Vandaag weer voor 'n re-check naar de DA geweest, hij was heel serious d'r nek en keel onderzoeken en overal nakijken, en ik hield me adem in.....ik durfde niet eens hard op te vragen of er wat verkeerd was...eindelijk was hij klaar en zei dat hij helemaal niks bijzonders kon voelen, en dat je niet kon geloven dat ze pas 4 weken geleden geopereerd was.
De lymphklier aan de ander kant van haar keel voelde volkomen normaal van maat, en ALS er verspreiding was ...dan zou die klier dus waarschijnlijk als eerste aangetast worden....maar nu dus geen spoor van te bekennen...
Over 14 dagen gaan we opnieuw foto's maken, en dat zal waarschijnlijk nog wel 'n paar keer moeten gebeuren om zeker te zijn dat er niks aan de hand is.
Zal denk ik totaal van 4 - 6 maanden duren voordat we absoluut zeker kunnen zijn dat er geen verspreiding is ,we hebben er nu 'n maand op zitten dus hopen we dat alles op de goeie manier verder zal gaan.
Cis gedraagd zich nog steeds als 'n puppy, hollen rennen en vliege, en wil liever 5 keer per dag eten inplaats van 3 keer, ze is nu 3 Lb gegroeid maar kan nog wel 'n extra pondje bij, dus we verwennen d'r maar
'n Ander probleempje was , dat ik dacht dat Cis gewoon van ouderdom 'n beetje slechter ging horen,
dat had ze eigenlijk voor de operatie ook al, maar ik vond het de laatse week of zo wel erger worden,
dus ook gelijk maar naar haar oren gekeken, en nu blijkt ze in alle 2 d'r oren 'n ontsteking te hebben!!
Was wel verbaast, want ze heeft niet eens zitten krabbellen of zo...maar goed...nu toch maar weer aan de AB om dit op te lossen, en als alles goed is dan zal ze dus wel weer normaal kunnen horen...of ze dan wil luisteren is natuurlijk 'n ander verhaal...
En dan als laatste......haar BLAF.....ze is eigenlijk nooit zo'n erge blaffer als Tor, en de eerste week na de operatie had ik helemaal niks gehoord, totdat ze opeens in 't midden van de nacht overeind vloog en "Blaffend" naar de woonkamer holde om daar naar buiten te kijken waar niks te zien was..
Maar ...de blaf blaf die ze deed klonk helemaal niet als 'n BLAF....maar meer als BLGRHHUGHHEHg....
BRLUuuuGHHgeh...net 'n schorre kikker ...

Het was er inmiddels niet beter op geworden, dus ook maar gelijk aan de DA gevraagd of haar stembanden misschien in de war waren, of was het nog steeds iets van de be-ademings tube tijdens de operatie was?
Maar er was dus 'n zenuw (die aan dat lange ding van de tumor zat,) en dat was ook naar haar stembanden gegroeid, dus hij moest beluiten of ie de zenuw wel of niet zou weg halen om zeker te weten dat alles weg was...en dus dat heeft hij toen gedaan... het kan zijn dat d'r blaf over 'n paar maanden weer normaal word, of er is kans dat het 'n rare blghlughhh blaf blijft....nou ik heb natuurlijk liever dat ze 'n rare blaf heeft dan dat ze er niet meer is...dus we zien wel...
Vandaag in ieder geval weer blij en tevreden dat DIT onderzoek ook goed was!