[BlissSpirit]

Achhh Carole, wat vreselijk verdrietig allemaal.
Je wil ze zo graag helpen en je staat dan zo machteloos.

Ik hoop voor jullie dat er nog een lichtpuntje komt en je de zware beslissing nog niet hoeft te nemen.
Weet zeker dat je, als het tijd is, de goede beslissing maakt voor je mannetje

Verstuurd vanaf mijn SM-G900F met Tapatalk

[Radja]

[Lizzy]

Ik wil hem nog wel een paar dagen geven, het is niet zo dat ik zo keihard ben dat ik dat niet wil proberen, maar ik wil het ook niet tot in den treure blijven rekken.
Toen ik vanmorgen in die donkerbruine ogen keek dacht ik wel, ze staan anders, droeviger en zonder die prachtige glans. Niet heel erg dof maar niet zo als voorheen.

Ehhhh, ik denk dat als we 2 dingen niet van jou kunnen zeggen is 1)dat je hard bent (laat staan keihard) en 2)dat je dingen niet wilt proberen. Ik denk dat je met recht van jezelf kunt en mag zeggen dat je alles voor Chendo hebt geprobeerd

Sterkte en kracht en wijsheid

[Border Bandit]

Wat een vreselijke moeilijke situatie!!

Als ik het allemaal zo lees, was het voor mij duidelijk.
Jij hebt echt álles geprobeerd en zelfs de dierenarts zegt (zo begrijp ik het tenminste) dat hij eigenlijk niks meer voor Chendo kan doen.

Mijn criterium is altijd geweest dat je alles moet proberen, maar zodra de hond lijdt en niet meer gelukkig kan zijn (2 mintuen kwispelen is voor mij te weinig), is het voor mij klaar. Uit liefde voor de hond kies ik ervoor om hem dan te laten gaan.

Ik heb dan het 'geluk' dat ik alleen ben.
De beslissing is al zo moeilijk, het wordt extra moeilijk als je een partner hebt die er anders over denkt en waarmee je ook rekening moet houden.

Heel veel sterkte, kracht en wijsheid!!

[tt-tjes]

Gelukkig is hij zeker niet op dit moment. Vanmiddag kwam ik thuis, toen stond hij ook weer te kwispelen en was blij dat ik er was. Maar hij is al meer dan een jaar niet meer de blije gup die hij altijd geweest is.

Maar de DA wil toch weer proberen om het met de prednison en de sporimune weer een beetje op de rail te krijgen

Hij ging mee naar buiten, stond heel lang te plassen door de prednison, maar liep niet lang daarna achter me aan te sloffen. Toen ik stil stond om Balou of Bono te laten snuffelen keek ik naar hem en stond hij te trillen op zijn achterpoten. Is waarschijnlijk ook een bijwerking van de prednison.
Hij heeft wel wat gegeten vanmiddag.

[chery]

Ach wat een ellende...... In je hart weet je wel wat het beste is, het moment wijst zich vanzelf..... Heel veel sterkte..

[zurca]

Ach Carole toch...

[judith1967]

Carole heel veel sterke en kracht

[Kaela]

Ehhhh, ik denk dat als we 2 dingen niet van jou kunnen zeggen is 1)dat je hard bent (laat staan keihard) en 2)dat je dingen niet wilt proberen. Ik denk dat je met recht van jezelf kunt en mag zeggen dat je alles voor Chendo hebt geprobeerd

Sterkte en kracht en wijsheid

Daar sluit ik mij helemaal bij aan!

Uiteindelijk is zijn toestand zoals hij is een factor, maar ook het toekomstperspectief. Als hij weer beter kan worden, dan zet je door, maar als het uitzicht alleen maar meer ellende is, wordt het tijd te stoppen. Ik vind het zo moeilijk oordelen via tekst, maar als ik jou berichten lees, dan lijkt Chendo wel echt heel ziek en ellendig. Hopelijk lukt deze laatste poging hem stabiel te krijgen. Sterkte

[tt-tjes]

Gisteren heeft hij gegeten maar vanmorgen wilde hij weer niets meer, het zal toch ook te maken hebben met de hoge galzuurwaardes dat hij zo misselijk is. De emperid werkt ook niet nu. Ik heb de plaatselijke DA ook nog gesproken. Zij staat er ook achter als we beslissen om hem te laten gaan.
Maar ik ga zo meteen toch even wat schildklier medicatie halen om te kijken of dat nog verschil maakt, want zijn schildklierwaardes zijn ook te laag.

