Gevoel.....wat moet je in zo'n geval met je gevoel?
Ik voel al heel lang dat er iets mis is met Boy, al voordat ik zag dat hij bloed had in zijn urine.
Hij voelde met aaien niet goed, hij was sneller uitgeput, als we naar de vlakte gaan dan gaat hij op een gegeven moment bij de auto staan dat het genoeg is, hij hijgde meer in huis zonder inspanning te hebben geleverd en hij maakte buiten steeds rare geluiden. Net iemand die zijn neus ophaalt maar dan vanuit zijn keel zeg maar. Daarbij slikt hij ook veel meer. Al een paar keer bij de DA dit aangegeven zo ook toen de biopten waren genomen.
Nu dit speelt zeg mijn gevoel dat we hem moeten laten gaan dat we niet eens moeten proberen hem te "redden". Mijn gevoel zegt:" dit is nog lang niet alles wat ze op de echo gevonden hebben".
Wat een kl*tegevoel
Vanochtend waren we net uit bed en toen zei Owen:" Mijn gevoel is niet goed, er is meer aan de hand. Dat "luchthappen", zijn gedrag, het totale plaatje zegt me dat er meer aan de hand is".
Ik heb hem toen ook gezegd dat mijn gevoel - na wakker in bed te hebben gelegen van half 11 tot 5 uur - eigenlijk vind dat we hem moeten laten gaan.
We wachten de email met opties van de dierenarts af, maar eigenlijk wil ik nu - hoe kl*te ook - mijn gevoel eens volgen naar Boy.
Ik ben al zo vaak de laatste jaren met honden de mist ingegaan omdat ik mijn gevoel niet volgde. Wat nu, als ik weer iets tegen mijn gevoel in doe en het gaat niet goed?
Ik wilde dat ik dat gevoel niet had, maar het is heel sterk en eigenlijk al vrij lang, zo'n maand of 7.
Maar je zoekt een bevestiging van een DA om veroordeling door anderen, maar ook door jezelf, te voorkomen. Want hoe kun je in hemelsnaam op gevoel je hond laten gaan?
Misschien denk ik zwart, maar een groot deel van de blaas weghalen is ook niet niets. Wat als de operatie mislukt en de blaas lekt? Wat als blijkt dat het "luchthappen" te maken heeft met het feit dat hij ook wat in zijn longen heeft? Wat als al die onregelmatigheden die ik in zijn lichaam fysiek voel toch niet gewoon maar vetbulten zijn?
Vragen vragen vragen, maar bovenal het gevoel dat ik/wij er het beste aan doen hem te laten gaan.
Wat moet je met dat gevoel? Volgen of niet? Ik weet het ff niet. Denk toch dat ik onbewust de bevestiging van een DA zoek dat ik er goed aan doe om hem te laten gaan
