ juist sloom zijn
-meer willen eten
-rillen, omvallen, vreemde bewegingen maken
-comateus worden
-De hypoglycemie kan op ieder tijdstip van de dag optreden, maar vindt meestal plaats tussen 3 en 7 uur na de insulinetoediening.

Er zit een progressief karakter aan een hypoglykemie, dus de verschijnselen worden steeds ernstiger en als je er niets aan doet eindigt het met een coma en vervolgens het overlijden van de hond.

De gegeneraliseerde aanval bij epilepsie verloopt meestal in drie fasen:

1. Aura of inleiding: in de periode vóór de aanval vertoont de hond afwijkend gedrag. De hond is onrustig, aanhalig en heeft vaak een rare blik in de ogen. De hond wil graag naar buiten of juist naar binnen. Deze fase kan enkele minuten tot zelfs enkele dagen duren.

2. Ictus of de eigenlijke aanval: deze fase begint met het verlies van bewustzijn en het omvallen van de hond. Vervolgens treedt een soort verstijving op door langdurige krampen van poten en lichaam die gevolgd wordt door ontspanning met kortdurende krampen. Hierna komt de hond weer bij bewustzijn. De hond kan urine en ontlasting verliezen. Deze fase duurt meestal enkele minuten.

3. Post-ictale fase: dit is de fase na de aanval. De honden krabbelen overeind, zijn vaak de kluts kwijt, hebben moeite met zien en bewegen, zijn vaak erg moe en hebben honger en dorst. Deze fase kan enkele seconden tot wel enkele dagen duren. In deze fase kan de hond gemakkelijk schrikken en hij moet dan ook voorzichtig benaderd worden.

Voor zover ik nu kan lezen zijn er een paar verschillen tussen hypoglykemie en epilepsie te onderscheiden:
- de belangrijkste is wel dat je hond volgens mij suikerziekte moet hebben waarvoor medicatie moet worden toegediend om hypoglykemie als oorzaak te kunnen includeren.
-incontinentie voor urine en/of ontlasting: niet bij hypoglykemie, wel bij epilepsie;
- by epilepsie houdt de aanval ook weer op en komt de hond weer bij bewustzijn, terwijl bij een onbehandelde hypoglykemie de toestand van de hond steeds verder verslechterd tot aan coma en de dood bij niet ingrijpen.

[Esther Q]

Voor zover ik nu kan lezen zijn er een paar verschillen tussen hypoglykemie en epilepsie te onderscheiden:
- de belangrijkste is wel dat je hond volgens mij suikerziekte moet hebben waarvoor medicatie moet worden toegediend om hypoglykemie als oorzaak te kunnen includeren.
-incontinentie voor urine en/of ontlasting: niet bij hypoglykemie, wel bij epilepsie;
- by epilepsie houdt de aanval ook weer op en komt de hond weer bij bewustzijn, terwijl bij een onbehandelde hypoglykemie de toestand van de hond steeds verder verslechterd tot aan coma en de dood bij niet ingrijpen.

Dat eerste klopt volgens mij niet, of gaat iig niet altijd op in de praktijk. Ik hoorde vandaag over een hond met hypoglykemie, die dit heeft bij erge opwinding en reageert op een suikeroplossing (hypo is daarmee snel verholpen). De hond heeft geen suikerziekte. (Bij mezelf ken ik ook de symptomen van een "plotselinge" lage suikerspiegel, trillen, zwakte, maar ik heb ook geen suikerziekte. Dit wordt uitgelegd ahv reactieve hypoglykemie.)

Incontinentie; wordt dan incontinentie tjidens de aanval bedoeld, of daarbuiten? De hond met hypoglykemie laat ook zijn plas los tijdens een aanval.

Het derde, wordt er bedoeld dat elke hypoglykemie aanval die niet met een suikeroplossing wordt behandeld per definitie resulteert in coma en de dood? Of wordt het ziektebeeld geleidelijk aan erger?

