Moderator: Lizzy
koekje schreef: ik weet niet hoe grof gemalen honden-cb is, maar katten cb is met een vork en water erg fijn te krijgen.Puppy variant kan ik ook geven.
misschien een rolletje katten cb halen anders?
je kan ook proberen met een mes de cb kleiner te hakken, of even pureren met wat water in de bender of met de staafmixer.
of je haalt het door de vleesmolen, maar ik denk dat je die niet hebt.
Misschien is staafmixer wel een goed idee. Hij mag kleine beetjes tegelijk, dus echt heel veel kleine hapjes verspreid over de dag. Ook mag hij niet zoveel eten, als hij normaal doet... Dat wordt dus nog meer afvallen vrees ik, hij is nu al mager. Weegt nu 32 kg....gemmaa schreef: wij moesten na de endoscopie en ivm de ontsteking eerst gekookt voedsel geven om het maagzuur even wat minder zuur te krijgen omdat maagzuur de ontstoken plekken ook kan irriteren.Het advies dat ik gekregen heb is om gewoon rauw te voeren... Maar bij Ayuk zaten de ontstekingen in de maag toch? Bij Ikijok ligt het probleem in de darmen. De maag tonde wat gezwollen plekken (en alleen wat wondjes met bloed door het biopt), de darmen waren al bloederig, maar daar hebben we dus niet kunnen kijken, wel biopten kunnen nemen.
gemmaa schreef: Dat klopt, de maag en begin darm. Dat zal dan wel 't verschil zijn.Was de hond die gestorven is ook een husky? Phoe, jij hebt ook al aardig wat moeten doorstaan dus met je kanjers....
En Ikijok heeft inderdaad gisteren heel wat meegemaakt. Ayuk leek een paar uur na de narcose nergens meer last van te hebben, begon wel pas eind volgende dag te drinken. Maar mijn vorige hond is gestorven door de narcose. Het is voor iedere hond verschillend, voor iedere mens ook denk ik.
Ik hoop dit allemaal nooit meer mee te maken......
. Heb je nooit het idee dat iemand een emmer met 7 jaar ongeluk in 1 x over je hoofd heeft uitgestort?gemmaa schreef: Ja helaas wel. Daar krijg je een tik van mee die gaat nooit meer weg. Dat weet jij ook denk ik. Waar wij iedere keer tegenaanliepen, is dat de DA ons niet geloofde of de verkeerde diagnose stelde. Daar blijf je vanbinnen met zo veel woede van zitten. En dat was ook een husky, die heb ik al 27 jaar, was allergisch voor een bestanddeel van de narcose en kreeg 's nachts een hartinfarct. En die daarvoor kreeg hartritmestoornissen in de narcose. En bij deze ben je er dan vroeg bij denk je en dan gaat de DA helemaal de mist in met alles.Ja, poolhonden zijn gevoelig voor narcose (zoals dat ook bij o.a. collies voorkomt). En ja, dat gevoel van zeven jaar ongeluk, dat ken ik.... Ik herken absoluut de frustratie, woede en 't verdriet..... Gelukkig gaat het met Ayuk nu goed!
Maar met onze vierpootaugurk gaat het in ieder geval beter en die van jou komt ook wel!!!!!
gemmaa schreef: Wat een opluchting je kunt voelen bij zo'n keutel hé?Eh, is mij niet bekend...
moet je niet van 3 dagen verzamelen?
