Iemand gisteravond Brandpunt gezien (uitgezonden om half 9)? Ik ga het vandaag bekijken. Benieuwd of er nieuwe info of interessante gedachten naar voren gebracht wordt.
Op de hondenschool waar ik les worden Pitbulls (om ze maar heel breed onder die noemer te vangen) nog toegelaten, maar als r en incident geweest is op voorwaarde van het dragen van een muilkorf. Reden van toelaten is dat het belangrijk is dat juist ook deze honden goed begeleid worden en goed leren luisteren. Veel clubs weren mensen met deze rassen.
Persoonlijk ben ik er voor dat deze rassen wél naar cursus kunnen, maar vind het niet prettig om kris-kras los volgend er mee te trainen, laat staan het uit zicht oefenen samen te doen. Daarom zou ik er voor zijn om álle honden die wegens ras verhoogd risico geven op ernstige incidenten een muilkorfplicht (in de les) op te leggen. Niet als nare boodschap naar de eigenaar, ik geloof echt wel dat er snoezen tussen zitten en zeker tav de eigen eigenaren of mensen in het algemeen, maar als geruststelling tav de andere cursisten.
Na de ervaring met de ontsnapte Sarplaninac hier in de wijk, met alle gevolgen van dien voor mijn maatje, kies ik er voor er niet meer op te vertrouwen.. Ik kan het niet naar mezelf verantwoorden als het nogmaals mis zou gaan, naar welke van mijn honden dan ook, terwijl ik wéét dat we ons in de nabije omgeving van een (m.i.) potentieel gevaarlijke hond begeven.
Ik word zo verdrietig van dat hondje waar ze in het asiel mee aan het trainen waren. Je ziet de mensen keihard hun best doen en er is wel degelijk resultaat. Maar zo'n hondje terug de maatschappij in vind ik doodeng. Samen met ál die andere honden die precies hetzelfde probleem hebben en wachten op een nieuw thuis. Ik vind het zo triest voor al die arme honden die zo niet op hun plaats zijn in onze maatschappij. Met alle drukte, alle randdebielen die zo'n hond nemen en verpesten en al die mensen die zulke honden dan kost wat kost weer terug de maatschappij in proberen te brengen.
En dan op social media al die mensen met "lieve" vechthonden die gaan janken dat hun hond geen vechthond is, het is zo'n schatje, doet geen vlieg kwaad. Ach, het is hier al zo vaak gezegd, maar het beangstigd me elke keer weer als ik er mee geconfronteerd wordt.
Ik heb het gezien. Tja. Wat moet ik er van zeggen? Ze laten precies zien (maar dan echt exact) waarom ik zo in mijn broek schijt voor deze honden en waarom ik steeds banger ben geworden om nog leuk met mijn honden over straat te wandelen. Het zijn niet de liefhebbers pur sang, die weten wat ze fokken en zorgvuldig pups fokken en verkopen aan intelligente mensen (die ze dus NOOIT onaangelijnd ergens laten lopen!). Het zijn de mensen die "extra gevaarlijke Pitbull XL's" fokken (zelf 1 hersencel hebben en ze ook verkopen aan mensen met 1 hersencel). En alles wat er na incidenten in asiels verdwijnt. In dit asiel is de helft vechthond!!! Moet je je voorstellen, 50% is vechthond! Loop jij zo'n loslopende hond tegen het lijf die z'n dag heeft, ben je (of je hond) reddeloos verloren. En dat roep ik nou al een tijdje. Maar eer dat men hier wat aan gaat doen? Moeten er nog veel meer slachtoffers vallen...... Want je kent onze regering. Traag als dikke poppenstront.
Heb je de uitzending gezien, ga je je niet perse beter voelen moet ik je zeggen . En dan heeft dit nog een diepgang van een laagje water in een vogeldrinkbak hoor.
Lizzy schreef:Ik heb het gezien. Tja. Wat moet ik er van zeggen? Ze laten precies zien (maar dan echt exact) waarom ik zo in mijn broek schijt voor deze honden en waarom ik steeds banger ben geworden om nog leuk met mijn honden over straat te wandelen. Het zijn niet de liefhebbers pur sang, die weten wat ze fokken en zorgvuldig pups fokken en verkopen aan intelligente mensen (die ze dus NOOIT onaangelijnd ergens laten lopen!). Het zijn de mensen die "extra gevaarlijke Pitbull XL's" fokken (zelf 1 hersencel hebben en ze ook verkopen aan mensen met 1 hersencel). En alles wat er na incidenten in asiels verdwijnt. In dit asiel is de helft vechthond!!! Moet je je voorstellen, 50% is vechthond! Loop jij zo'n loslopende hond tegen het lijf die z'n dag heeft, ben je (of je hond) reddeloos verloren. En dat roep ik nou al een tijdje. Maar eer dat men hier wat aan gaat doen? Moeten er nog veel meer slachtoffers vallen...... Want je kent onze regering. Traag als dikke poppenstront.
Heb je de uitzending gezien, ga je je niet perse beter voelen moet ik je zeggen . En dan heeft dit nog een diepgang van een laagje water in een vogeldrinkbak hoor.
Precies hierom ga ik niet kijken. Omdat ik al niet meer hetzelfde met mijn hond buiten loop dan ik eerder (lees: voor Nelson werd aangevallen) deed.
