[Lonaa]

DA geweest, bultje laten aanprikken. Ze dacht dat het een histiocytoom zou zijn, maar dat wilde ik dan toch graag zeker weten. Ze belde net al terug dat het dat is. Blijkbaar een goedaardige huidtumor die vaker voorkomt bij jonge honden. Die komen ineens op (aju schuldgevoel dat 'ik het niet eerder gezien had') en moeten dan, als het goed is, ook vanzelf weer verdwijnen met 4 tot 6 weken. Zo niet, dan moet ie operatief verwijderd om te voorkomen dat de cellen gekke dingen gaan doen.

[frodo quin]

Hopelijk verdwijnt de massa dan weer uit zichzelf.

[Lonaa]

Ja, dat hoop ik ook van harte! Ze heeft er gelukkig geen last van (ja, nu is het gek want er is aangezeten) en ik las dat soms het aanprikken ook het verdwijnen triggert. Het schijnt een reactie van het afweersysteem te zijn, de tumor op zich.

Oogje was trouwens een kleine ontsteking van het bindvlies, dus lekker zalf erin, de komende tijd.

[Lizzy]

DA geweest, bultje laten aanprikken. Ze dacht dat het een histiocytoom zou zijn, maar dat wilde ik dan toch graag zeker weten. Ze belde net al terug dat het dat is. Blijkbaar een goedaardige huidtumor die vaker voorkomt bij jonge honden. Die komen ineens op (aju schuldgevoel dat 'ik het niet eerder gezien had') en moeten dan, als het goed is, ook vanzelf weer verdwijnen met 4 tot 6 weken. Zo niet, dan moet ie operatief verwijderd om te voorkomen dat de cellen gekke dingen gaan doen.

Ja, nou ben ik eigenwijs hoor, maar ik ben ook redelijk histiocytoom-subject-matter-expert. Die dingen worden niet kwaadaardig, ook niet als ze er langer zitten. Als het echt een histiocytoom is (en de meeste biopten van een histiocytoom komen gewoon keurig terug met "dit is een histiocytoom, punt" omdat ze gewoon makkelijk te herkennen zijn op micro niveau en niet makkelijk verwisselt kunnen worden met iets anders) : dan worden ze niet kwaadaardig en is er echt nul reden om ze operatief weg te halen. En het kan best langer dan 4 tot 6 weken duren voordat ze weg zijn.

En ik heb met 4 histiocytomen te maken gehad bij mijn honden. Waarvan 1 ontplofte, bij Biscuit. Jammer dat die foto het niet meer doet op Barfplaats. Ik zal eens kijken of ik 'm op m'n backup-schijf heb staan.

[Lonaa]

Ja, nou ben ik eigenwijs hoor, maar ik ben ook redelijk histiocytoom-subject-matter-expert. Die dingen worden niet kwaadaardig, ook niet als ze er langer zitten. Als het echt een histiocytoom is (en de meeste biopten van een histiocytoom komen gewoon keurig terug met "dit is een histiocytoom, punt" omdat ze gewoon makkelijk te herkennen zijn op micro niveau en niet makkelijk verwisselt kunnen worden met iets anders) : dan worden ze niet kwaadaardig en is er echt nul reden om ze operatief weg te halen. En het kan best langer dan 4 tot 6 weken duren voordat ze weg zijn.

En ik heb met 4 histiocytomen te maken gehad bij mijn honden. Waarvan 1 ontplofte, bij Biscuit. Jammer dat die foto het niet meer doet op Barfplaats. Ik zal eens kijken of ik 'm op m'n backup-schijf heb staan.

Hoe is het bij jouw honden verlopen?

Mijn DA zei nog wel 'vroeger werden ze altijd direct operatief verwijderd, maar dat hoeft helemaal niet'.
Ik durf zo, met mijn ontzettend wazige koortskop, niet te zeggen of de DA gezegd heeft dat ie weg moet omdat het op den duur gekke dingen kan doen, of omdat ik dat op internet las.

[Lizzy]

Hoe is het bij jouw honden verlopen?

Mijn DA zei nog wel 'vroeger werden ze altijd direct operatief verwijderd, maar dat hoeft helemaal niet'.
Ik durf zo, met mijn ontzettend wazige koortskop, niet te zeggen of de DA gezegd heeft dat ie weg moet omdat het op den duur gekke dingen kan doen, of omdat ik dat op internet las.

Ze zijn allemaal uit zichzelf verdwenen. De ene keer duurde het wat langer dan de andere keer. Mijn dierenarts haalde ze 20 jaar geleden al niet weg hoor. Hij zei gelijk "ze gaan vanzelf weg". De enige keer dat we op het punt hebben gestaan om er een weg te halen was bij Biscuit. Maar dat was dan ook een ware ontploffing die niet meer uit zichzelf leek weg te gaan. Uiteindelijk (veel geduld, bloed zweet en tranen en het juiste advies van mijn dierenarts om eens tea tree zalf te gaan proberen) is deze ook verdwenen. Maar zoals het bij Biscuit verliep was dus uitzonderlijk hoor. Ik zoek nog naar de foto.

