Oww wat is meneer Pim nu boos, hij krijgt geen eten.
Wijzelf gaan nu wel even een hapje doen en ons dan in het landelijke leed dat file heet storten.
Ben erg blij met al jullie steun en support, gelukkig hebben mijn ouders ook internet, dus meteen als we terug zijn van het ophalen kan ik verslag uitbrengen.
We blijven daar in Den Haag namelijk eten, zodat Pim even rustig kan bijkomen zonder meteen weer 1,5 uur in de auto te moeten zitten.
We kregen net een belletje dat de operatie al gedaan was en dat Pim nu lag uit te slapen en dat we hem dus nu mogen gaan halen.
Dus dat gaan we ook doen.
Ach het arme kleine ventje, hij loopt erbij als een zombie.
Hij is zooo moe, maar vertikt het om te gaan liggen in zijn bench.
Chasey en Peter zijn nu met zo'n 2-en naar de uithof, om daar even te crossen.
Pim ligt nu eindelijk achter mij op Chasey zijn kleed, maar ik weet dat zodra ik zo meteen opsta om eten te maken, dat hij ook meteen weer in de benen is.
Ook hebben beide mannen zoiets van heeeeeeeeee, we willen eten.
.
geef hem maar een dikke knuffel 