Wij hebben hier in het dorp weer zo'n fijn geval. De wijkagent zit er bovenop maar zijn handen zijn gebonden door de wet die zegt dat hij pas iets mag doen na een incident. Hij vreest met grote vrezen voor een gruwelijk incident omdat de hond gewoon ronduit agressief is. Als hij aan een lijntje loopt heeft ze alle zeilen bij te zetten om hem te houden. Ze gaat ook met hem naar het bos en daar loopt hij los zodat hij "zijn energie kwijt kan". Wij zijn ondertussen door de wijkagent voor deze hond gwaarschuwd. Draai om, maak geen oogcontact, maak zo min mogelijk geluid en zorg dat je wegkomt. Zou, lekker is dat. Waar moet ik heen als ik dat bakbeest tegenkom in het bos?
Ik ben doodsbang voor deze honden en hun eigenaren. Het is hier geen Den Haag dus wij hebben niet de types "tatoeage en dikke spierballen" die met zijn hond loopt te pronken aan een lijn. Wij hebben hier de types "arm hondje zat al heel lang in het asiel terwijl het zo'n schatje is" en dat laat alles gewoon los. Ondertussen is hier alles buiten de bebouwde kom losloopgebied en weet ik dus niet meer waar ik moet lopen. Ik vind dat soort types zó eng, zó naïf.
Ik vind het vreselijk. Een oplossing weet ik zo één, twee, drie ook niet maar er moet wel iets gebeuren. Zoals hier in ons dorp waar de wijkagent gewoon zit te wachten op een incident zodat hij een aanlijn en muilkorfplicht op kan leggen. Waarom kan hij dat nu niet gewoon? Waarom moet het kalf steeds eerst verdrinken?
Er wonen daar mensen in de straat die hun kinderen niet meer laten buitenspelen. Dat is toch te zot?!
Hope schreef:(...) Wij zijn ondertussen door de wijkagent voor deze hond gewaarschuwd. Draai om, maak geen oogcontact, maak zo min mogelijk geluid en zorg dat je wegkomt. (...) Er wonen daar mensen in de straat die hun kinderen niet meer laten buitenspelen. Dat is toch te zot?!
Afschuwelijk!!!
Zo loop ik hier dus t.a.v. een los lopende Boerboel, een straatje verderop wonend, de enige richting op die Daantje nog durft sinds ze in tegengestelde richting door een Sarplaninac bijna werd vermoord..
Die vallen rassen dan niet onder wat men bedoeld met 'vechthonden', dat vind ik een héél ernstige misser in het verhaal.
Mooie uitzending. Ik kan mij alleen niet voorstellen dat het probleem zich beperkt tot kruisingen, de 'raszuivere' exemplaren zijn ook niet gefokt met het doel lekker sociaal te zijn naar andere honden..
Wat ik schokkend vond was de asielmedewerker die meende een goede verstandhouding te hebben met en hond, die regelmatig mee nam voor een wandeling en vervolgens naar de keel gevlogen werd toen ze de hond wilde weerhouden van uitvallen naar andere hondjes na een fijne wandeling.
En de training van asielhonden met hond-hond problemen, waarbij 'succesvol' betekende dat ze aangelijnd(!!) gehouden kunnen worden. Met veel geduld leerden om andere honden te verdragen (negeren) in een straal van X meter.. Ik begrijp dat dit dikke winst is, maar in het echte leven lopen ook in aanlijngebied honden los. En die luisteren allemaal niet even goed, er horen ook niet persé eigenaren bij die daartoe überhaupt en poging doen. Of de andere hond is er onbedoeld tussen uit geknepen.. Of een pup, van een wel degelijk trainende eigenaar, maar soms nog met bananen in de oren.. Die 'vechthond' krijgt daar mee te maken, óók aangelijn in aanlijngebied. Da's niet eerlijk, want de eigenaar poogt dan juist problemen te ontwijken, maar wel de werkelijkheid. En het is nogal en heftige straf he, voor een keertje niet goed luisteren als je geroepen wordt, de doodstraf
Dus hoe beroerd ik het ook vind, want die honden zijn wie ze zijn, dat is hen niet verwijtbaar, ik zie herplaatsing in deze maatschappij niet voor hen zitten. Zelfs super verantwoordelijke eigenaren krijgen te maken met omstandigheden die voor deze honden stomweg ondoenlijk zijn.
Wat bezielt mensen toch om te kiezen voor een ras wat van nature niet uit de voeten kan met de omstandigheden waarin je met die hond wilt wonen. Dat is voor jezelf slopend (kijk naar het percentage honden van dat type dat in asiels zit). Daar vallen onschuldige slachtoffers van (alle mensen die 'op de vlucht' moeten omdat ze bang zijn slachtoffer te worden nog buiten beschouwing latend..) en ook die hond zelf wordt er echt niet gelukkig van te moeten leven in een omgeving die agressieve gevoelens oproept (en je dan alsmaar moeten zien te beheersen, óók niet ontspannend..).
Parelridder schreef:Mooie uitzending. Ik kan mij alleen niet voorstellen dat het probleem zich beperkt tot kruisingen, de 'raszuivere' exemplaren zijn ook niet gefokt met het doel lekker sociaal te zijn naar andere honden..
Wat ik schokkend vond was de asielmedewerker die meende een goede verstandhouding te hebben met en hond, die regelmatig mee nam voor een wandeling en vervolgens naar de keel gevlogen werd toen ze de hond wilde weerhouden van uitvallen naar andere hondjes na een fijne wandeling.