Ik vraag me af of het schuimbekken misschien vooral iets typisch is voor epilepsie en niet voor hypoglykemie? Ik ken de epilepsie aanvallen uit de praktijk, maar vraag me nu af of die aanvallen misschien hypo-aanvallen zijn geweest (in sommige gevallen) en waar ik dat voortaan aan kan zien.

[MillyMol]

Dat eerste klopt volgens mij niet, of gaat iig niet altijd op in de praktijk. Ik hoorde vandaag over een hond met hypoglykemie, die dit heeft bij erge opwinding en reageert op een suikeroplossing (hypo is daarmee snel verholpen). De hond heeft geen suikerziekte. (Bij mezelf ken ik ook de symptomen van een "plotselinge" lage suikerspiegel, trillen, zwakte, maar ik heb ook geen suikerziekte. Dit wordt uitgelegd ahv reactieve hypoglykemie.)

Als de suikeroplossing de klachten doet verdwijnen weet je dat het een hypoglykemie is en geen epilepsie. Zou er wel voorzichtig mee zijn want een hond met een insult kan er dan weer in stikken.

Incontinentie; wordt dan incontinentie tjidens de aanval bedoeld, of daarbuiten? De hond met hypoglykemie laat ook zijn plas los tijdens een aanval.
Maar hier kun je je afvragen of het door de hypo komt of door de opwinding.

Het derde, wordt er bedoeld dat elke hypoglykemie aanval die niet met een suikeroplossing wordt behandeld per definitie resulteert in coma en de dood? Of wordt het ziektebeeld geleidelijk aan erger? Een hypoglykemie door insuline die niet behandeld wordt kan lijden tot de dood. Spreek ik wel van een extreme situatie.

Ik vraag me af of het schuimbekken misschien vooral iets typisch is voor epilepsie en niet voor hypoglykemie? Ik ken de epilepsie aanvallen uit de praktijk, maar vraag me nu af of die aanvallen misschien hypo-aanvallen zijn geweest (in sommige gevallen) en waar ik dat voortaan aan kan zien.

De langdurige hypoglykemie is erg slecht voor de hersenen, die echt glucose als brandstof nodig hebben. Ik ken gevallen waarbij ook epilepsie ontstond als gevolg van hypoglykemie.

Moet er wel bij zeggen dat dit bij mensen was.

[Esther Q]

[/b]
De langdurige hypoglykemie is erg slecht voor de hersenen, die echt glucose als brandstof nodig hebben. Ik ken gevallen waarbij ook epilepsie ontstond als gevolg van hypoglykemie.

Moet er wel bij zeggen dat dit bij mensen was.

Ah, dit vroegen wij ons al af, of dit misschien ook mogelijk was. Ja dus. Dat maakt het nog ingewikkelder. Dank je wel voor het meedenken iig!

[enya13]

kijk ook eens bij insulinoom. geeft dezelfde verschijnselen en behoeft snel medicatie. een door mij gefokte sheltie kreeg dat op haar oude dag. geen epilepsie of diabetes, maar een kwaadaardig insulinoom helaas. hond was wel al 13 jaar oud.

[Hanny]

Jammer, dat de echte kenners nog niet hebben gereageerd, maar als ik een hond zou hebben met zulke verschijnselen dan dacht ik aan epilepsie. Van hypoglykemie weet ik alleen dat de honden dan een beetje gammel en bibberig zijn, veel minder heftig.
Maar is er een mogelijkheid om hypoglykemie te laten vaststellen?
Misschien moet je dan wel naast een arts wonen om tijdens de aanval bloed te laten prikken . Ik heb geen idee, maar wat zouden de eenvoudigste behandelingen zijn om het aan de weet te komen en kun je het aan de weet komen?
Nogmaals, als ik iets moest beslissen en in een land woonde waar niet op iedere hoek een arts woont, dan ging ik voor epilepsie en liet een onderzoek doen. Ik zou er dan van uit gaan, dat de aanvallen wel vaker zouden voorkomen, anders geen onderzoek.

Succes, lastig zulke dingen.
Hanny

[Martine-Tom]

Als je dit vermoeden hebt zorgen dat je een bloedsuikermeter in de buurt hebt met stripjes. Bij een hond prik je dan aan de binnenkant van de bovenlip een klein drupje bloed, in het apparaatje en dan weet je wat zijn waarde is.

