Mathilde is naar de eeuwige scharrelgronden... Ze was na de vorige dip best weer goed geworden, pikte lekker mee buiten, sliep op stok. Maar donderdag lag ze weer de hele dag in een nest, en hoewel ze wel gewoon opstond toen ik een kijkje nam, ging het toch niet goed met 'r. We hebben haar naar buiten gelokt en daar zag ik al dat er problemen waren op d'r achterwerkje: opgedroogde dunne poep en vochtige, licht bloedende veren. De andere twee pikten er ook aan. Terwijl meneer Anne haar vasthield heb ik de boel een beetje afgewassen en er wondspray op gespoten, maar de cloaca bleek ook te bloeden. In de loop van de dag werd ze steeds rustiger, en zaterdagochtend lag ze dood in de ren.
Dat was nummer 3 van de 5. Gelukkig gaan Hadewych en Filomène wel als een speer, dus ik hoop dat die wat langer meegaan. Het was ook wel aan Mathilde te zien dat die het minst gezond was, maar jammer blijft het. En een beetje vreemd ook; bij kennissen van vrienden die ook vijf kippen van hetzelfde bedrijf kregen, op dezelfde dag als wij, zijn alle vijf nog in leven. Geen idee of wij iets fout doen, ik hoop van niet.
We hebben er intussen wel twee kuikens (5-6 weken) bij gekocht, van hetzelfde ras (Bovan) maar dan bruin. Hopelijk hebben we daarmee meer succes dan met ex-leggers. We hebben ze Suzette en Louise gedoopt (Suske en Wiske
) en het zijn twee ongelofelijke smeerpoetsen
. Het bakje voer is binnen enkele minuten over het hele hok verdeeld en de waterbak is vooral leuk om in te kakken.
Vanaf morgen wordt het prachtig weer, dan zetten we ze in een rennetje in de grote ren. Kunnen ze daar de bushokjes bekladden.
Hoe lang wachten jullie altijd tot je (vreemde) kuikens bij de oudere kippen zet? Tot op heden reageren de andere twee ongeïnteresseerd, maar we willen natuurlijk voorkomen dat ze erop los gaan hakken wanneer ze in dezelfde ruimte verkeren.