En de training van asielhonden met hond-hond problemen, waarbij 'succesvol' betekende dat ze aangelijnd(!!) gehouden kunnen worden. Met veel geduld leerden om andere honden te verdragen (negeren) in een straal van X meter.. Ik begrijp dat dit dikke winst is, maar in het echte leven lopen ook in aanlijngebied honden los. En die luisteren allemaal niet even goed, er horen ook niet persé eigenaren bij die daartoe überhaupt en poging doen. Of de andere hond is er onbedoeld tussen uit geknepen.. Of een pup, van een wel degelijk trainende eigenaar, maar soms nog met bananen in de oren.. Die 'vechthond' krijgt daar mee te maken, óók aangelijn in aanlijngebied. Da's niet eerlijk, want de eigenaar poogt dan juist problemen te ontwijken, maar wel de werkelijkheid. En het is nogal en heftige straf he, voor een keertje niet goed luisteren als je geroepen wordt, de doodstraf
Dus hoe beroerd ik het ook vind, want die honden zijn wie ze zijn, dat is hen niet verwijtbaar, ik zie herplaatsing in deze maatschappij niet voor hen zitten. Zelfs super verantwoordelijke eigenaren krijgen te maken met omstandigheden die voor deze honden stomweg ondoenlijk zijn.
Wat bezielt mensen toch om te kiezen voor een ras wat van nature niet uit de voeten kan met de omstandigheden waarin je met die hond wilt wonen. Dat is voor jezelf slopend (kijk naar het percentage honden van dat type dat in asiels zit). Daar vallen onschuldige slachtoffers van (alle mensen die 'op de vlucht' moeten omdat ze bang zijn slachtoffer te worden nog buiten beschouwing latend..) en ook die hond zelf wordt er echt niet gelukkig van te moeten leven in een omgeving die agressieve gevoelens oproept (en je dan alsmaar moeten zien te beheersen, óók niet ontspannend..).
Ik denk echt dat daar best een middenweg in te vinden is, voor de echt serieuze eigenaar is dat best te doen. In de uitzending zag je ook mensen die die sporten deden waarbij ze aan autobanden hangen enzo. Als je je hond dat soort dingen kan bieden en hem uit de drukke maatschappij kan houden door een eigen terrein te hebben of rustige gebieden op te zoeken om met ze te gaan lopen denk ik dat het voor de hond best goed te doen is. Ik ken ook exemplaren die aangelijnd een prima leven hebben, en ik ken er zelfs die los kunnen en net zo betrouwbaar zijn als jouw of mijn hond. Maar inderdaad, dat zijn de zware uitzonderingen. In dat opzicht ligt het idd aan de eigenaar.
Ik zeg overigens niet dat ik het een fijne manier van honden houden vind, ik krijg de rillingen van de agressie die ik voel bij dat soort "sport en spel" gedoe, ik snap ook werkelijk waar niet waarom je zo'n hond zou willen...maar goed dat is even een ander punt.
Ik heb een oppas-boerboel, echt oprecht een schat van een hond, ik vertrouw hem ook met Tom (maar laat ze niet alleen omdat ie nogal lomp is en dan is 80 kilo hond best veel tegen 8 kilo Tom ) maar ik zoek het ook niet op, hij heeft een afgezet eigen terrein waar ie zijn ding kan doen, ik loop er niet mee. En sterker nog, inderdaad vind deze hond dat niet fijn, hij wil dan niks anders doen dan mij bewaken en ik ben letterlijk niet sterk genoeg om daar het hoofd aan te bieden. Hij zal echt niet snel iets doen, maar ik weet dat áls hij besluit te gaan ik er niks tegen in kan brengen.
Doordat ik deze hond nu van dichtbij meemaak snap ik wel beter de aantrekkingkracht tot dit soort honden. Naar mij en naar zijn naasten is hij echt zo ontzettend trouw en lief, hij zou zijn leven geven voor "ons". En zowel ik als de eigenaren zijn ons daarvan bewust en zullen hem dus ook beschermen zodat hij nooit voor die keus komt te staan. (Overigens erg schattig...hij is bang van de stofzuiger, 80 kilo bibberende hond als je die aanzet ook heel zacht in de mond als je eten geeft of een snoepje...dan moet je eerder voor Tom uitkijken als voor hem).
Maar goed, dat is een andere situatie, maar heeft mij wel geholpen om er zelf beter mee te dealen als ik dit soort honden tegen kom. Omdat ik nu aan hem zie wat hem triggert kan ik escalatie beter voorkomen met vreemde honden.
De oplossing, ik zie hem ook niet. Deze uitzending heeft mij ook weinig gerustgesteld, vooral de houding van die fokker waar ze gingen kijken "deze pup is het agressiefst" als zijnde iets wat prijzenswaardig is....brrrr.
Jawel ik geloof ook dat je zo'n hond best leuk leven kunt bieden, maar poeh dat kost wel behoorlijk wat inzet!
Bij geen enkele hond kun je alle stress vermijden. Een agressieve hond zal geconfronteerd worden met af en toe een andere hond. Maar al die bange honden (bijv buitenlanders) worden ook geconfronteerd met hun angst (mensen, auto's en noem maar op waarvoor je bang kunt zijn). Hoort bij het leven. Ik wordt ook geconfronteerd met dingen die ik heel naar en eng vind en die ik niet kan vermijden. Als dat niet te vaak is dan heb ik gewoon een normaal en leuk leven.
Veiligheid is tamelijk goed te regelen. Sluis, naar binnen vallend bovenste deel van schutting/hek zodat ze niet ervoor kunnen sluis en daadwerkelijk ook zorgen voor sluiten daarvan aanlijnen en muilkorf in combi met verantwoorde eigenaar maalt dat wel oeps sorry kan maar geen grote nare bijtongelukken.
