
Moderator: Lizzy
Lessie schreef: Onze lieve hond hebben we helaas in moeten laten slapen. Het ging echt ontzettend slecht. Hij kon niet meer opstaan zakte door zijn poten. Zat buiten in zijn eigen ontlasting en liet zijn urine continue lopen. Hij was steeds aan het brommen aan het hijgen en aan het piepen en hoe graag we ook wilde, het ging niet meer...hoe triest ookHet is echt ontzettend moeilijk, een deel van ons gezin is er niet meer... We hebben hem met 9 maanden uit het asiel gehaald en hij zou volgende maand 12 jaar geworden zijn...
Ik zie je nog aankomen
De hond van mijn dromen
Een jonge, drukke hond
Die niets wist en niet bij je komt
We leerde je wat uit en koekje was
Liefde voor ons was wat ik in je ogen las
Wat hielt je van uitgaan en van zwemmen
Je liep altijd onstuimig te rennen
Maar de tijd ging zo snel
Je werd milder, aan de riem niet meer fel
Je kreeg meer moeite met lopen
Dat je nog lang bij ons zou blijven konden we alleen maar hopen
Maar je tijd was gekomen, voor ons veel te snel
We konden niks meer voor je doen al wilde we wel
Je hebt een mooi leven gehad, bijna twaalf jaar
Je bent nu in de hondenhemel en hebt het vast fijn daar
Daar kan je weer rennen zonder pijn
Daar kan je weer die onstuimige jonge hond zijn
Lieve man, je zal altijd bij ons blijven horen
We zijn een ontzettend lieve trouwe vriend verloren