[Benjy en Misty]

Dat vraag ik me elke dag weer af met onze 17½ jaar oude poes Minou. Minou wilt bijna niks meer eten. Brokjes kan ze blijkbaar niet meer kauwen en BARF eet ze helaas ook al bijna niet meer. Elke dag zet ik verschillende merken zacht voer neer; kuipjes of zakjes. Soms eet ze dagen niks en drinkt ze amper. Andere dagen lijkt ze de schade in te willen halen maar ze vermagert duidelijk. Alle werveltjes, ribben enz steken uit. Ze is soms kortademig en haar vachtje ziet er echt vies uit. Haar huid heeft een vieze, vette laag op zich terwijl ze ook weer schilfers heeft. Haar vachtje heeft dood haar en klitten ondanks borstelen. Ze is dement en soms poept ze zelfs naast de kattenbak. Minou is ook nog eens uitgedroogd en zich laten behandelen, ho maar.

Soms twijfel ik of haar leventje nog wel plezierig is maar een knuffel komt ze dan weer graag halen. Verder slaapt ze veel en bedelt voor eten, ruikt eraan en is weer weg.    Vanmorgen was het kleine beetje dat ze had gegeten terug gekomen en bleef ze er gewoon bij zitten, in haar eigen vuil. Het valt niet mee om te moeten bepalen wanneer genoeg, genoeg is geweest. 

[Rianne145]

Heel veel sterkte, het is moeilijk om hierover een beslissing te nemen als ze al zo lang je vriendje zijn.

[SCA]

Dat is inderdaad erg moeilijk Heel veel sterkte 

Mijn moeder zei altijd: Het is ook een stukje dierenliefde, om je dier te laten gaan wanneer je weet dat het moet...

[moniqueo]

Zo herkenbaar,

[Mevroi Kruim]

Ach  bekend, als ze zo langzaam aftakelen is 'het moment' zo moeilijk aan te geven. Kruimel van 20 gaat ook die kant uit, steeds slechter eten, zo dement als een deur, veel drinken, naast de bak poepen/piesen, zichzelf niet meer verzorgen ... ze zit nog wel graag op schoot en hobbelt nog door het huis op d'r 3 pootjes, en verder slaapt ze heel veel. Zolang ze niet van zwakte van d'r graatje valt of pijn aangeeft laat ik het nog op z'n beloop maar elke dag is het ff checken of het nog gaat. EN in stilte hopen dat ze inslaapt en niet meer wakker wordt 

[koekje]

ja, dat is echt heel moeilijk 

swarts was al een paar jaar blind geworden, toen sien nog een kittentje was. daarna werd ze doof. meneer koekje verzorgde haar vacht al sinds een jaar of 2. vaker borstelen en wassen met een washandje.
de beslissing is genomen toen het niet goed ging in haar hoofd en ze zo de weg kwijt was. ze kon zichzelf toen niet meer zelfstandig redden in huis, dat was voor meneer koekje de druppel van katwaardigheid.

sterkte

[Benjy en Misty]

Dank jullie wel voor de meelevende berichtjes. Het valt echt niet mee. Vandaag eet ze weer niet. Voor morgen ga ik maar weer eens runderkopvlees ontdooien. Daar is ze tot nu toe nog wel redelijk voor te porren. Kippenhartjes en maagjes zijn helemaal over en zalmkarkas ook. Zelfs kipfilet eet ze bijna niet meer. Moeilijk hoor. Alle winkels ga ik bij langs om maar zoveel als mogelijk merken in huis te hebben. De grootste troep eet ze nog het beste. 

[Mevroi Kruim]

Kruimel is nog steeds gek op kuikentjes, die kan ze ook nog zelf eten. En konijn, dat maal ik voor haar.

[Benjy en Misty]

Ik hoor vaker dat katten dol zijn op konijn maar Minou is blijkbaar de uitzondering op de regel. Konijn heeft ze nooit gegeten. Runderlong vond ze ook nog wel lekker al heeft het weinig voedingswaarde maar vorige week wilde ze het ook niet meer. Vandaag heb ik haar niet meer gezien. Ze heeft niks gegeten of gedronken alleen maar geslapen. Hopelijk morgen weer een betere dag.   