Kunnen normale mensen dat nee, meestal niet helaas.
Over altijd aangelijnd: Boris kon daar echt echt echt niet tegen! Gelukkig luisterde hij abnormaal goed en was hij extreem lief.
En nu heb ik een Jones. Helaas kan hij niet vaak meer los en goh hij doet het zo uitstekend aan de lijn! Hij is hartstikke happy. Sterker nog blijer denk ik dan toen hij los liep, omdat de stress is verminderd. Er zijn dus genoeg honden die aan de lijn een lollig leven kunnen hebben. Kan dat niet, dan houdt het voor zo'n hond snel op.
Maar goed helaas komen veel van die honden niet bij mensen die veel moeite doen, betrouwbaar en consequent zijn. Maar dat het niet kan, jawel echt wel. Maar een feit is dat al die honden in asiel niet geplaatst kunnen worden...
Parelridder schreef:En de training van asielhonden met hond-hond problemen, waarbij 'succesvol' betekende dat ze aangelijnd(!!) gehouden kunnen worden. Met veel geduld leerden om andere honden te verdragen (negeren) in een straal van X meter.. Ik begrijp dat dit dikke winst is, maar in het echte leven lopen ook in aanlijngebied honden los. En die luisteren allemaal niet even goed, er horen ook niet persé eigenaren bij die daartoe überhaupt en poging doen. Of de andere hond is er onbedoeld tussen uit geknepen.. Of een pup, van een wel degelijk trainende eigenaar, maar soms nog met bananen in de oren.. Die 'vechthond' krijgt daar mee te maken, óók aangelijn in aanlijngebied. Da's niet eerlijk, want de eigenaar poogt dan juist problemen te ontwijken, maar wel de werkelijkheid. En het is nogal en heftige straf he, voor een keertje niet goed luisteren als je geroepen wordt, de doodstraf
Dus hoe beroerd ik het ook vind, want die honden zijn wie ze zijn, dat is hen niet verwijtbaar, ik zie herplaatsing in deze maatschappij niet voor hen zitten. Zelfs super verantwoordelijke eigenaren krijgen te maken met omstandigheden die voor deze honden stomweg ondoenlijk zijn. Wat bezielt mensen toch om te kiezen voor een ras wat van nature niet uit de voeten kan met de omstandigheden waarin je met die hond wilt wonen. Dat is voor jezelf slopend (kijk naar het percentage honden van dat type dat in asiels zit). Daar vallen onschuldige slachtoffers van (alle mensen die 'op de vlucht' moeten omdat ze bang zijn slachtoffer te worden nog buiten beschouwing latend..) en ook die hond zelf wordt er echt niet gelukkig van te moeten leven in een omgeving die agressieve gevoelens oproept (en je dan alsmaar moeten zien te beheersen, óók niet ontspannend..).
De vorige discussie die hier over dergelijke honden plaatsvond was voordat Daantje aangevallen is. Toen lagen wij nog behoorlijk ver van elkaar qua mening. Nu liggen we veel dichter bij elkaar. Dergelijke honden kunnen niet en horen niet in deze maatschappij. Niet voor de hond zelf, niet voor de eigenaar en al helemaal niet voor de maatschappij. Ik weet geen andere oplossing dat een hond die bewezen zich zo gedraagt in te laten slapen. Voor wie hou je het in hemelsnaam in leven?
Maar wat jij je afvraagt, wat de mensen bezielt om voor zo'n ras te kiezen. Wat ik al zei, op social media is het gejank niet van de lucht. Hoe durft Brandpunt die lieve schatjes van honden af te schilderen als gemene valse dieren? Het is een hetze, het is de schuld van de media, de meeste beten die er plaatsvinden zijn van Jack Russels enz enz. Ze (het gros van de eigenaren van dit type hond) vinden dat hen het grootste onrecht wordt aangedaan dat er is. Het soort mensen dat werkelijk geen flauw benul heeft wat ze in huis hebben gehaald. Die niet realistisch zijn. Die plaatjes van hun staf knuffelend met hun peuter plaatsen en roepen zie je wel ze zijn zoooooooo lief.
(en ja er is ook een groep die heel verantwoord is, met honden die niet het extreme gedrag laten zien en daar toch al goed op managen en weten waar ze mee bezig zijn. Die mensen wil ik zeker niet tekort doen, maar die zijn helaas wel in de minderheid)
Ik kan daar wel van huilen. Als ik dat hondje zie waar zo keihard mee getraind is, ik word daar intens verdrietig van. Dat wordt eenzelfde verhaal als die hond uit dat gevangenisprogramma. Wordt herplaatst bij mensen die een week braaf doen wat het asiel zegt en daarna in naiviteit/ontkenning/domheid/stoerheid zo'n hond toch even lekker los laten. Of die het hek open laten staan of verzin het. Maar dat hondje woont straks wel bij jou of bij mij om de hoek.
Lil schreef:
Maar goed helaas komen veel van die honden niet bij mensen die veel moeite doen, betrouwbaar en consequent zijn. Maar dat het niet kan, jawel echt wel. Maar een feit is dat al die honden in asiel niet geplaatst kunnen worden...
Het kan wel. Ja als je én een hele grote dosis verstand hebt én ideaal woont én het geld hebt om alle middelen zoals dikke hekken in te zetten. Utopia, de helft van alle asielen bestaat uit honden die zo goed als niet meer plaatsbaar zijn behalve bij die ene die dit aan zou kunnen. Een hele trieste situatie.
