[dinky89]

Is Vaya nog steeds stabiel?

[Anne in Zweden]

Is Vaya nog steeds stabiel?

Voor zover ik weet wel. Ik ben momenteel in Finland dus meneer Anne moet nu de dagelijkse spuitjes doen, en dat lijkt redelijk goed te gaan. Woensdag ben ik weer thuis, hopelijk kan ik dan zien of ze de goede kant opgaat of niet. Ik hou je op de hoogte!

[Anne in Zweden]

Even een korte update.

Het gaat eigenlijk helemaal niet zo slecht met Vaya. Ze heeft nog steeds veel vocht in haar buik, maar ze eet best goed en is nog steeds nieuwsgierig (er staat hier een half ingepakte koffer omdat ik morgen naar NL vlieg en daar moest ze natuurlijk meteen in kruipen ). Een paar dagen geleden sprong ze nog moeiteloos op ons aanrecht thuis; ik heb het nagemeten, dat is 93 cm hoog.

De medicijnen toedienen is en blijft een vervelende strijd, maar wat mot, dat mot. Ik geef wel de hele bups in één keer: 2 tabletjes van de Huisdierendokter voor de lever, 1 tabletje furosemide en 1 tabletje nogietsanders tegen het vocht in de buik. Van dat tweede tabletje moet ze eigenlijk maar de helft krijgen per dag, maar omdat er bij het toedienen nog weleens iets naast gaat, doe ik meteen een heel pilletje.

Ik had gisteren toch het idee dat de buik niet meer zo strak staat als voorheen, dus hopelijk hebben de medicijnen toch effect, ondanks het feit dat ze meestal niet de volle dosis binnenkrijgt.
Al met al ben ik niet ontevreden; ik was eind augustus een week in Finland en had er al een beetje rekening mee gehouden dat ik haar misschien niet meer zou terugzien, maar ze is er nog. Straks ben ik veertien dagen van huis, dus diezelfde 'angst' heb ik nu ook wel een beetje, maar wie weet verrast ze me nog een keertje. Ik hoop en bid dat dat zo is!

[Charlie Angel]

Wat fijn Anne! En ik hoop vooral dat ze je na die 14 dagen toch weer heeft verrast en nog vrolijk rond hobbelt.

[frodo quin]

Klinkt naar omstandigheden wel goed. Hopelijk kan ze nog een tijdje verder zo.

[dinky89]

Klinkt toch alsof het stabiel gaat Hopelijk mag je haar na je trip naar Nederland weer fijn in de armen sluiten

[Anne in Zweden]

Korte update:

Ons wuufke is er nog steeds. Ik ben twee weken van huis geweest, en in die tijd at ze volgens meneer Anne heel weinig, zodat we al begonnen te vrezen dat het einde naderde. Maar toen begon ze toch weer te eten, en zo gaat het nu nog steeds: soms eets ze een flinke portie gemalen barf in één keer op, dan weer eet ze mondjesmaat.

We zijn wel gestopt met het toedienen van de medicatie, want dat was gewoon een vervelende strijd. Ze begon ons ook echt te ontwijken en op de vlucht te slaan als ze ons zag. Vayepaay is altijd een schootknuffel geweest, en dan doet het gewoon pijn om haar te zien wegduiken zodra ze onze stemmen maar hoorde. Zo wil ik haar laatste levensweken of -maanden niet doorbrengen; dan maar wat korter leven, maar wel met een spinnende Vaya die ons gezelschap opzoekt. En zo is ze nu ook weer; ze verstopt zich niet meer achter of onder kasten maar ligt gewoon bij mij in de werkkamer of zoals nu in onze slaapkamer, en 's nachts komt ze weer spinnend op mijn buik liggen met uitgestrekte pootjes.

We doen het er maar mee. Ik overweeg nog een andere da te vragen of we bijv. 2 of 3 keer per week kunnen langskomen voor een vochtafdrijvende injectie, om te proberen die bolle buik toch nog wat kleiner te krijgen, maar anderzijds weet ik niet of dat een goed idee is (nog afgezien van wat de da ervan vindt). Ze is nu redelijk tevreden met haar bestaan, heb ik de indruk; ze is alert, praat altijd wanneer ik de kamer binnenkom en staat dan ook meteen op om te checken of het eten wat ik meebreng de moeite waard is (dat is afhankelijk van de stand van de maan, geloof ik ) en volgens mij heeft ze geen pijn en is ze niet misselijk. Ze laat zich graag aaien en spint dan luid. Als het zo nog een tijdje te doen is voor haar, dan ben ik allang blij.

