Vandaag ben ik weer met Enya naar de kliniek geweest voor controle en om het verband te verschonen. Het ziet er allemaal netjes uit.
De zwelling van de voet en de tenen wordt ook al minder. Enya voelt zich prima, ze gedraagt zich alsof er niets aan de hand is en vraagt zich af wanneer die lijnrust nu voorbij is: ze wil lopen en spelen met Socke. Dat doet mij goed om te zien, maar ze moet nog even geduld hebben.
En dat geduld dat heeft ze dus niet! Ik kwam terug van de kliniek en Enya stapt vanuit de auto regelrecht een sloot in om daar eens uitgebreid in te gaan staan lebberen. Ze stond er tot aan de enkels in en het net verschoonde verband is doorweekt. Nat verband is niet bevorderlijk voor het herstel van de operatiewond dus ik mag vanavond nog een keer op en neer naar Sneek voor een schoon en droog verbandje. De trut, maar wel een hele lieve.