[Lonaa]

Ze zijn allemaal uit zichzelf verdwenen. De ene keer duurde het wat langer dan de andere keer. Mijn dierenarts haalde ze 20 jaar geleden al niet weg hoor. Hij zei gelijk "ze gaan vanzelf weg". De enige keer dat we op het punt hebben gestaan om er een weg te halen was bij Biscuit. Maar dat was dan ook een ware ontploffing die niet meer uit zichzelf leek weg te gaan. Uiteindelijk (veel geduld, bloed zweet en tranen en het juiste advies van mijn dierenarts om eens tea tree zalf te gaan proberen) is deze ook verdwenen. Maar zoals het bij Biscuit verliep was dus uitzonderlijk hoor. Ik zoek nog naar de foto.

Tea tree zalf? Alleen bij Biscuit of ook bij je andere honden? Of heb je iets anders gesmeerd/gedaan? Of juist niet gedaan?

Ik blijf het lastig vinden hoor, DA's en hun meningen/adviezen. Eigenlijk blijf ik het idee hebben dat ik ze niet kan vertrouwen omdat geld. Ofzo.

[Spikkelneus]

Het kan zomaar 6 maanden duren voordat dat ding weg gaat. Maar hij gaat weg. Echt.

[Lizzy]

Ik heb alleen bij Biscuit tea tree zalf gesmeerd. En ik heb de foto's gevonden:

Ze staan nog gewoon op Barfplaats maar op een andere pagina in het topic:

viewtopic.php?f=8&t=121581&start=60

Dit is dus een uitzondering, deze ontploffing. Bij mijn andere honden gingen ze gewoon weg, ontplofte ze ook niet. Was het een rond gezwelletje en ging ie normaal weg. Niks opgesmeerd, niks mee gedaan. Ik heb even terug zitten zoeken maar dit was histiocytoom nummer 5 bij mijn eigen honden (Whoofer, Brutus, Linga, Biscuit - Brutus heeft er twee gehad). En ik ken echt een batterij honden die het gehad hebben. Ook op Barfplaats zijn er meerdere geweest. Bij sommige is ie operatief verwijderd (en in alle gevallen was dat naar mijn mening nergens voor nodig maar ja, mensen luisteren natuurlijk niet naar mijn advies).

[Lonaa]

Ik heb alleen bij Biscuit tea tree zalf gesmeerd. En ik heb de foto's gevonden:

Ze staan nog gewoon op Barfplaats maar op een andere pagina in het topic:

viewtopic.php?f=8&t=121581&start=60

Dit is dus een uitzondering, deze ontploffing. Bij mijn andere honden gingen ze gewoon weg, ontplofte ze ook niet. Was het een rond gezwelletje en ging ie normaal weg. Niks opgesmeerd, niks mee gedaan. Ik heb even terug zitten zoeken maar dit was histiocytoom nummer 5 bij mijn eigen honden (Whoofer, Brutus, Linga, Biscuit - Brutus heeft er twee gehad). En ik ken echt een batterij honden die het gehad hebben. Ook op Barfplaats zijn er meerdere geweest. Bij sommige is ie operatief verwijderd (en in alle gevallen was dat naar mijn mening nergens voor nodig maar ja, mensen luisteren natuurlijk niet naar mijn advies).

Huuu. Dat ziet er inderdaad niet lekker uit zeg.
Hier is het gewoon een rond schijfje. (beetje zoals jouw foto op 29 april) Hij was roze (teken van regresie? er waren ook wat leuktocyten te zien in de biopt. Ik las, net, in een studie van de Uni in Gent dat dat duidt op regressie?), nu is ie rood na de biopt. (zoals op jouw foto na de biopt )

Ik vind je advies heel waardevol hoor, echt. Als het aan mij ligt namelijk, gaat mijn hond zo weinig mogelijk onder narcose, wordt er zo weinig mogelijk aan gesleuteld. Als het nodig is, als ze ergens last van heeft, als het gevaarlijk of ongezond is, sure, graag, direct. Als dat niet zo is, maar gaat over mijn eigen gemak of iets esthetisch (of de portemonnee van de DA ), dan laat maar zitten hoor.
Uiteindelijk ben ik altijd op zoek naar de juiste beslissing voor mijn hond. En daarvoor is het advies van 1 DA best waardevol, maar niet per se doorslaggevend of de waarheid. Ik heb vaker dan eens een verkeerd advies/diagnose gekregen.