[pike]

Jammer, dat de echte kenners nog niet hebben gereageerd, maar als ik een hond zou hebben met zulke verschijnselen dan dacht ik aan epilepsie. Van hypoglykemie weet ik alleen dat de honden dan een beetje gammel en bibberig zijn, veel minder heftig.
Maar is er een mogelijkheid om hypoglykemie te laten vaststellen?
Misschien moet je dan wel naast een arts wonen om tijdens de aanval bloed te laten prikken . Ik heb geen idee, maar wat zouden de eenvoudigste behandelingen zijn om het aan de weet te komen en kun je het aan de weet komen?
Nogmaals, als ik iets moest beslissen en in een land woonde waar niet op iedere hoek een arts woont, dan ging ik voor epilepsie en liet een onderzoek doen. Ik zou er dan van uit gaan, dat de aanvallen wel vaker zouden voorkomen, anders geen onderzoek.

Succes, lastig zulke dingen.
Hanny

Wat noem je de echte kenners?

Ik heb een hond met epilepsie en de symptomen die BB beschrijft passen daarbij. Maar dat weet ze zelf ook zo te lezen.
Primaire epilepsie kan je niet middels onderzoek aantonen. Als de hond een ziekte heeft die de epileptiforme aanvallen veroorzaakt dan kan je die ziekte opsporen, maar bij primaire epilepsie vind je geen afwijkingen.

[Hanny]

Bij de vraagstelling leek het er voor mij op, dat ze niet wist wat te denken.
Ik heb me nooit echt verdiept in deze ziektes, gewoon omdat dat niet nodig is.
Natuurlijk weet ik wel dat epilepsie in veel gevallen niet aan te tonen is en ik weet ook, dat er een site is, maar.........omdat ik niet terzake kundig ben,. laat ik zo'n antwoord graag aan beter geïnformeerde mensen over en dat antwoord kwam niet.
Wel een antwoord van Milly Mol, maar een aanvulling leek me niet verkeerd.

Hanny

[pike]

Snap wat je bedoelt. Maar met hypoglykemie heb ik absoluut geen ervaring. Ik heb natuurlijk ook even zitten googelen wat er dan gebeurt en heb o.a. gelezen dat hypoglykemie kan resulteren in epileptische aanvallen. Dan spreek je dus niet meer over primaire maar secundaire epilepsie. En omdat ik daar dus niet in thuis bent en niets zinnigs over kan zeggen leek het mij beter me niet in dit topic te moeien

[Esther Q]

kijk ook eens bij insulinoom. geeft dezelfde verschijnselen en behoeft snel medicatie. een door mij gefokte sheltie kreeg dat op haar oude dag. geen epilepsie of diabetes, maar een kwaadaardig insulinoom helaas. hond was wel al 13 jaar oud.

Ok, goed te weten wat dit is en dat het ook een oorzaak kan zijn.

Als je dit vermoeden hebt zorgen dat je een bloedsuikermeter in de buurt hebt met stripjes. Bij een hond prik je dan aan de binnenkant van de bovenlip een klein drupje bloed, in het apparaatje en dan weet je wat zijn waarde is.

Ik denk even hardop. Hypoglykemie is een lichte afwijking. Bij mensen hangt die samen met te veel suiker/snelle kh's eten (bij mij het geval). Om die met een meting op te sporen moet je na een suikeroplossing over een langere tijd regelmatig meten. Zo bij mensen iig. De samenhang met suiker en snelle kh's gaat voor onze honden niet op, dus meten na een suikeroplossing lijkt me dan geen zinnig idee, eigenlijk. Maar meten na een gewone maaltijd en tijdens opwinding kan wel een beeld geven, natuurlijk.

Ik denk in ons geval toch eerder aan epilepsie door het coma-verhaal. Na een zware aanval is een hond hier wel eens een flinke tijd van de kaart geweest. Maar dat leek niet op verzwakking die richting coma kan gaan. Eerder beduusd zijn, moe zijn, afwezig. En daarna was alles weer koek en ei. Al lijkt het me wel logisch dat een erge hypo aanval die door hoge opwinding komt ook vanzelf kan overgaan, als de aanval bij de hond rust afdwingt.