Kaela schreef: De vorige discussie die hier over dergelijke honden plaatsvond was voordat Daantje aangevallen is. Toen lagen wij nog behoorlijk ver van elkaar qua mening. Nu liggen we veel dichter bij elkaar. Dergelijke honden kunnen niet en horen niet in deze maatschappij. Niet voor de hond zelf, niet voor de eigenaar en al helemaal niet voor de maatschappij. Ik weet geen andere oplossing dat een hond die bewezen zich zo gedraagt in te laten slapen. Voor wie hou je het in hemelsnaam in leven?
Ja, nadat Daantje bijna vermoord is, met alle gevolgen van dien, waardoor ik kennis maakte met de eigenaren van deze 'Gentle' en ondervonden heb wat voor soort mensen daar bij kunnen horen en hoe ontkennend ze kunnen zijn, is mijn vertrouwen in eigenaren behoorlijk gedaald. Ik zou het de hond en diens liefhebbende gezin enorm gunnen samen te kunnen blijven, zoals ik ook nooit de eigenaren van 'Gentle' gevraagd heb haar te laten inslapen. Neemt niet weg dat ik dat wel verreweg het veiligste vind, niet in de laatste plaats als eigenaren laconiek omgaan met andermans veiligheid..
En al lang vóór Daantje werd aangevallen heb ik herhaaldelijk mijn verbijstering uitgesproken over wat iemand bezielt om zo'n hond op die plek te willen houden: daar doe je zeker ook die hond geen lol mee, haar de hele dag over de zeik te laten gaan, met kop en voeten over dat hek heen hangend, woest op passerende honden (en mensen?) en nooit eens lekker kunnen wandelen want waar moet je met zo'n hond heen..??
Dus aanschaf, importeren en fokken.. wat mij betreft niet. Kies in vredesnaam een hond die weinig risico geeft op schade aan anderen.. Waar ik meer moeite mee had (en heb) is wat met de honden met die aard die er al zijn. Het zal je maatje zijn.. Maar goed, dat maakt ons ONTZETTEND afhankelijk van de zorgvuldigheid en betrouwbaarheid van de eigenaren en de degelijkheid van het materiaal. En ja, mijn vertrouwen in het zorgvuldig uitvoeren van e.e.a. door eigenaren heeft een enorme, ENORME knauw gekregen. Deze zijn wel echt héél akelig, hun handen in onschuld wassend, maar ik heb me wel afgevraagd als ik nou een hond zou hebben, waar ik hel vel van houdt, die een ander naar de strot is gevlogen, zo maar nota bene. Ik houd van al mijn honden, zielsveel, maar nee, ik zou haar laten gaan.. en dat zou niet langer dan 24 uur nodig hebben.. (n.l. na overleg met de GT om mijn conclusie te toetsen).
Ik heb nog even gekeken gisteren. Maar wat ik nog veel beangstigender vond was deze tekst zie ik van een vriendin kreeg:
Afgelopen 10 november, inmiddels bijna twee weken geleden, vond het 'Seminar problematiek met hoog-risico honden' plaats, georganiseerd door de Hondenbescherming. Een seminar met als doelgroepen politiemensen en gemeentelijke medewerkers die zich bezighouden met 'hondenproblematiek', waarnaast (erkende) hondengedragsdeskundigen. De grote zaal van Congrescentrum Antropia in Driebergen zat afgeladen vol, het onderwerp stond dus ruimschoots in de belangstelling. Niet verrassend; aanleiding tot het seminar was namelijk het enorme aantal incidenten afgelopen zomer met 'een bepaald type honden'. Lees: pitbullachtige honden, honden van het vechthondtype.
Pim Quist (gemeente Den Haag)
Eerste spreker was Pim Quist (gemeente Den Haag). Hij schetste vanuit gemeentelijk perspectief contouren bij de problematiek. In 2015 gaf zo'n 33% van de ruim een half miljoen Haagse inwoners aan overlast van honden te ervaren. Overlast die varieerde van poepproblemen tot angst voor honden. Het aantal bij de gemeente geregistreerde bijtincidenten steeg van 180 in 2012 tot 400 in 2015. Dit betreft de doormeldingen van agressiegevallen door de politie naar de gemeente. Na het afschaffen van de RAD neemt het aantal agressieve dieren toe, zo wordt in Den Haag geconstateerd. De opvangcentra in Den Haag zitten vol met pitbullachtigen.
Ineke van Herwijnen (Hondenbescherming)
Volgende spreker was Ineke van Herwijnen (Hondenbescherming). Aan de hand van tal van videobeelden schetste zij de problematiek van hoog-risico honden. Dat zijn honden waarvan zowel de kans dat ze bijten als de impact van hun beet hoog is. Dit is met name het geval bij honden die van oorsprong zijn geselecteerd en gefokt voor vechtdoeleinden.
Honden zijn heel erg lang geselecteerd voor onze menselijke gebruiksdoelen. Met het oog daarop zijn bepaalde gedragseigenschappen 'ingefokt', die op een bepaalde prikkel automatisch 'aan' gaan. Illustratief was een filmpje van een perfect getrainde Jack Russell. Deze goed luisterende hond met een uitstekende impulscontrole raakte bij het zien van een paar cavia's in een kooi direct in volle jachtmodus, en was daarmee onbereik- en onbeheersbaar...
