Ja het is nogal een onderwerp.
Ik had er nooit bij stilgestaan of over nagedacht dat mijn lieve dobertje ooit een zaadlozing zou krijgen, beetje naief natuurlijk

(ik zie hem eigenlijk nog als kindje

).
Wandor had in zijn pubertijd nooit zoiets! (misschien wel wanneer wij er beiden niet waren, dat weet ik niet).
Hoorde ik van mijn collega nog een raar verhaal (een beetje in de trant van het advies om de voorhuid op te rekken). De kat (poes dus eigenlijk) van haar zus was nogal krols, had de dierenartsassistente tegen haar gezegd dat ze een potlood bij het beestje naar binnen moest stoppen, een paar keer heen en weer en dan was het wel over! Heeft ze natuurlijk niet gedaan, maar ze had wel plaatsvervangende schaamte!! Sommige mensen geven wel raar advies hoor!!
Om even op wandors piemeltje terug te komen, toen ik tussen de middag ff checkte hoe het ermee stond, was zijn piemeltje wel nogal dik, maar zat gewoon in de voorhuid. Nu weet ik niet of hij gewoon een beetje opgewonden was of dat er wat anders aan de hand was. Ik heb er weer zalf opgedaan, en hij had volgens mij geen pijn want hij keek niet moelijk en hij gromde ook niet... Het is toch wat met die reuen!!! (en dan zeggen ze wat over dat vrouwen moelijk zijn!!)