[Nitus]

Nou Karin, Sheddie laat je voortaan maar thuis , om zó'n grooote drol (formaatje doppinda) op m'n strak geschoren gazonnetje neer te leggen, hoe durft ie .
Arak liep hier idd heerlijk rond te rennen, en was nergens van onder de indruk .
En onze 'knuffelbeer' baalt wel dat je nu weg bent hoor, want wij kriebelen haar niet zolang achter elkaar .

Verder wil ik iedereen bedanken voor de beterschaps wensen en knuffels, ze zijn met groot genot door Gitte in ontvangst genomen .

Gitte mag verschillende keren per dag een paar minuten in de tuin, maar ik moet haar wel aan de lijn doen, anders duikt ze nog rustig de struiken in . Lijkt me toch pijnlijk als die takken over je rug schuren ???, blijkbaar niet, maar we nemen haar maar even in bescherming tegen zichzelf .

[Cherry]

Gelukkig is ze er nu vanaf en hoef jij je geen zorgen meer te maken en weet je zeker wat het was, veel beterschap voor Gitte

[Eef+Stippels]

Bedankt voor alle knuffels, zal ze geven zodra ze wakker wordt .Atjo heeft niet zelf geopereerd, maar kan dat volgens mij wel. Hij is een homeopatisch DA, maar ik heb nu wel AB en Metacam meegekregen . Maar in eerste instantie kijkt hij of een probleem met homeopathie is op te lossen, in dit geval dus even niet. Maar voor het herstel mag ik haar wel Arnica en Calendula (inwendig)geven. ;)Een fistel is een pijpzweer, dus er zit ergens een ontsteking en de pus zoekt een weg naar buiten, in dit geval dus richting huid, via een fistelkanaal, en die was bij Gitte errug lang, volgens mij wel 15 cm .Dank je wel

He, wat naar voor Gitte, zo'n fistel , gelukkig is ze er nu vanaf!

[K@rin]

Hoe is het met Gitte ?
Blijft ze een beetje van de hechtingen af ?

[Nitus]

Ja, het gaat goed met Gitte, al ben ik gisteren toch nog even naar Westerhuis geweest, want onderaan de wond begon de huid wat groen door te schijnen, maar dat was niet erg, dus. Het is vandaag ook al weer iets minder geworden. Ze hebben op die wond staan duwen en Gitte gaf geen kik (ze heeft nog wel pijnstillers trouwens).
Ik mag nu ook wat verder met haar wandelen gelukkig, want ze werd wel een beetje vervelend van die kleine plas en poeprondjes.
Van de hechtingen blijft ze gelukkig redelijk goed af (af en toe proberen, maar als ik 'Nee' zeg houd ze gelukkig op). En 's nachts slaap ik gezellig naast haar in de kamer dus ook dan word er niet aan de wond gelebberd . Het wordt nog wel even een tijdje kamperen hier, want Atjo had liever dat de hechtingen nog een weekje langer blijven zitten, nou ja, dat overleven we ook wel weer .