kakocavi schreef: ↑zo 24 mei 2020, 23:26
Ik vind dat je in deze reactie en de reactie op mij goede punten aanhaalt. Toch even hierop aanhaken... Wanneer je net een eerste puppy hebt, laat je je het best adviseren door de ervaren hondentrainer, niet door de leek. Doe je dat wel, omdat de leek pretendeert het allemaal beter te weten, dan loop je het risico dat je je hond verpest. In het geval van de medische wereld speel je letterlijk met je gezondheid wanneer je luistert naar een kwakzalver. En in het geval van vaccinaties, ook nog met de gezondheid van de mensen om je heen. Ik heb daar moeite mee. Qua wat je zegt over experimenteren; dat is volgens mij al genoeg gebeurd in de geschiedenis en nu in bijvoorbeeld de bible belt. Maar die resultaten hebben alleen waarde als men ze wil zien natuurlijk.
Ik begrijp wat je zegt en ben het ook met je eens dat er mensen zijn die misbruik maken van de kwetsbaarheid van anderen, door op oneigenlijke grond een therapie of training aan te bieden met het doel om geld te verdienen. Dat is kwalijk.
Maar ik denk dat het op zijn plaats is om de term kwakzalverij niet te makkelijk in de mond te nemen. De werkelijkheid is warrig en complex. Jammer genoeg is het niet zo simpel dat een professional altijd een gepaste oplossing kan aanbieden. Ook lang niet alle professionals zijn op de hoogte van, of hebben de flexibiliteit om zich aan te passen aan nieuwe kennis. Vaak blijven mensen toch in het oude hangen, zeker vanaf een bepaalde leeftijd, ook professionals.
Ondertussen komen er wel dagelijks mensen bij met chronische klachten. Ik ga er van uit dat het gros van die mensen met chronische klachten als eerste hulp zoekt bij een arts. Pas nadat meerdere artsen geen oplossing weten voor het probleem, wordt er gezocht in het alternatieve circuit, denk ik, of toch in de meeste gevallen zal het zo gaan.
Het lijkt misschien terecht om dat hele alternatieve circuit af te doen als kwakzalverij, maar feit is dat aardig wat mensen daar wel een (gedeeltelijke) oplossing vinden.
Feit is ook dat zich onder de alternatieve therapeuten, artsen, trainers wel degelijk mensen bevinden met een gedegen opleiding en werkervaring binnen het reguliere.
Het is ook een feit dat er in het alternatieve circuit mensen zijn, die hun methoden en kennis graag wetenschappelijk onderzocht zouden zien, maar daar moet eerst een draagvlak voor bestaan en dat is niet altijd het geval. Dat hangt af van allerlei factoren, waaronder een verdienmodel, of de mogelijkheid tot patenteren. Het geld voor onderzoek moet ergens vandaan komen en waar het vandaan komt, is dat meestal niet vrijblijvend. In die zin dat er (mee) bepaald wordt naar welk soort onderzoek het geld moet gaan.
Zo kan 'de wereld' zich in een bepaalde richting bewegen, terwijl er in een andere richting mogelijk ook van alles interessants te vinden is.
Ik wil maar aangeven dat mensen spaak kunnen lopen bij de 'professional'. En dan vraag ik me af: wat dan? Wat als je ziek bent, maar geen arts, of onderzoek kan je helpen? Wat geen zeldzaam verschijnsel is. Waar ga je dan naartoe? Wat doe je dan, als je ziek bent, maar de arts zegt dat het tussen je oren zit, omdat er niets gevonden wordt, terwijl jij zeker weet dat dat niet het geval is?
Daar, op dat moment, begint vaak het zelf onderzoeken en experimenteren en dat kan erin resulteren dat je een hoop geld kwijt bent en geen stap verder staat, maar het kan ook met een goed gevolg zijn. Dan is er een voedingsbodem ontstaan voor het wantrouwen van het reguliere en het vertrouwen van het alternatieve.
Om te voorkomen dat het alternatieve nog meer een wildgroei wordt van allerlei onbewezen zaken, zal het reguliere dat circuit denk ik toch serieuzer moeten gaan nemen. En luisteren naar de mensen die er wel een oplossing hebben gevonden, ook al gaat het om iets waar je totaal geen geloof in hebt, of verstand van hebt.
Ik denk dat ook hier weer geldt, dat de beste manier is om open te staan voor elkaar en elkaar niet af te wijzen, tenzij er werkelijk sprake is van kwaad doen, of illegale praktijken.
Los hiervan heb je gelijk dat sommig bewijs niet aankomt, omdat mensen er doof voor zijn. Ik vond het een goede zaak dat in DWDD zo af en toe een wetenschapper aan het woord kwam, die in eenvoudige termen uitleg gaf over waar hij of zij mee bezig was. Ik heb geen kinderen, maar ik denk dat kinderen van nu al veel meer in aanraking komen met wetenschap dan ik als kind? Dat is een goede zaak en dat mag nog veel meer gebeuren. Ook in het nieuws en discussieprogramma's kan er meer aandacht aan wetenschap worden gegeven. Het is denk ik de enige manier om beter te gaan begrijpen hoe het werkt en het meer te gaan waarderen en serieus te nemen.