[EllyS]

Mijn eerste hond had een milttumor die waarschijnlijk was uitgezaaid naar de alvleesklier. Hierdoor ontstond een veel te laag glucosegehalte. Dit resulteerde een paar keer in een zg epileptiforme aanval. Door ervoor te zorgen dat ze regelmatig wat at, heeft ze het nog een paar dagen uitgehouden voor ik haar vanwege de kanker moest laten inslapen.

Verstuurd vanaf mijn SM-T320 met Tapatalk

[pike]

Ok, goed te weten wat dit is en dat het ook een oorzaak kan zijn.

Ik denk even hardop. Hypoglykemie is een lichte afwijking. Bij mensen hangt die samen met te veel suiker/snelle kh's eten (bij mij het geval). Om die met een meting op te sporen moet je na een suikeroplossing over een langere tijd regelmatig meten. Zo bij mensen iig. De samenhang met suiker en snelle kh's gaat voor onze honden niet op, dus meten na een suikeroplossing lijkt me dan geen zinnig idee, eigenlijk. Maar meten na een gewone maaltijd en tijdens opwinding kan wel een beeld geven, natuurlijk.

Ik denk in ons geval toch eerder aan epilepsie door het coma-verhaal. Na een zware aanval is een hond hier wel eens een flinke tijd van de kaart geweest. Maar dat leek niet op verzwakking die richting coma kan gaan. Eerder beduusd zijn, moe zijn, afwezig. En daarna was alles weer koek en ei. Al lijkt het me wel logisch dat een erge hypo aanval die door hoge opwinding komt ook vanzelf kan overgaan, als de aanval bij de hond rust afdwingt.

Dit hoort inderdaad bij een epileptische aanval. Het wordt de post-ictale fase genoemd. Die kan seconden, uren, of zelfs dagen duren.

http://www.veterinair-neuroloog.nl/cont ... deel-1.pdf

Hier vind je een aantal downloads naar artikelen:
http://www.veterinair-neuroloog.nl/publ ... blications

[Siberienne]

Ligt het ook niet aan de oorzaak van de hypoglykemie?

Want als je als diabeet teveel insuline spuit en je schiet in een hypoglykemie, ja, dan kom je daar niet vanzelf uit en kan het uitdraaien op een coma. Maar dan is ook insuline kunstmatig verhoogd (en is het kunstmatig, vaak langwerkende insuline) en blijft hoog. En blijft suiker stofwisseling verstoord en moet je suiker blijven geven tot de insuline spiegel gedaald is.

Als je in een hypo schiet doordat de balans even verstoord is, hoeft dat niet uit te draaien op een coma. Ik heb tijdens inspanning vrij snel dat ik wat 'laag in mijn suikers' kom en dan wordt ik bibberig en stik chaggerijnig ('chocolade moment') en verlies de kracht uit mijn benen. Dat verdwijnt heel snel als ik iets zoets eet. Geen idee of dat een echte hypo is, ik ben 1x bij flauwgevallen na een flinke fietstocht. Ik heb begrepen dat de ene mens sneller overschakelt op zijn vetverbranding dan de andere (even simpel gezegd) en dat als je moeizamere overschakelt, je meer onderweg moet eten bv. Bij honden weet ik dat er ook verschillen in zijn - waarbij bv bij Huskies de verbranding extreem efficiënt is wat betreft overschakelen op vooral vetverbranding zodat de koolhydraten beschikbaar blijven voor het brein (want dat I het, het brein heeft als een van de weinige weefsels echt glucose nodig, de rest van ons lijf kan ook stoken op andere zaken). Maar volgens mij schiet je bij dit soort 'hypo's' niet zomaar in een coma.

Het idee van de glucose meter is trouwens leuk, maar dan moet je wel direct aan het begin van de aanval prikken want ben je later, dan kan door de spier activiteit van het insult ook de glucose spiegel een forse dip geven.