[Truus]

Ja zeker zul je hem enorm missen Tieneke maar wat jullie doen voor kobus, is een troost voor straks. Je hebt ALLES gedaan voor hem en wees daar trots op.
Vraag je niet af, of je dat wel had moeten doen, jou gevoel is het beste en blijf daarbij . Anderen hebben makkelijk praten.
Jouw keuze is NU kobus, straks zie je wel weer toch?
Grts Truus.

[Lizzy]

Hoi Tieneke, ik kan me zo goed voorstellen dat dit allemaal zo moeilijk en zo dubbel is... en ik geloof ook heel beslist dat de dierenarts zeer verbaast is dat jullie Nollebakmonster zo lang nog zo'n mooi leven hebben kunnen geven, ondanks zijn hart en suikerziekte. En dAt zegt alles over jullie! Daarom weet ik ook 1 ding helemaal 200% zeker: jullie houden zoveel van hem en hij van jullie dat jullie precies zullen aanvoelen wanneer Nollebakmonster z'n tijd is aangebroken..... En als zijn tijd is aangebroken, dan zullen jullie hem zeker waanzinnig missen.... . En wij ook....

Maar 1 ding geeft jullie tegen die tijd toch misschien een beetje troost...., hij heeft een geweldig prachtig leven met jullie gehad! En jullie hebben inderdaad werkelijk ALLES voor hem gedaan. Alles. Ik vind dat werkelijk heel knap en ik heb daar heel veel respect voor....

En nou vind ik het toch wel heel droevig om te moeten lezen dat hij steeds meer slechte dagen begint te krijgen

Sterkte he.....

[Paul_Barte]

That's life.....het is niet anders. Over een tijdje zijn er meer slechte als goede dagen en de verhouding wordt steeds 'schever'.
Ik weet uit ervaring hoe dit voelt en ik snap helemaal als Tieneke zegt dat als het zover is het een hele opluchting zou zijn ook al klinkt dat wat rot.
Het gemis zal daardoor extra groot zijn en keihard aan gaan komen.
Hoe meer zorgen des te groter het gemis, het klinkt raar (en ik wil dan ook niemand kwetsen) maar het gat waarin je valt is groot, heel erg groot. Denk groter als bij een gezonde hond.
Zelf hadden we nog 4 honden lopen toen ons ouwe kreng er op een leeftijd van 16 jaar tussenuit piepte en het was me een partij stil hier in huis...niet normaal meer maar aan de andere kant ook een hele opluchting.
Normaal lopen tijdens het wandelen en niet meer hoeven wachten, geen kontje meer als ze in haar stoel wilde liggen, niet meer helpen bij het van de stoel afgaan enz. enz. Alle zorg was een beetje een ingeslopen gewoonte geworden zonder er bij na te denken, toen het over was kwamen we er pas achter hoeveel werk het eigenlijk is geweest.
Maar....zolang de oogjes nog twinkelen.....

[tieneke]

Dank je
Na Jeanne haar verschrikkelijke trieste bericht zit ik al heel de avond te janken achter dit ding
Ik vind het zo vreselijk voor haar en haar man en kinderen.
Je lieveling verliezen!
De pijn is gewoon niet te beschrijven,de leegte die het dier achterlaat is werkelijk zo groot.
Ik ben zo bang voor de dag dat het zover is....

[sylvia]

Tieneke,
Waneer hij het genoeg vindt zal jij het weten,wat die mensen zeggen over dat het tijd is om hem in te laten slapen omdat hij er oud uitziet moet je gewoon laten kletsen,zolang er nog die vonk in het nollebakmonster zit en hij dagen heeft dat hij geniet ,zijn dat de dagen die het leven waard zijn.

[Eidos]

Ben het volledig met Syl eens Tieneke... Jullie weten wanneer het tijd is want dat zal Kobussie jullie duidelijk maken!! Laat andere mensen praten.. Zolang kobus nog geniet en geen ondragelijke pijn heeft is er geen reden om hem te laten gaan...

Sterkte meis...

[Loti]

Ik kan goed begrijpen wat je doormaakt; zit zelf in een ellendige situatie met Saartje. Het klinkt misschien raar, maar een hond kan je zo dierbaar zijn, net als je kinderen. Het idee dat het mis kan gaan, vreselijk.