[Lonaa]

Het kan zomaar 6 maanden duren voordat dat ding weg gaat. Maar hij gaat weg. Echt.

Ach, wat natuurlijk ook niet mee helpt: Sally's traject (en uiteindelijk overlijden...) begon met een bultje. Een niet-per-se-kwaadaardig bultje/tumor. Maar binnen no-time waren die cellen wel veranderd en ging ze hartstikke dood. Ineens.

Het zit sowieso in mijn hoofd. Aankomende vrijdag is het een jaar geleden en ik ben er mee bezig.

[Eef+Stippels]

Hopelijk verdwijnt het bultje snel!

[eelke]

Ach, wat natuurlijk ook niet mee helpt: Sally's traject (en uiteindelijk overlijden...) begon met een bultje. Een niet-per-se-kwaadaardig bultje/tumor. Maar binnen no-time waren die cellen wel veranderd en ging ze hartstikke dood. Ineens.

Het zit sowieso in mijn hoofd. Aankomende vrijdag is het een jaar geleden en ik ben er mee bezig.

Ja dat helpt echt niet. Joep zijn castratie was 3 dagen voor de inslaapdatum van Gijs (eigenlijk kwam die dag zelfs het handigste uit maar dat wilde ik echt niet) dus ik was er ook een soort van overtuigd dat ie op de operatietafel dood zou gaan want dat kan niet anders.

Maar dat was niet , hij is hartstikke alive and kicking en heeft het prima doorstaan. Dan is BP wel fijn om daarin je zorgen een beetje te filteren he; wat zouden andere hondenbaasjes doen die op dat moment niet aan hun dode hond denken.

Het lijkt me hartstikke logisch dat je er mee bezig bent. Ik heb het ook maar gewoon laten gebeuren. En gejankt toen hij daar onder narcose lag. En gejankt op het tijdstip dat Gijs ingeslapen werd (en ook tussendoor, ervoor en erna ). Het zij zo. Joep moest gecastreerd dus dat moest gewoon gebeuren. Dus dat gevoel moest ik dan maar doorstaan. Jouw Gup hoeft niet geopereerd want dat zou nu onzin zijn, dus dat gevoel van OMG BULT DIE MOET WEG, moet je dan denk ik ook maar doorstaan zeker als het zo zeker lijkt dat het is wat het is. Moeilijk wel hé, sterkte komende week.

[Lonaa]

Ja dat helpt echt niet. Joep zijn castratie was 3 dagen voor de inslaapdatum van Gijs (eigenlijk kwam die dag zelfs het handigste uit maar dat wilde ik echt niet) dus ik was er ook een soort van overtuigd dat ie op de operatietafel dood zou gaan want dat kan niet anders.

Maar dat was niet , hij is hartstikke alive and kicking en heeft het prima doorstaan. Dan is BP wel fijn om daarin je zorgen een beetje te filteren he; wat zouden andere hondenbaasjes doen die op dat moment niet aan hun dode hond denken.

Het lijkt me hartstikke logisch dat je er mee bezig bent. Ik heb het ook maar gewoon laten gebeuren. En gejankt toen hij daar onder narcose lag. En gejankt op het tijdstip dat Gijs ingeslapen werd (en ook tussendoor, ervoor en erna ). Het zij zo. Joep moest gecastreerd dus dat moest gewoon gebeuren. Dus dat gevoel moest ik dan maar doorstaan. Jouw Gup hoeft niet geopereerd want dat zou nu onzin zijn, dus dat gevoel van OMG BULT DIE MOET WEG, moet je dan denk ik ook maar doorstaan zeker als het zo zeker lijkt dat het is wat het is. Moeilijk wel hé, sterkte komende week.

Lief.

Maar dat is het inderdaad wel een beetje ja. En daar moet ik doorheen. Dat stemmetje in mijn hoofd moet ik maar gewoon negeren. De DA heeft een biopt genomen, gekeken wat het is en is zelfs gespecialiseerd in oncologie, dus ze weet echt wel wat het wel of niet is. Het komt wel goed.

En dat Sally (meer) aanwezig is, is ook logisch. Het speelde zich allemaal weer af in mijn hoofd toen ik in bed lag de avond voordat ik naar de DA moest. Bah. Al bijna een jaar en het voelt als gisteren.

[frodo quin]

Het is atijd eng als er iets met je dier is of hij/zij moet onder narcose. Als je dan een slechte herinnering hebt wordt dat niet beter.

Ik ben altijd een hoopje zenuwen als er iemand onder het mes moet en toen vorig jaar Pixel in de narcose bleef is voor het eerst die angst werkelijkheid geworden. Ik kan je vertellen dat ik met de castratie van de Gtjes nauwelijks lucht kreeg.