[Sonja]

Heel veel sterkte!

[Scarlett]

Hoi lieve allemaal..
het is inmiddels bijna 2 uur..
we zijn net terug van het wandelen met de hondjes..
de andere 3 hondjes..
onderweg nog een buurmeisje van 8 jaar opgepikt dat ff bij haar vader en diens nieuwe ega op bezoek was en met ons mee wilde wandelen en alras ons haar levensverhaal vertelde.. een schattig welopgevoed beleefd meisje wat heel onderhoudend mee liep op onze wandeling...

daarvoor vroeg ik of we mijn autootje neer mochten zetten bij de buren en brak al gauw los in tranen dus die mij binnengehaald en naderhand ook Cees..
ons volgegoten met rosee en een tuc koekje zodat we niet gelijk onder tafel lagen ivm ons atkins en dat we dus nooit meer drank nemen..
heel fijn kunnen praten was echt fijn, zij over hun hond die ze met ook veel verdriet hebben moeten laten inslapen en zo kwamen we op de Yorkshire Dales waar zij a.s. donderdag naar toe gaan, maar steeds was er ruimte om terug te komen op onze Scarlatti..
ik zie er inmiddels niet meer uit.. kikker ogen is een eufemisme..
ondanks dat we zeker weten dat we er goed aan hebben gedaan..
ze bleek ook nog een baarmoeder ontsteking te hebben want er kwam pus uit haar vagina lopen toen ze eenmaal dood was..
hadden wij dus wel degelijk gelijk met ons idee dat ze pijn had.. ergens in haar achterlijfje.. bij het gaan zitten en gaan liggen.. zag je gewoon dat ze pijn had..
die stomme troel van een da... 'neeeee ze kan geen pijn hebben.. daar zorgt de prednisolone voor'
en wij bleven maar zeggen dat het volgens ons niet anders kon dan dat ze pijn had... want ze was helemaal niet kleinzerig..
maar 'neeee da kon nie eej'

.. je kent je eigen hondje toch! wat ben ik blij dat we doorgezet hebben, ze had inmiddels al een soort van zweertje aan haar rechterneusvleugel en onder haar voetjes had ze van die wratachtige gezwelletjes... alsof het een soort paddestoeltjes waren..

we hebben eerst nog foto's gemaakt van haar op Cees' schoot in mijn autootje, en daar zag ze er gewoon 'goed' uit... voor haar doen dan heh...
we zijn binnengegaan en hebben haar geinstalleerd op onze schoten met haar favoriete tijgerdekentjes waar ze lekker op kon liggen..
ze heeft haar eerste spuitje gekregen op de tafel,
de andere zijn genomen en gegeven op onze schoten..
het was hartbrekend.. hartbrekend..

dat mooie fiere hondje.. daar ging ze dan..
tot overmaat van ramp hadden we haar toch nog wat snoep achtige dingetjes gegeven ..
geen eten zo dat ze niet misselijk zou worden..
maar wij domoren wel wat dental stick stukjes gegeven en nog een brokje of 2..
en ze moest dus overgeven..
dat hadden we haar zo graag willen besparen.. ze wilde van schoot af, zo groggy als ze was en gaf over op de grond..
dit hadden we haar willen besparen.. stom zijn we.. we dachten een paar snoepjes om te gaan.. ze is er zo dol op...ooo wat voel je je dan beroerd en dom... zo dom!

maar de laatste spuit kreeg ze intraveneus.. en met dekentjes en al hebben we haar op de onderzoektafel gelegd.. zij was al helemaal van de wereld toen .. al rolden haar ogen in haar hoofdje... maar volgens de da waren dat reflexen van haar brein..

vrij snel na die laatste injectie was ze weg.. heel rustig en kalm is alles verlopen.. we zijjn haar kwijt.. onze aparte lieve meid.. ze is weg..
we zijn nu nog maar met zijn drietjes wat de hondjes betreft heh...
dadelijk zullen we de bench weghalen en dan is het definitief..
we zijn gewoon lam van verdriet al voelden we vanochtend opluchting dat we deze beslissing hadden genomen, maar toen het eenmaal een feit was.. ach jongens.. wat is het toch zwaar...zo'n apart dingske.. maar goed.. het is zo.. en het is beter voor haar, wij zijn er zeker van.. natuurlijk missen we haar .. het zou niet goed zijn als dat niet zo was.. maar voor haar is het het beste.. ze had dus wel degelijk ook nog pijn bij haar duidelijk verminderde leef kwaliteit..

ik brei er een eind aan, ben kapot.. ff banken.. en bijtanken ..

jullie heel hartelijk bedankt lieve allemaal en tot horens weer,

Thesi en Cees

[nienke_p]

Hi :ieve Thesi en Cees,

Ik las net het hele verhaal, en leefde helemaal mee met dat het zo goed ging tot dit laatste bericht.