Vechthonden zijn geselecteerd op bijten en vasthouden. Ze tonen daarbij meer scheurgedrag dan andere honden en hebben een focus op het dichthouden van het keelgebied. Dat dit gedrag er al heel jong in kan zitten werd geïllustreerd met een filmpje van pups van vijf weken die elkaar te lijf gingen op een wijze die ver voorbij gaat aan spelgedrag. Beelden die aansluiten bij de oeroude 'wijsheid' van fokkers van vechthonden, die aangeeft dat een nestgrootte van vier pups ideaal is. Dit omdat je dan aan iedere tafelpoot een pup kunt vastzetten, zodat ze niet bij elkaar kunnen komen. En ze elkaar dus niet kunnen molesteren…
Honden kunnen waarschuwen voordat ze overgaan tot agressie, en doen dat ook veelal. De zgn. agressieladder laat zien hoe een hond kan reageren op stress of dreiging en in welke stappen de opbouw van hondse agressie plaatsvindt. Van geeuwen/oogknipperen/tongelen tot aan daadwerkelijk bijten. Echter, niet elke hond doorloopt de ladder volledig (soms worden treden overgeslagen) en niet iedere hond neemt evenveel tijd per fase van de ladder. Weinig of geen waarschuwing vergroot het risico.
Bijna iedereen kent het filmpje van de reporter die in zijn gezicht gehapt wordt door de Duitse Herder van de door hem geïnterviewde politieman. Een filmpje dat door vechthondfans vaak wordt gepresenteerd onder het motto 'iedere hond kan bijten'. Echter, je ziet hier in de setting van alles fout gaan, je ziet de hond stress opbouwen, je ziet dat die signalen gemist worden en dan is daar 'plotseling' (???) de uithaal.
Wat je niet ziet, is dat er alleen oppervlakkige schade is. De hond haalt uit, raakt met maximaal geopende bek het gezicht van de reporter, wordt daarna – maar dus te laat! - terug gerukt en de 'vol in het gezicht gebeten' reporter komt met bescheiden letsel en vooral met de schrik vrij. Dit was een waarschuwing van de hond, een niet mis te verstane waarschuwing. Tegelijkertijd was het ook niet meer dan dat. De hond had vol in kunnen bijten, maar dat was niet zijn intentie.
Een minder bekend filmpje is dat van grootmoeder bij de Icebucket Challenge ( Grootmoeder krijgt het ijskoude water over zich heen en in het tumult wordt ze vervolgens 'uit het niets' aangevlogen door de vechthond van de familie. Die haar bij de hals grijpt en naar beneden sjort. Gelukkig overleeft grootmoeder deze aanval maar de schade die ze hierbij oploopt is aanzienlijk.
Wat vechthonden laten zien in hun aanval is prooigedrag. Eigen aan prooigedrag is, dat van een waarschuwing en dus van signalen geen sprake is. Logisch, je wilt het jezelf als jager niet moeilijker maken dan nodig is en dus wil je bij voorkeur onverhoeds toeslaan bij een prooidier. Wat je bijgevolg vaak tegenkomt bij vechthonden is spontane, ongecontroleerde agressie: 'unprovoked'. Het gevolg van uitvergroten van prooigedrag.
Het gevecht is 'stil' en ook de bijtstijl van vechthonden duidt op prooigedrag: bijten en vasthouden plus prooischudden. De focus ligt op het dichtdrukken van het keelgebied, de bijtlocatie is hals/kop/voorpoten/lies, daar waar maximale schade (verbloeden!) kan worden toegebracht. De beetimpact bij prooigedrag is totaal anders dan bij een 'normale beet' van een niet-hoog-risicohond. De beet gaat gepaard met scheuren en rukken, waardoor er een enorme schade ontstaat. Daarbij zijn vechthonden gefokt op 'stamina' en 'gameness': uithoudingsvermogen en volharding (vasthoudendheid!). Wat de hond vast heeft laat hij dus niet los.
Normale hondse schermutselingen vallen veelal onder de noemer 'soortgericht competentiegedrag'; dit is totaal wat anders dan prooigedrag. Een geritualiseerd soortgenotengevecht heeft als kenmerken dat je een opbouw ziet, die begint met opmerkzaamheid. Het gevecht gaat met veel ophef gepaard en eindigt als regel met de overgave van een van de vechtersbazen. Daarna zijn de betrokken honden veelal opgelucht. Negen van de tien keer (welhaast letterlijk) 'veel geschreeuw en weinig wol' en daarmee de basis voor het – slechte! - advies om 'de honden het zelf maar uit te laten zoeken'.
Een gevecht met een vechthond is daarentegen geen normaal soortgenotengevecht maar een strijd van vechthond versus prooi! Er is geen misbaar, geen onnodige drukte, de vechthond is doende zijn prooi te doden. Dit filmpje ( laat een confrontatie zien tussen een 'Rottweilermix' en een pitbull. Aanvankelijk wijst het gedrag van de 'Rottweiler' op het beeld in een 'normale' knokpartij te zijn beland, een situatie die hij kan handelen. Op enig moment blijkt echter dat de pitbull zich niet aan 'de regels', de rituelen van het soortgenotengevecht, houdt en realiseert de 'Rottweiler' zich in de ogen van de pitbull een prooi te zijn. De weerslag van die paradigmaverschuiving zie je terug in z'n gedrag...
In hoeverre en in welke mate 'vecht-genen' bij een hond aanwezig zijn, kunnen we aan de buitenkant niet zien. Aan de andere kant volgt vorm functie; een hond die er uitziet als een vechthond zal veelal niet alleen de uiterlijke 'make-up' hebben.