[Truus]

Het verdriet...dit was ook de reden dat wij een hele lange tijd geen honden meer hebben gehad.
Nu tel je weer de jaren en Timo wordt al weer negen jaar. Afscheid nemen doet zo'n pijn maar het gelukkig voelen als ik die twee mormels zie, is zo groot.
Ja..het afscheid is afschuwelijk

[tieneke]

Ja paul zolang zijn oogjes nog twinkelen!
Hierna gaan wij zijn speciale zorg zeker missen,je staat er soms ook niet meer bij stil.
Sommige dagen is hij wat licht incontinent..jaja
Dit gebeurt dus in zijn slaap, zag ik pas na enkele weken toezicht hoor!
Zelfs mijn man pakt nu zonder enige aarzeling zijn drolletje op met een tissue en spoelt deze weg in de wc.
Met de kleine plaswandelingetjes is het uitkijken dat hij niet omvalt,verder veel roepen want meneer is tegenwoordig Oost-Indisch doof
Na het uitgebreide plassen gaat hij steeds vaker lekker makkelijk op het garagepad zitten poepen
Een vers konijnen keuteltje opeten in het weiland vondt hij ook vandaag nog erg lekker!
Lizzy zegt dat het moeilijk en dubbel is,right!
Een paar keer vertelde ik dat hij er niet meer goed voorstond,iedere keer kwam hij er toch weer doorheen.
Als hij ook na deze keren weer opkrabbelde en na korte tijd weer wat slechter werd ,dacht ik vaak: wat zullen sommige mensen wel niet denken!
Die mensen blijven sleutelen aan die hond!!!
Ik kreeg dan ook heel vaak de meest goedbedoelde adviezen.....van mensen zonder huisdieren!

[Truus]

Nogmaals Tieneke, laat anderen lekker denken .
Alleen hondenbezitters zoals wij begrijpen het.
De rest....stopverf in de oren

[tieneke]

Het verdriet...dit was ook de reden dat wij een hele lange tijd geen honden meer hebben gehad.
Nu tel je weer de jaren en Timo wordt al weer negen jaar. Afscheid nemen doet zo'n pijn maar het gelukkig voelen als ik die twee mormels zie, is zo groot.
Ja..het afscheid is afschuwelijk

Ik en mijn man zitten met een levensgroot dilemma!
Wat doen wij hierna?
Als Kobus er straks niet meer is zal hij heel erg gemist worden.
Een nieuwe pup?
Mijn winkel gaat nu leuk lopen,Kobus is de makkelijkste hond van heel de wereld.
Kan probleemloos alleen zijn,is zindelijk en luistert goed.
Een pup opvoeden kost heel erg veel tijd.
Als ik een pup zou nemen kan ik hem in het begin absoluut geen 3 of 4 uur per dag alleen laten!
Het is net als met een klein kind:toezicht!
Geen hond nemen?
Wij wonen zo vrij dat een waakhond heel erg gewenst is!
Een asielhond?
Ik zou zo'n lieverd echt de kans geven,zeker als hij of zij goed gesosialiseerd is en opgevoed is.
Straks als Kobus wegvalt moeten wij misschien net als Geer de mazzel hebben dat het klikt met de desbetreffende hond.
Maar dat er na Kobus weer een hond komt is zeker,het zal anders veel te stil zijn in huis.

[Truus]

Misschien heel stom dat ik het nu zeg, maar een Jack-Russel kan je overal mee naar toe nemen, vinden het allemaal intressant en zijn heel slim als je het van pupy af aan leert.
Ze zijn het liefst overal bij.
Neem b.v. het stallen uitmesten...zou ook op de markt kunnen en zijn goed af te richten.
En...zijn waaks.
Het is een grote hond in een kleine verpakking.

[tieneke]

Truus heel lief bedoeld en een Jr zal zeker lief zijn
Maar mijn man heeft altijd gezegd en ook nu nog:ik ga van mijn levensdagen niet naast zo'n klein hondje lopen!
Hij wilt gewoon een knoertgrote hond,net zo groot als hem
Mijn hart gaat dan ook uit naar weer zo'n lief zacht geurend wollig puppie
Ruim een jaar geleden konden wij een goede raszuivere Leonberger pup kopen.
Gelukkig hebben wij het niet gedaan,ik heb van de pup afgezien toen Kobus slechter werd.
Het leek mij niet eerlijk tegenover hem,toen al had hij gewoon alle aandacht nodig.
Maar dat er weer een hond komt als Kobus er niet meer is,ik denk het wel ja.

[Truus]

Ach Meissie, ik zeg ook maar wat . Maar...ze zijn wel leuk .
Ik ga maar eens naar m'n bedje, veel sterkte en een zachte knuffel voor Kobus he.

[sylvia]

Tieneke,ik heb twee amerikanen als pup opgevoed in een bloemenwinkel,als je maar telkens even naar buiten kan lopen als het nodig is,gewoon meenemen dus