Wat leef ik met julie mee. De schrik, de paniek, het zoeken en het vragen, het schuld gevoel, de blijheid dat het beter ging, de hoop. En dan de enorme schrik en de angst bij de terug val. Je weet het dan eigenlijk al, maar oh ... wat doet het pijn.

Ik maakte het vorig jaar mee met m'n boxertje, en nu dus wederom weer opneiuw bij het lezen van jullie verhaal.

Jullie hebben alles gedaan in jullie macht, en ik ben ervan overtuigd dat scarlett dat heel zeker opgevangen heeft.

Ik wens jullie heel, heel veel sterkte met het verdriet. "k zal een kaarsje voor jullie en Scarlett branden.

MVG, Nienke

[Francisca]

Hallo,ik lees net dit hele verhaal.Ook ik leef heel erg met jullie mee.Wij hebben in 1.5 jaar tijd twee honden moeten wegbrengen.
Heel veel sterkte met dit een plekje te geven.
Francisca.

[Ivonne]

heel veel sterkte

[Femke]

Lieve Thesi en Cees.....

Wat een moeilijke maar moedige beslissing is dit geweest....maar wel de enige juiste als er geen uitweg meer is.

Heel veel sterkte

[Lizzy]

Ach.... Thesi en Cees, ik lees dit nu pas.... Wat verschrikkelijk..... . Wat ongelofelijk verdrietig voor jullie.... Jullie hebben samen met Scarlett wel een hele zware strijd geleverd he.... Ik ben wel opgelucht te lezen dat ze zo rustig is heengegaan. Ik denk dat ze voelde dat haar tijd om naar de 'rainbowbridge' te gaan was aangebroken.... Maar jullie wil ik heel veel sterkte en kracht wensen met het dragen van dit verlies.
Groetjes, Lizzy

[qyan]

lieve thesi,
ik lees het nu pas, maar had natuurlijk al 1 en ander vernomen op de msn groep
heel veel sterkte met het verlies van jullie scarlett
jullie hebben geweldig voor haar gevochten en alles gedaan wat jullie maar konden doen.
ook nu hebben jullie gedaan wat het beste was voor scarlett, een dapper en moedig besluit, het lijden laten stoppen.
meid, heel veel sterkte de komende tijd!!!

gr wendy

[Netty]

Hi Thesi
Ik lees nu pas het laatste deel van je verhaal, oh wat is het herkenbaar.
Ik heb Joep zaterdag verloren, zomaar in een halve dag weg, plotseling erg ziek en niet meer beter te krijgen.
Het is hartverscheurend om zo iets te moeten beslissen voor je hond, wetende dat je het beste doet.
Ik wens je in ieder geval erg veel sterkte

[Scarlett]

Dank jullie wel allemaal.. jullie zijn me tot steun geweest.. en nog.. het valt me heel zwaar en we missen haar enorm.. het is heel vreemd nu 3 hondjes te hebben en het is zo stil in huis.. Layla is de hele tijd nu dicht bij me.. is aandoenlijk gewoon, Japie is down, wil voornamelijk slapen en kijkt alleen ff op of we er nog zijn, droomt ook, Rexje is de enige die nergens last van heeft lijkt wel, hij is dan ook pas een jaar en heeft zelf genoeg mee gemaakt als rescue galgo uit een vuilnisbak in Madrid.. maar ik moet zeggen van Layla had ik dit niet verwacht.. het was vaak een soort van gewapende vrede tussen hen 2.. Scarlett had namelijk ambitities... zij wilde de alfa dog zijn en Layla van haar plaats stoten.. en die had daar geen trek in.. ook toen Scarlett net pas ziek was wilde Layla haar aanvallen leek het wel, in ieder geval stond ze zeer dreigend over haar heen, was geen prettig gezicht .. maar ja.. zo gaat het nu eenmaal in de dierenwereld.. Scarlett was een liability en dus gevaarlijk... ik snap het wel.. maar vond het stiekem toch wel zielig... toen ze naderhand wat opknapte was dat gedrag over.. toen werd ze eigenlijk meer genegeerd, behalve de laatste dagen weer.. toen werd haar kontje gelikt ook door Nikki het poesje, dat was zeker omdat ze ook nog een baarmoederontsteking bleek te hebben... ach ja.. het arme ding is er niet meer .. wij zijn haar kwijt.. pas 4 jaar .. en dat terwijl ze ruim 18 jaar kunnen worden.. maar goed.. het is niet anders..

