[Siberienne]

Pfff moeilijk hoor Marloes...
Regulier of holistisch: ik ben opgeleid in de reguliere geneeskunde (nee niet bij dieren) en heb mijn geloof er niet helemaal in verloren Juist bij de allergien en de auto-imuunziekten zijn er regulier beperkingen omdat veel neer komt op symptoombestrijding, soort van schot hagel ipv preciesie schot. En die medicatie werkt soms als een tierelier (zo ben ik nog steeds blij met de prednison zalf die me van mijn eczeem af hielp door de viscieuze cirkel van reactie-jeuk-krabben-infectie-rectie jeuk krabben te doorbreken) maar is niet een oplossing van het onderliggend probleem. Tegenwoordig komt er wel veel meer aandacht voor effecten van omgevingsfactoren, vaccinaties ed die invloed hebben op dat complexe immuunsysteem en ik heb het gevoel dat we daar echt pas aan het begin staan van de kennis. En ja, die aandacht was er al langer vanuit de "alternatieve" hoek en ik denk dat ze in sommige opzichten gelijk hebben alleen ben ik ook sceptisch over veel zaken die daar genoemd worden als effectief. Dus ik weet het soms ook niet.

Ik heb een heel verhaal zitten typen over mijn honden en weer gewist omdat ik eigenlijk niet weet of je er wat aan hebt. Spot zit nu ook aan de prednison. Voor zijn darmen. Maar goed, dit is een kuur om de boel tot rust te brengen. In goed overleg met de internist in combinatie met een (werk)diagnose. Mijn eigen DA heeft het ooit gehad over blind prednison starten om te kijken wat het doet. Daar ben ik niet voor, omdat je dan ook niet meer weet wat je aan het behandelen bent op een gegeven moment. Prednison heeft zijn bijwerkingen. Ik zou het zelf alleen overwegen als je een duidelijk doel ermee hebt - wat wil je ermee bereiken. Juist omdat het ook zijn bijwerkingen heeft.

Hmmm ik weet niet of ik het duidelijk opschrijf. Kijk, bij Spot toetsen we het effect aan of zijn ontlasting beter wordt. Dus nu: licht verteerbaar dieet, prednison en als de rust weergekeerd is gaan werken aan wat hij kan eten.
Bij Nelson; welk effect zou je willen zien?

Bleke tong: nog 1 vraagje: kan je het eraf schrapen, zit er een laagje op of zit het in de tong? Als het dat laatste is: bij mensen kan dat een teken zijn van vitB12 tekort?

Wat zegt je intuïtie/gevoel: is hij happy? Zet al je vooraf verwachtingen van wat een labrador moet zijn in de ijskast, en kijk als het ware door een filmcamera naar hem alsof je hem niet eerder gezien hebt. Wat zie je dan? Want het is soms moeilijk om het "zo zou het moeten zijn" beeld weg te halen....
Heel veel sterkte en wijsheid gewenst...

[inni]

spijtig voor jullie dat je ondanks alles niet op het juiste pad raakt..........je doet al zoveel en zolang alles wat maar kan. Ik zou zeggen: volg je gevoel maar ik snap je twijffels best. Ooit kreeg ik voor Berre de raad om toch echt te leren geduld te hebben en niet alles ineens te willen....'tja maar je moet toch WAT doen op momenten dat het helemaal mis gaat. Sterkte nog en ik duim dat het snel weer beter gaat. Die inhalator-kosten, gaat het dan om de producten die je moet gebruiken of om het toestel?

[Hope]

spijtig voor jullie dat je ondanks alles niet op het juiste pad raakt..........je doet al zoveel en zolang alles wat maar kan. Ik zou zeggen: volg je gevoel maar ik snap je twijffels best. Ooit kreeg ik voor Berre de raad om toch echt te leren geduld te hebben en niet alles ineens te willen....'tja maar je moet toch WAT doen op momenten dat het helemaal mis gaat. Sterkte nog en ik duim dat het snel weer beter gaat. Die inhalator-kosten, gaat het dan om de producten die je moet gebruiken of om het toestel?