Mijn andere jongens voelen de stress in huis ook. Balou verdwijnt telkens stilletjes in zijn mand, en Bono is nog veel drukker dan normaal, jankt en schreeuwt weer als hij in de ren moet en gaat buiten tekeer tegen alles en iedereen.

Ik probeer zelf rustig te blijven maar dat lukt me nu even niet. De gedachte en het verdriet om hem te laten gaan is te heftig. En al de stress is voor Chendo ook niet bevorderlijk nu.

[Spikkelneus]

Met de schildklier is waarschijnlijk niet echt iets mis, dit is een typische SES (sick euthyroid syndrome) - die heeft er ´last van´ dat de rest van het lichaam ziek is. Schildklierhormoon zal weinig verschil maken, hooguit alle andere problemen maskeren doordat hij een ´opleving´ krijgt. Maar dat is geen echte opleving, dat zijn synthetische hormonen aan het werk - ik zou dat persoonlijk geen oplossing vinden.
Nogmaals sterkte met je kleine ventje.

(ik durf het bijna niet hardop te zeggen, maar het feit dat de andere honden een gedragsverandering vertonen is wel een teken aan de wand)

[eelke]

Misschien kun je zelf wat innemen? De ochtend dat we Gijs moesten laten gaan heb ik Gijs, Joep, en toch ook mezelf maar, een spraytje bach rescue gegeven.

Het is zo moeilijk, die strijd van wel, niet, wel en wanneer dan? Ik heb een week ervoor op het punt gestaan om NU meteen naar de dierenarts te rijden, omdat ik het zo slecht trok, die beslissing, en het plannen. Zo van, dan hebben we het maar gehad en hoeven we er niet naar toe te leven. Achteraf ben ik blij dat we dat niet gedaan hebben, want mijn meneer stond er niet achter, en de extra pijnstillers zorgden nog voor een paar fijne wandelingen, maar ik denk ook niet dat ik er echt spijt van zou hebben gehad - een hond weer immers niet dat zijn einde gekomen is, dat als zijn ogen dicht gaan ze niet meer open gaan. Een hond leeft in het nu. En ervaart daarom juist natuurlijk wel de pijn en het ongemak, ik denk nog heftiger als een mens waartegen je nog kunt zeggen, je moet er even doorheen, je kunt beter worden.

[flodder en dwarrel]

[Kaio]

Wat een ellende. En die huid op zijn pootjes ziet er idd ook heftig uit zeg

veel sterkte en wijsheid

[tt-tjes]

Met de schildklier is waarschijnlijk niet echt iets mis, dit is een typische SES (sick euthyroid syndrome) - die heeft er ´last van´ dat de rest van het lichaam ziek is. Schildklierhormoon zal weinig verschil maken, hooguit alle andere problemen maskeren doordat hij een ´opleving´ krijgt. Maar dat is geen echte opleving, dat zijn synthetische hormonen aan het werk - ik zou dat persoonlijk geen oplossing vinden.
Nogmaals sterkte met je kleine ventje.

(ik durf het bijna niet hardop te zeggen, maar het feit dat de andere honden een gedragsverandering vertonen is wel een teken aan de wand)

Dat zei de DA ook. Ik mag het proberen maar het zal niet veel verschil uit gaan maken. Ik heb net de tabletjes toch gehaald en ga het toch proberen.

Ik heb ook besproken dat we hem willen laten gaan, en zij kan het begrijpen en staat er ook achter. Ik heb met haar afgesproken dat ik het dit weekend nogmaals ga bespreken en dan contact met haar op neem. Vanwege planningen zal het dan volgende week vrijdag worden. Vandaag zou ook nog kunnen maar dat vind ik te plotseling en dan zou ik de beslissing alleen nemen.

Misschien kun je zelf wat innemen? De ochtend dat we Gijs moesten laten gaan heb ik Gijs, Joep, en toch ook mezelf maar, een spraytje bach rescue gegeven.

Ik zal daar eens mee beginnen, ik heb ook nervoheel tabletjes staan, kijken of dat iets helpt.