Heel vaak wordt de stelling verkondigd dat een vechthond geen mensen aanvalt, alleen honden. Soms is dat inderdaad zo, alleen te vaak worden mensen wèl door een vechthond toegetakeld. Van een aantal pitbulllijnen is bekend dat mensgerichte agressie daarin een issue is...
Simon Harding (universitair hoofddocent criminologie, Middlesex University London)
Die mensgerichte agressie is een goede brug naar de presentatie van de Britse criminoloog Simon Harding over het gebruik van vechthonden als statusmiddel en als wapen. Inhoudelijk voegde zijn verhaal niet heel veel toe aan zijn artikel 'Bling with bite', zoals dat vertaald op HondenverTaal is verschenen. Hardings verhaal achter zijn wetenschappelijke bevindingen gaf daaraan echter veel meer kleur. Het versterkte de sfeer van beklemming die de presentatie van Ineke van Herwijnen al in de zaal had opgeroepen...
Simon Harding zette zijn tanden in het onderzoek naar de reden waarom agressieve bull-rassen 'bling met bite' zijn geworden. Hij verrichtte drie jaar onderzoek in Groot-Brittannië naar het recente culturele fenomeen van het gebruik van bepaalde hondenrassen als 'statusverwervers' voor hun eigenaren. Naast alle data die hij verzamelde voerde hij tal van interviews, vele met bendeleden in potentieel gevaarlijke omgevingen.
Bij meer dan één gelegenheid ervoer de in Londen gevestigde universitair docent dat zijn onderwerp bijna zijn tanden in hem zette: "Het was moeilijk want je kunt niet naar iemand toe gaan en zeggen: 'Heb je deze pitbull omdat je status tekort komt?' - Je zou dan zomaar neergestoken kunnen worden. Je moet het gesprek aangaan vanuit een bredere context, maar dan toch uitkomen bij de actuele informatie die je echt zoekt. Ik moest een aantal interviews beëindigen omdat ik me onveilig voelde en bij meer dan één gelegenheid werd ik bedreigd met het op me afsturen van de hond". Een bedreiging die indruk maakte, want "Alle honden kunnen bijten, maar pitbulls kunnen veel meer schade aanrichten, met weefselverlies (scheurwonden) als belangrijkste risicofactor."
Hij kreeg het idee voor zijn boek 'Unleashed' - het eerste onderzoek naar het gedrag en de motivaties van de eigenaren van status- en wapenhonden - bij het horen over de brute moord op de 16-jarige Seyi Ogunyemi in april 2009. Na het betreden van omstreden bendegrondgebied in Lambeth, 's-nachts, werden Seyi en vijf vrienden achtervolgd door een tiental mannen in hoodies met twee agressieve honden - een Staffordshire Bull Terrier en een Bull Terrier-Bullmastiff kruising. De losgelaten honden hadden twee van de jongens snel te pakken, waaronder Seyi die probeerde over een hek te klauteren om te ontsnappen, en beten ze in hun benen voordat de met messen zwaaiende bendeleden kwamen...
Ernstig gebeten en zes keer gestoken sterft Seyi, ondanks een spoedoperatie. Zijn vriend overleeft, met beten en negen messteken. Eén man werd voor moord en poging tot moord veroordeeld tot levenslang. Rechercheurs gaven aan dat dit de eerste keer was dat het gebruik van honden als wapens door de rechtbank bewezen werd geacht.
De media-aandacht voor dit angstaanjagende geval creëerde het bewustzijn van een groeiende trend van jonge mannen met pitbulls of andere agressieve honden in de openbare ruimte, waarbij het wachten is op volgende incidenten die staan te gebeuren.
"Ik dacht dat het absoluut schokkend was, dus ik verdiepte me erin, en hoe meer ik dat deed, hoe meer ik ontdekte van een gruwelijke onderwereld waarvan ik niet wist dat die bestond," vertelde Harding. "Het komt voort uit armoede, maar deze honden stellen jonge mannen in staat om controle over hun vriendengroep, buurt en persoonlijke ruimte te genereren en om de status over te brengen die ze anderszins niet hebben." Zijn bevindingen bevestigden dat de publieke bezorgdheid over de dreiging van dergelijke honden legitiem is, en verschaften bewijs van een verband tussen het bezit van gevaarlijke honden en criminele activiteiten.
Deze bevindingen werden aan het eind van het middagprogramma nog eens bevestigd in de presentatie van Anouk Duijnker, op basis van haar onderzoek naar de rol van honden binnen de (ondermijnende) criminaliteit.
Ineke van Herwijnen (Hondenbescherming)
In haar tweede presentatie focuste Ineke van Herwijnen op de maatschappelijke problematiek met hoog-risico honden. Denk aan de toenemende sociale onrust waartoe hondenincidenten leiden. Niet alleen de gebeten hond is getraumatiseerd; het is nooit 'alleen maar de hond'... Denk ook aan de traumatische impact van een bijtincident op de eigenaar ( op de kinderen van de eigenaar, op de omstanders, op hulpverleners.
Die traumatische impact van de verscheurende aanval van een vechthond kan ook tot een openbare orde probleem leiden. Zo liet een video zien hoe de dierenpolitie er maar net in slaagde een vechthond na een aanval in veiligheid te brengen, terwijl het publiek aanstalten maakte om dit dier te lynchen...
Aniek Hergers (politie)
Het betoog van Aniek Hergers over 'Wat de politie kan doen bij bijtincidenten' heeft al veel aandacht gekregen, onder andere op HondenverTaal. De kern zit in twee van haar uitspraken, zeker als je die in hun onderlinge samenhang beziet:
"Door de bouw en genetische aanleg kun je van een pitbull e.d. niet meer zeggen dat je niet weet dat die gevaarlijk is".