Nee, de kosten zijn enkel de medicijnen. Het toestel kost 130 euro en gaat gemiddeld anderhalf jaar mee.

Sibrienne, bedankt voor je reactie. Ik moet inderdaad kijken naar Nelson en niet naar "de labrador". Want zie ik van die bijzettafels voorbij sjokken in het bos en ga ik daarmee vergelijken is Nelson een topsporter

Net een klein blokje gewandeld omdat meneer bij zijn riem zat te piepen. Hij draafde mooi voorop en wilde bramen plukken
Ik kon niet anders dan zeggen dat ik echt een gelukkige hond zag. Ik ga dat eens doen de komende tijd, gewoon zonder oordeel benoemen wat ik zie. In een dal zoals dit is het altijd even lastig om te bedenken dat het ook echt tijden heel goed is gegaan.

[sella]

Ik herken het wel dat gevoel van oplopende kosten, jonge hond en wat is normaal voor jou hond.
Buffel is heen heel rustige herder en Shay een heel energieke. Als Shay heel mak en tam is dan gaat er meteen een thermometer in.
Buffel houd van zijn wandeling, zijn geestelijke uitdaging, wat stoeien met Shay.
Echter de cortico bij he moderin, hij had een vrij hoge dosering, maakte hem echt sloom tov wat hij normaal is.

Nu dat gehalveerd is zie ik weer een veel blijere ook ondeugendere hond weer ontluiken, dus vlak de prik ook niet uit.

Ik moest vrijdag van dr Vroom beantwoorden of hij gelukkig is. Ik kan daar volmondig ja op zeggen, omdat hij weer uit zichzelf uitnodigd tot spelen, weer een meter omhoog springt voor een beloning ect.

Wat ik geleerd heb met chronisch zieke honden is dat je kijkt naar hoe graag ze nog iets willen. Als eten langer dan een virusje duurt met lange tanden gaat, of ze willen niet graag wandelen, dan krab ik me zelf eens achter het oor en ga die moeilijke vragen stellen aan mezelf.


Ook zelf niet super sterk in je schoenen staan is niet fijn met een chronisch zieke hond. Het kost je nog meer energie dan.

[Hope]

Ik herken het wel dat gevoel van oplopende kosten, jonge hond en wat is normaal voor jou hond.
Buffel is heen heel rustige herder en Shay een heel energieke. Als Shay heel mak en tam is dan gaat er meteen een thermometer in.
Buffel houd van zijn wandeling, zijn geestelijke uitdaging, wat stoeien met Shay.
Echter de cortico bij he moderin, hij had een vrij hoge dosering, maakte hem echt sloom tov wat hij normaal is.

Nu dat gehalveerd is zie ik weer een veel blijere ook ondeugendere hond weer ontluiken, dus vlak de prik ook niet uit.

Ik moest vrijdag van dr Vroom beantwoorden of hij gelukkig is. Ik kan daar volmondig ja op zeggen, omdat hij weer uit zichzelf uitnodigd tot spelen, weer een meter omhoog springt voor een beloning ect.

Wat ik geleerd heb met chronisch zieke honden is dat je kijkt naar hoe graag ze nog iets willen. Als eten langer dan een virusje duurt met lange tanden gaat, of ze willen niet graag wandelen, dan krab ik me zelf eens achter het oor en ga die moeilijke vragen stellen aan mezelf.


Ook zelf niet super sterk in je schoenen staan is niet fijn met een chronisch zieke hond. Het kost je nog meer energie dan.

