Schrijven deed ik al veel als ik bv verdriet had . Nu doe ik het ook , gewoon voor mezelf . Ik type een eind heen , en er is soms geen touw aan vast te knopen
Maar nu zat ik gisterenavond een beetje dom te zappen , kwam ik op NPO3 terecht , programma over suicidale en ongeneeslijk zieke jongeren
En er kwam een meisje aan het woord die was gaan zingen . Dat bracht mij ook gelijk op het idee om dat ook te gaan doen
Dus ... er vanmiddag even mee aan de slag . Maar waarom moet ik de lat hoog leggen ? Er hoeft geen tekst te ontstaan , er is niemand die het hoeft te begrijpen , ik doe dit voor mezelf
En tja verder krijg ik soms goedbedoelde adviezen /tips van mensen
Joh , ga daten . Dat gaf mij zoveel afleiding . Nou , leuk maar dat ga ik niet doen .... in al mijn kwetsbaarheid
Daarnaast zit je veel te veel achter de compuut , wat nu ook niet bepaald goed is . Dus dan maar liever iets anders en veel naar buiten
Nee hoor , ik trek mijn eigen plan . Ik heb er al een paar bedacht , voor als ik me straks sterker /beter voel
En verder vanmiddag even lekker gewandeld met Taartje en iemand hier uit de buurt , beide honden kunnen goed met elkaar opschieten .
En voor de rest van de dag lekker niets meer . Foon uit , rust !