Bij Kil zagen we het dat hij af en toe "raar" deed, hoe ken je je eigen hond niet he, das soms gewoon griezelig.
Onze da geloofde ons gelijk maar zag verder niets aan Kil, totdat hij het hart ging luisteren....... en dat gaf grote schrik.
Kil wankelde dus soms op het moment dat het hart even stopte (wat van zichzelf al traag ging, das ook typisch schnauzer trouwens)
En dan kom je in een molen............

Komen we bij die specialiste, meet die de bloeddruk, nog meer schrik.
En zij zei...... let op zn nieren, en prompt begint Kil te drinken...... liters, echt wel 3 liter op een dag.
Ondertussen hadden we advies uit de "schnauzerwereld"de t4 een keer gemeten op 8, maar de tsh was normaal........... zucht zucht zucht.
maar t4 steeg ook wel weer naar 20, heel aanvaardbaar.
We zagen eerst niks aan Kilian, maar heel langzaam kwam hij smorgens wat moeilijker op gang, en hij had en het af en toe koud, wat heel bijzonder is voor een schnauzer met 3 dubbele vacht. Echt sloom, dik of slechte vacht hebben we nooit gezien, onze da kon het dus ook nauwelijks geloven, tot de uitslag T4 een keer nog maar 5 was, en dan die nieren en de bloeddruk bij elkaar gezet : hebbe wij zelf gezegd: hij gaat op de thyroxine. En wat gaf dat verschil. .......... alles herstelde, het duurde ff, maar het hele lijf kwam weer op gang.
het versvlees zorgde voor betere eiwitten zodat de nieren het net redde, want stuk is stuk.
die veel te lage SG hebben we nooit kunnen verklaren, op de echo's leken de nieren gezond en wel, en Kil dronk ook weer heel gewoon.
Hij was dus beslist geen prototype "schildklierhond", maar het probleem kwam daar wel vandaan.
Enne.........bloeddruk, is dat gemeten?
Net als bij mensen is hoge bloeddruk slecht voor de nieren, tis maar een idee, het moet toch ergens vandaan komen he, dat jullie meisje zo tobt met nieren/drinken. Wel heel fijn dat ze het klinisch gezien zo goed doet