Op zich zijn de kosten van ondergeschikt belang, maar ik moet ook realistisch zijn.
Nelson heeft voor elke goedkope diersoort een allergie. Zijn wekelijkse menu is duur. Echt duur.
Ik kan de prijs niet drukken met een keertje mdm vlees of een bakje smuldier. Daarnaast krijgt hij dure supllementen. Quercetine en visolie zijn vrij kostbaar (vooral het eerste) en de longkruiden zijn ook best prijzig.
Ik denk dat ik het met 200 euro per maand niet ga halen
Dat geeft op zich niet, maar eerlijk is eerlijk... Stel hij zou aan zo'n inhalator moeten word het plaatje wel ineens heel anders. Of wat denk je van apoquel? Dan word het toch of/of en niet en/en vrees ik.

Nelson is gek op knuffelen. Hij is ook dol op zwemmen en mee wandelen. Hij is dól op autorijden. Hij vind het leuk om stukjes naast de scoot te lopen en hij speelt graag met zijn fietsband. Hersenwerkjes vind hij echt fan-tas-tisch. We doen thuis wat gehoorzaamheid waarbij hij dan echt helemaal blij is, of wat snuffelwerk wat hij ook leuk vind. Al schrijvende denk ik dan: waar maak ik me druk om?!
Zou hij blijer zijn met een inhalator en met prednison? Ik weet het niet.

Ik ga toch eens zoeken op zo'n conditietest wat Lizzy zei, misschien is dat wat.
Wat ik zelf graag zou willen is hem eens een week aan iemand meegeven die er niet zo emotioneel bij betrokken is. En dan eens horen wat die ander van hem vind. Maar dan moet ik wel eerst iemand vinden

[bloemetje]

Ik heb op momenten dat het boven mijn hoofd groeit met Danny bijv. (Syringomyelia dus ook chronisch ziek) heel veel aan mijn vriend.
Hij neemt dan de verzorging een tijdje over. Dat vind ik moeilijk want natuurlijk doe ik t beter en ik weet t allemaal en ik zie t allemaal en meer van die onzin. Want dat is t. Ik weet t soms helemaal niet beter. Ik zie t soms gewoon allemaal veel te somber in en raak de nuchterheid kwijt die hij dan nog wel heeft.
Veel mannen zijn daar beter in dan wij vrouwen. Met onze zorgelijke aard!

Vervolgens bloeit dan Danny dan altijd weer op want natuurlijk voelt hij dat ik m zielig vind en me zorgen maak. Welk maakt dat we ons weer allemaal beter voelen en ik er weer op een goede manier tegenaan kijk.

Is dit een optie voor jou? Gewoon vragen of hij t even onverpakt omdat t jou teveel doet?
Dan moet je het wel tijdelijk echt helemaal loslaten en hem laten doen wat hij t beste vind en wat hij kan.
En dat IS lastig hoor ik weet er van. Maar ook een opluchting soms voor alle partijen.

Succes meid en een knuffel voor Nelson.

[Hope]

Ik heb op momenten dat het boven mijn hoofd groeit met Danny bijv. (Syringomyelia dus ook chronisch ziek) heel veel aan mijn vriend.
Hij neemt dan de verzorging een tijdje over. Dat vind ik moeilijk want natuurlijk doe ik t beter en ik weet t allemaal en ik zie t allemaal en meer van die onzin. Want dat is t. Ik weet t soms helemaal niet beter. Ik zie t soms gewoon allemaal veel te somber in en raak de nuchterheid kwijt die hij dan nog wel heeft.
Veel mannen zijn daar beter in dan wij vrouwen. Met onze zorgelijke aard!

Vervolgens bloeit dan Danny dan altijd weer op want natuurlijk voelt hij dat ik m zielig vind en me zorgen maak. Welk maakt dat we ons weer allemaal beter voelen en ik er weer op een goede manier tegenaan kijk.

Is dit een optie voor jou? Gewoon vragen of hij t even onverpakt omdat t jou teveel doet?
Dan moet je het wel tijdelijk echt helemaal loslaten en hem laten doen wat hij t beste vind en wat hij kan.
En dat IS lastig hoor ik weet er van. Maar ook een opluchting soms voor alle partijen.

Succes meid en een knuffel voor Nelson.

