Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

#2064705
Heel veel sterkte vandaag. Wij hebben ook ooit een hond moeten laten gaan om die reden en ook dat ging razendvlug. Zoë heeft na afloop afscheid genomen van Frank, ze heeft best een aantal keer aan hem gesnuffeld. Ze heeft wel enorm veel stress gehad de afgelopen weken, nu begint ze weer een beetje de oude Zoë te worden, wel is ze nog een stuk onzekerder zonder Frank. Ik zou inderdaad wel met Sofi iets ondersteunends geven.
#2064711
hannabelgje schreef: Heel veel sterkte vandaag. Wij hebben ook ooit een hond moeten laten gaan om die reden en ook dat ging razendvlug. Zoë heeft na afloop afscheid genomen van Frank, ze heeft best een aantal keer aan hem gesnuffeld. Ze heeft wel enorm veel stress gehad de afgelopen weken, nu begint ze weer een beetje de oude Zoë te worden, wel is ze nog een stuk onzekerder zonder Frank. Ik zou inderdaad wel met Sofi iets ondersteunends geven.
Heb jij nog tips voor ons hoe jij dat met Zoe hebt aangepakt?

Wij willen haar morgen wel meteen even alleen thuis laten, want we moeten samen even iets ophalen (duurt minder dan 1 uur, dus dat heeft ze vaker gedaan) en zaterdag gaat ze met ons mee op visite, dat stond toch al gepland, alleen nu zonder Borke.
#2064715
Gunnar is bij de DA ingeslapen, met een infuusje in zijn poot, maar ik heb hem daarna meegenomen naar huis waar de wolfjes afscheid van hem hebben genomen. Uitvloeiing of uitwerpselen had hij hekemaal niet, toch heb ik hem, voor de zekerheid, op kleedjes gelegd met zijn billen iets hoger.

Heel goed dat jullie hem vanavond samen wegbrengen, dat zal je achteraf troost geven.

Ik zit hier nu te huilen, om Borke, om hoe snel het gaat, maar het vredriet om Gunnar komt ook weer boven  :'( :'( :'(

Borke, ik wens je een snelle reis naar Saartje's worstjesbar !!  :-* :-* :-*
#2064732
Bas heb ik thuis in laten slapen; ik wilde dat absoluut ook niet bij de DA als ik dat kon voorkomen.

Bas kon zelf niet meer in de benen dus de DA is bij gaan zitten zodat het hem makkelijk gemaakt werd en ik ben ook bij hem gaan zitten en heb zijn kop op mijn onderarm gehouden en over zijn enorme poot geaaid. Het hele euthanasiegebeuren was zo gepiept eigenlijk.. alleen al daarom zou ik moeten weten dat de keuze goed was, geen strijd, geen gedoe... het crematorium belde dat Bas gearriveerd was en ze hebben gebeld wanneer ik zijn kon halen... niets anders dan lof over alle betrokken partijen (ook de DA want die moest ook iets doen wat we een paar dagen van te voren zo niet hadden kunnen voorspellen).
Ik heb een pluk van zijn vacht af geknipt en deze zit in een fotolijstje bij de allerlaatste foto van hem en mij.

Bas heeft niets laten lopen; hij is opgehaald door het crematorium omdat hij 80 kg woog en ik daar de materialen niet voor had en hij is keurig achterin de bus gelegd, dekentje erover en daar ging hij... op weg naar.... ik heb toen wel heel hard staan huilen maar ja, het kon niet anders. Een vriendin van mij heeft toen gelijk zijn mand e.d. uit de kamer gehaald. Zijn voorbak en riemen heb ik nog heel lang in huis gehouden.

Het is gewoon...k... zo ineens afscheid moeten nemen en je weet dat het moet en gelukkig dat het kan... maar het kost mij af en toe nog moeite om me erbij neer te leggen.

Heel veel sterkte en ga vooral op je gevoel af.
#2064763
Bodhi is ook thuis ingeslapen afgelopen Goede Vrijdag. Eerst een slaapprikje en hem toen zelf een rustig plekje laten zoeken om te slapen. Toen het euthanasiemiddel. Ging best mooi. In zijn mand gelegt en na een half uur ben ik hem naar Numansdorp naar het crematorium gaan brengen. Daar in alle rust afscheid genomen. Ik wilde niet wachten tot hij helemaal stijf was. Ik heb geen uitvloeiing gehad en hij heeft heel de dag alles mogen eten wat hij wilde!
Alle sterkte gwenst.
#2064795
Nijl schreef: :'( :'( :'(
Arme Borke. Het moet voor hem heel raar zijn dat zijn lijf het in zo'n korte tijd opgeeft. Wat knap en lief van jullie dat jullie hem los willen laten om hem verder lijden te besparen.
Vorig jaar is mijn moeder overleden, was voor een vrouw van haar leeftijd hartstikke gezond en vitaal, 84 jaar en geheel zelfstandig wonend en binnen 7 weken doodziek en overleden.
De ironie van het lot wil, dat het ook aan acute leukemie was, net als Borke.

Voor Borke kunnen wij nu doen, wat voor mijn moeder niet goed lukte.
Onnodig lijden zoveel mogelijk beperken...

Mijn moeder was overigens dol op Borke en hij op haar  :)
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door