jullie allemaal heel hartelijk bedankt voor jullie meelevende woorden en ik wens jullie allemaal veel sterkte met jullie eigen verlies zoals Netty met Joep, wat had Joep Netty?

en Francisca zelfs 2 honden! Wat was er met hen gebeurd Francisca?

en jij Nienke? je boxertje... ook deze leukemie?
wat verschrikkelijk.. ik weet dan wat je hebt meegemaakt, in hoeveel tijd is je boxertje gegaan?

Lieve allemaal nogmaals bedankt, en ik hoop hier nooit meer te hoeven komen voor zoiets dergelijks afschuwelijks als een dergelijke ziekte met deze afloop.

Thesi

[Truus]

Hoi Thesi, fijn om weer iets van je te horen en wat is dat moeilijk he. Het gemis is groot en ik hoop ook zo voor jou, dat jij voor zoiets afschuwelijks niet meer op Barfplaats hoeft te komen.
Blijf wel komen he!
Groetjes en sterkte.

[Netty]

hoi Thesi

Wist ik maar wat Joep had, of liever wat hij heeft gehad.
Waar het op lijkt is dat hij een slecht hartje had, vermoedelijk veroorzaakt door te veel eten bij de vorige eigenaar, brokken, en hij er vocht achter de longen heeft bijgekregen, hij is maar een dag ziek geweest, god dank, maar het is niet te beschrijven wat een verdriet het nog geeft.

[Francisca]

Thesi,heel veel sterkte nogmaals.
Onze oudste hond Asty is 1.5 jaar geleden heel erg ziek geworden,koorts,niet kunnen plassen.Blaasgruis dus.Kregen we speciale brokken voor(ik had toen nog nooit gehoord van kvv)Het plassen ging wel beter maar de koorts bleef.En niets hielp.Asty werd alleen maar zieker.Lopen ging niet meer,eten wilde hij niet.En dan sta je dus met een doodzieke hond bij de DA en weet je eigenlijk dat het over en uit is.Onze Asty had waarschijnlijk kanker.Ik wilde wel weten wat er was maar mijn man zei met tranen in zijn ogen hij is zo ontzettend ziek ik wil hem al die onderzoeken niet meer aandoen.Toen hebben we Asty met heel veel pijn in ons hart in laten slapen.Hij is gestorven waar hij is opgegroeid; in mijn armen. Hij was al veel langer ziek dan die laaste mnd beseften we later.Alleen gaat een Cairn heel lang door met vrolijk zijn voor zijn baas.
Van Sunny wisten we al dat hij een nierziekte had.Waren we net achter voor Asty ziek werd.Sunny kreeg speciaal nierdieet en deed het daar goed op.Na een mnd of 9 kwam Mika erbij en de ouwe man vond dat maar wat leuk.Vorig najaar kreeg hij een hersenbloeding waar hij wel van herstelde maar daarna ging het toch langzaamaan slechter.Dus kreeg hij medicijnen bij de brokken maar die hielpen niet.De kerstdagen hebben we om beurten doorgebracht op de bank met Sunny op schoot ingpakt in een plaid.Hij had het koud en was goed ziek.Na de kerst stonden we bij de DA en Sunny was altijd stapel op de DA maar deze keer moest mijn man hem vasthouden.Daar is hij ook gestorven.
Lang verhaal,misschien hadden ze op vers vlees nog wel geleefd gelukkig weet ik nu beter want toen Mika een mnd geleden aan de diaree bleef had ik het even niet meer.Brokken komen er bij ons niet meer in.
Francisca.