Met het werk en de lichamelijke beperking van mijn man gaat dat helaas niet. Anders zou het zeker een idee zijn.
Tuurlijk praten we er wel over samen. Hij vind het ook moeilijk hoe het soms gaat met Nelson maar komt met ideeën vaak niet verder dan een nuchter 'dan gaan we toch naar de da'.

[sella]

Op zich zijn de kosten van ondergeschikt belang, maar ik moet ook realistisch zijn.
Nelson heeft voor elke goedkope diersoort een allergie. Zijn wekelijkse menu is duur. Echt duur.
Ik kan de prijs niet drukken met een keertje mdm vlees of een bakje smuldier. Daarnaast krijgt hij dure supllementen. Quercetine en visolie zijn vrij kostbaar (vooral het eerste) en de longkruiden zijn ook best prijzig.
Ik denk dat ik het met 200 euro per maand niet ga halen
Dat geeft op zich niet, maar eerlijk is eerlijk... Stel hij zou aan zo'n inhalator moeten word het plaatje wel ineens heel anders. Of wat denk je van apoquel? Dan word het toch of/of en niet en/en vrees ik.

Nelson is gek op knuffelen. Hij is ook dol op zwemmen en mee wandelen. Hij is dól op autorijden. Hij vind het leuk om stukjes naast de scoot te lopen en hij speelt graag met zijn fietsband. Hersenwerkjes vind hij echt fan-tas-tisch. We doen thuis wat gehoorzaamheid waarbij hij dan echt helemaal blij is, of wat snuffelwerk wat hij ook leuk vind. Al schrijvende denk ik dan: waar maak ik me druk om?!
Zou hij blijer zijn met een inhalator en met prednison? Ik weet het niet.

Ik ga toch eens zoeken op zo'n conditietest wat Lizzy zei, misschien is dat wat.
Wat ik zelf graag zou willen is hem eens een week aan iemand meegeven die er niet zo emotioneel bij betrokken is. En dan eens horen wat die ander van hem vind. Maar dan moet ik wel eerst iemand vinden

Ik weet niet of je eigenlijk een bloedgas kan laten bepalen bij een hond? Als dan zijn zuurstof goed is is weet je dat hij niet aan de vernevelaar hoeft.

Volgens mij moet een fysio met loopband ect wel een konditietest kunnen doen.

Buffel zit dagelijks op anderhalve apoquel, de cerenia wordt niet meer vergoed volledig, 80 euro per 5 dagen, dan kangaroe ect voeren, ook dure suplementen, na een paar dure operaties is bij ons echt de rek eruit financieel. En we willen allebei het beste voor onze schatjes.

Je man maakt ook lange dagen dus die is er ook niet ontzettend veel om de zorg over te nemen. Toen jullie op huwelijksreis waren, was hij toen mee of bij een oppas?

[Hope]

Ik weet niet of je eigenlijk een bloedgas kan laten bepalen bij een hond? Als dan zijn zuurstof goed is is weet je dat hij niet aan de vernevelaar hoeft.

Volgens mij moet een fysio met loopband ect wel een konditietest kunnen doen.

Buffel zit dagelijks op anderhalve apoquel, de cerenia wordt niet meer vergoed volledig, 80 euro per 5 dagen, dan kangaroe ect voeren, ook dure suplementen, na een paar dure operaties is bij ons echt de rek eruit financieel. En we willen allebei het beste voor onze schatjes.

Je man maakt ook lange dagen dus die is er ook niet ontzettend veel om de zorg over te nemen. Toen jullie op huwelijksreis waren, was hij toen mee of bij een oppas?