[nanna]

jeetje nicole hoop dat ze morgen weer wat  beter is
tonny

[Tato]

Och ja, moeilijk he om je oude kat zo te zien.
Ik gaf mijn 17jarige Miep toen gekookte kipfilet in hele kleine stukjes met de kookvocht erdoorheen.
Ze was ook broodmager op het laatst en dement, begon snacht zomaar hard te mauwen en als ik bij haar kwam keek ze me aan van "is er iets? "
Ze werd steeds zwakker maar kroop wel steeds bij de kittens die ik toen had(wat ze normaal nooit deed,ze was erg opzichzelf)
Op een dag kwam ik uit bed en zat ze met dr kop helemaal scheef en kon ze bijna niet meer lopen, toen heb ik de beslissing genomen om haar te laten gaan.
Je hoopt dat het beestje zelf haar laatste adem uit blaast maar helaas moeten wij vaak de beslissing nemen, in de natuur wordt een zwak beestje snel gepakt, voor huisdieren moeten wij die verantwoordelijkheid nemen om een beestje niet te laten lijden, ik wens je heel veel sterkte, volg je gevoel  of het leven nog beetje waarde heeft voor je lieverd.

[Benjy en Misty]

Och ja, moeilijk he om je oude kat zo te zien.
Ik gaf mijn 17jarige Miep toen gekookte kipfilet in hele kleine stukjes met de kookvocht erdoorheen.
Ze was ook broodmager op het laatst en dement, begon snacht zomaar hard te mauwen en als ik bij haar kwam keek ze me aan van "is er iets? "
Ze werd steeds zwakker maar kroop wel steeds bij de kittens die ik toen had(wat ze normaal nooit deed,ze was erg opzichzelf)
Op een dag kwam ik uit bed en zat ze met dr kop helemaal scheef en kon ze bijna niet meer lopen, toen heb ik de beslissing genomen om haar te laten gaan.
Je hoopt dat het beestje zelf haar laatste adem uit blaast maar helaas moeten wij vaak de beslissing nemen, in de natuur wordt een zwak beestje snel gepakt, voor huisdieren moeten wij die verantwoordelijkheid nemen om een beestje niet te laten lijden, ik wens je heel veel sterkte, volg je gevoel  of het leven nog beetje waarde heeft voor je lieverd.

Hier was Minou ook altijd erg op zichzelf maar nu komt ze soms zelfs op schoot liggen en laat zich lekker knuffelen. Zij miauwt sinds een jaartje soms urenlang in de nacht. De laatste tijd hoor ik haar niet meer zo vaak. Ze zit vaak op de rugleuning van de bank waar ze dan bedelt om een knuffel. Vandaag viel ze naar beneden toen ik haar aaide. Och arme toch... Het is niet eerlijk dat proces.

Onze Nouschka en Eddy zijn beide aan een natuurlijke dood gestorven in mijn armen. Ik hoop niet dat ik het ooit nog een keer mee moet maken.   

[Too]

Och liefie, dit zijn de moeilijkste momenten..
Wanneer 'moet' je ze laten gaan...
Ik kan je alleen maar heel veel wijsheid toe wensen.

[Benjy en Misty]

Dank je wel. Vanmorgen heeft ze een paar hapjes runderhart gegeten. Ze begon zo hoopvol maar het bleef bij een paar hapjes. C1000 blik dan maar open gemaakt vanavond en weer een paar hapjes... zucht. Op een morgen dacht ik dat ze dood was. Ze lag naast de deur en bleef liggen toen ik binnen kwam... toen zag ik dat ze nog ademde.

[Too]

Kippenvel... met Omo ben ik voor mijn eigen gevoel [veel] te lang doorgegaan.. ze was nog zo ontzettend graag bij de mens, eten deed ze nog met smaak maar t binnenwerkje deed t niet meer naar behoren.. uiteindelijk had ik 1,5kg poes vol karakter in m'n handen 
En nóg, 3 jaar na dato mis ik haar, 21 jaar samen laat z'n sporen na..
Sterkte!