[dinky89]

Fijn dat ze er nog is en het naar omstandigheden goed doet! Heel begrijpelijk dat je kiest voor geen medicatie wanneer het jullie band zodanig beïnvloed dat ze angstig wordt voor jullie Ik duim dat het nog lange tijd goed mag gaan. Dank voor de update

[Kim_S]

Hè fijn!
Lekker nog even blijven - in acceptabele gezondheid - hoor Vaya

[- pien -]

Mijn 2 centen : als het niet gaat zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat.
Fijn dat het goed gaat met haar, met ups en downs dan. Hopelijk genieten jullie nog een tijd met elkaar!

[frodo quin]

Fijn om te horen dat het redelijk gaat.

Ik zou ook stoppen met medicatie als ze het zo naar vindt. Kwaliteit is nog steeds belangrijker dan kwantiteit, al wil je beiden graag. Bij Vaya gaat het van wat ik begrijp niet over genezen en weer gezond wat jaren verder te gaan. Dat maakt imo dat je echt naar wat maakt haar nu gelukkig moet kijken.

De prikken bij de da, ik vind dat een overweging. Ik zou het denk ik niet doen als het zo vaak zou moeten, want dan verwacht ik ook weer veel stress. Of is dat bij da bezoekjes niet zo? Iig iets om over na te denken.

[Anne in Zweden]

En weer zijn we 14 dagen verder! Ik ben bij een nieuwe da geweest met Vaya, omdat haar buik toch wel heel dik was van het vocht en ze nauwelijks nog at. De da meende dat meedere keren per week prikken geen goed idee was, en stelde voor om een voor mensen bedoelde vochtafdrijver in vloeibare vorm te proberen. Ik dacht niet dat dat iets zou worden, want dan moest ik dus weer met spuitjes en houdgreep aan de slag, maar goed, een alternatief was er niet (ja, inslapen, maar daar vond ik haar nog steeds te goed voor).

Toch maar begonnen de vloeistof toe te dienen, en verhip, hoewel ze het niet leuk vindt, kruipt ze ook niet meer weg op voor ons onbereikbare plekjes. Dus ik dacht: als ik dan toch dat medicijn moet toedienen, kan ik ook de Chinese kruiden voor de lever wel weer proberen. En dat gaat nu dus ook goed. Niet van harte, maar ze kruipt dus niet meer weg.

Inmiddels is de buik een stuk minder strakgespannen en dik (dus dat vloeibare medicijn slaat aan) en eten doet ze ook weer wat beter. Nog steeds te weinig eigenlijk (ze mag rustig een kilo aan gewicht toenemen), maar vele kleine beetjes maken ook een groot beetje. Het is wel een fijnproever, hoor. Ze begon pas weer te eten toen ik met gemalen elandenhart kwam aanzetten, vermengd met bloed en wat water. Runderhart (van lokale Schotse hooglanders) gaat er ook goed in. Lever lust ze ook wel, maar dan moet hij wel heel vers zijn.

Vorige week dacht ik een paar maal: ik trek dit niet meer, het wordt tijd om haar te laten gaan. Maar nu ik die buik zie slinken en ze iedere nacht op mijn buik komt slapen en me wakker houdt met haar luide gespin, denk ik: toch nog maar even kijken of we nog meer verbetering gaan zien.

Kortom... we zien wel.

[pearlsofpassion]

Wat goed!
Hopelijk gaat het zo nog een tijdje goed!

[- pien -]

Moeilijk is dat hè, zo tussen hoop en vrees
Fijn dat ze toch wat opknapt en zich beter voelt!

[Charlie Angel]

Het is ook zo moeilijk en zwaar als je ze zo achteruit ziet gaan, wanneer is het genoeg?
Maar Vaya laat zien dat zij nog steedsgeniet en plezier heeft!
Wat is dit een fijne oplossing voor nu Anne. Latter komt later wel.
Een dikke knuffel Anne, geniet van haar gespin.