Hij moet altijd mee. Thuisoppas gaat alleen als er iemand is die echt begrijpt dat je niet even achteloos de broodkruimels van tafel kan vegen en niet denk dat stofzuigen echt wel een dagje kan worden overgeslagen. Pension is geen optie vanwege huisstofmijt en entingen. Buitenland gaat ook niet vanwege rabiës en mee op vakantie alleen als we in een huisje kunnen zonder gordijnen, vloerbedekking en stoffen bank

[sella]

Herkenbaar. De huisjes zijn altijd lastig. De bank idd niet van stof en de gordijnen.
Nou moet ik daar voor mezelf al rekening mee houden, dus dat is voor de hond niet veel meer moeite.
Idd de brood en koekkruimels en anderen opvoeden
Wij nemen idd de honden ook altijd mee mochten we eens weggaan, wat zelden is.
Nu laatste week van het jaar naar texel een echt hondenhuisje met lamellen en een leren bank.
Waren we echt heel blij mee dat we dat nog konden krijgen oo 3 jan.

Met liefde zou hij hier mogen, echter 2 bange honden bij elkaar lijkt me ook weer niet handig( plus het rammelt hier van de amstaffen)

[Diego]

Net een klein blokje gewandeld omdat meneer bij zijn riem zat te piepen. Hij draafde mooi voorop en wilde bramen plukken
Ik kon niet anders dan zeggen dat ik echt een gelukkige hond zag. Ik ga dat eens doen de komende tijd, gewoon zonder oordeel benoemen wat ik zie. In een dal zoals dit is het altijd even lastig om te bedenken dat het ook echt tijden heel goed is gegaan.

En ik denk dat dit een heel verstandig besluit is! Nelson lijkt me ook heel gevoelig qua emoties van jou omdat jullie zo'n sterke band hebben.
Denk veel aan de positieve perioden en hoe jullie genoten. Een hond ondergaat wat er met hem is en maakt zich niet zo 'druk' als zijn baasjes. Het is zoals het is en ze nemen dag bij dag.

[bloemetje]

Met het werk en de lichamelijke beperking van mijn man gaat dat helaas niet. Anders zou het zeker een idee zijn.
Tuurlijk praten we er wel over samen. Hij vind het ook moeilijk hoe het soms gaat met Nelson maar komt met ideeën vaak niet verder dan een nuchter 'dan gaan we toch naar de da'.

Ach ja daar zit je ook nog mee. Maar met dat laatste heeft hij dan wel gelijk en ik herken het .
Maar weet je.. soms denken we ook wel eens ergens Veel te veel over na en gaan we overanaliseren en hebben we enorme doemscenario's in ons hoofd. Terwijl zo een nuchtere gozer dan niet verder denk als; tja wie dan leeft dan zorgt. We zien wel.
Is het mannenbrein niet een wonder soms

[frodo quin]

Arme Nelson, hopelijk gaat het snel weer beter. Veel moed voor jou.

Aangezien pred de weerstand onderdrukt lijkt een bronchitis ofzo mij niet vreemd als reactie op de prednison. Zeep is alkalisch en veroorzaakt huidirritatie. Zelf heb ik een gevoelige huid en als ik mij met zeep was moet ik heel goed smeren en zeker niet te vaak, anders krab ik mezelf kapot. Water heeft ook een hogere ph dan de huid, maar is toch al een pak beter. Je zou er een beetje (appel) azijn bij kunnen doen en meten tot je de juiste ph bereikt. Persoonlijk zou ik een hond met een gevoelige huid niet snel wassen met zeep, maar gezien zijn allergieën moet je wel afspoelen en uitblazen.

[Hope]

Het ventje heeft net een sprintje getrokken met de katten! Hij is lang niet meer zo sloom.





Ik denk dat het een reactie was op die injectie. Hebben we weer wat geleerd dus

[Anne in Zweden]

Het ventje heeft net een sprintje getrokken met de katten! Hij is lang niet meer zo sloom.





Ik denk dat het een reactie was op die injectie. Hebben we weer wat geleerd dus

Hoera!

Is eigenlijk misschien ook wel logisch: een hond die voor zoveel dingen gevoelig is, dan zou het toch vreemd zijn als ie een prednisonbehandeling wel gewoon kan verdragen. Inderdaad iets om te overwegen als je de overstap naar regulier zou willen maken.

Maar fijn dat ie weer opknapt!