En dan het juridische begrip 'voorwaardelijke opzet', door Hergers vertaald als: "Als je weet dat er iets fout kan gaan en je doet er niets aan, dan zit je fout..."
Tenslotte
Naar aanleiding van dit seminar is er de afgelopen bijna twee weken alweer het nodige gediscussieerd. De essentie van die discussie zag ik niet treffender geschetst dan door dierenarts Helen Gorny:
"Grappig dat mensen altijd terugvallen naar ervaringen met hun eigen honden en de discussie ook altijd zo eindigt . Het gaat niet om 1 individu en zijn/haar honden. Het gaat niet om voor de sport getrainde honden. Geen stoere verhalen van individuen met een glimpje trots. Het gaat om een hele doelgroep. Dáár zou de discussie over moeten gaan. Het gaat om honden met een genetische blauwprint waarbij nuances ontbreken en buitenproportionele onvoorspelbare agressie samenvalt met extreme kaakkracht. En het feit dat deze letale cocktail vaak in handen is van mensen die dit niet begrijpen en de verantwoordelijkheid hiervoor niet nemen.
Het gaat er om hoe we dit aan kunnen pakken en ongelukken kunnen voorkomen."
Prima verslag, toch?
En ja, vechthonden zien een hond gewoon als een prooi, juist die signalen van 'nu gaat het mis' ontbreken compleet. Het ene moment wandel je door het dorp en een tiende van een seconde later ligt je hond gillend op straat.
Zag laatst een reactie van een "vechthonden" fokker en eigenaar. In zijn tekst leek hij/zij best een verantwoorde fokker die weet waar hij mee bezig is. Wat voor honden hij fokt en wat voor baasjes ze nodig hebben. En dat er veel 'onverantwoorde' eigenaren zijn. Die zo'n hond aanschaffen om totaal de verkeerde redenen. Dat een fokverbod niets brengt omdat dit soort mensen zich dan wel weer op een ander ras gaat richten.
Op zich een goed verhaal. Wat mij zorgen baarde in het hele verhaal was dat er aan werd gegeven dat de hond (of hun honden) zo vriendelijk waren tegen mensen. Ik denk dat daar vooral ook een groot probleem zit. Want ook hun honden zijn waarschijnlijk niet vriendelijk tegen andere honden. Zolang ze blijven hangen in dat ze zo vriendelijk zijn naar de mens slaan ze een heel belangrijk punt over.
Een fokverbod brengt denk ik ook niets. Men zoekt en vindt dan wel weer ergens een maasje in de wet. Maakt een nieuw ras dat wellicht nog erger is dan daarvoor en er is nul controle.
Aprilsnow schreef:Zag laatst een reactie van een "vechthonden" fokker en eigenaar. In zijn tekst leek hij/zij best een verantwoorde fokker die weet waar hij mee bezig is. Wat voor honden hij fokt en wat voor baasjes ze nodig hebben. En dat er veel 'onverantwoorde' eigenaren zijn. Die zo'n hond aanschaffen om totaal de verkeerde redenen. Dat een fokverbod niets brengt omdat dit soort mensen zich dan wel weer op een ander ras gaat richten.
Op zich een goed verhaal. Wat mij zorgen baarde in het hele verhaal was dat er aan werd gegeven dat de hond (of hun honden) zo vriendelijk waren tegen mensen. Ik denk dat daar vooral ook een groot probleem zit. Want ook hun honden zijn waarschijnlijk niet vriendelijk tegen andere honden. Zolang ze blijven hangen in dat ze zo vriendelijk zijn naar de mens slaan ze een heel belangrijk punt over.
Een fokverbod brengt denk ik ook niets. Men zoekt en vindt dan wel weer ergens een maasje in de wet. Maakt een nieuw ras dat wellicht nog erger is dan daarvoor en er is nul controle.
Hierin ligt een deel van de verantwoordelijkheid bij de fokkers. Tegelijkertijd weet ik uit ervaring hoe moeilijk het is. We hebben wel eens mensen geweigerd, maar of dat terecht is, of dat het prima had uitgepakt, weet je nooit zeker. Andersom evenmin. Er loopt hier een strontverwende hond rond die acht maanden lang niet is opgevoed bij heel vriendelijke mensen die er van alles mee zouden gaan doen en hem ten slotte niet meer aan konden en teruggaven. Ik houd bij elke pup die hier weggaat mijn hart maar weer vast ...
Ik denk dat een fokverbod wel zinnig is. Een groep mensen zal de vechthond opgeven en voor een ander ras kiezen, of geen hond meer nemen. Het aantal vechthonden naar beneden brengen is denk ik al een flinke winst. Alleen moet het daar niet bij blijven. Verplichte cursussen lijken me zinloos. Maar voor een heleboel honden zou een muilkorfplicht goed zijn.
Boeffie Blafmans schreef:Hierin ligt een deel van de verantwoordelijkheid bij de fokkers. Tegelijkertijd weet ik uit ervaring hoe moeilijk het is. We hebben wel eens mensen geweigerd, maar of dat terecht is, of dat het prima had uitgepakt, weet je nooit zeker. Andersom evenmin. Er loopt hier een strontverwende hond rond die acht maanden lang niet is opgevoed bij heel vriendelijke mensen die er van alles mee zouden gaan doen en hem ten slotte niet meer aan konden en teruggaven. Ik houd bij elke pup die hier weggaat mijn hart maar weer vast ...
Ik denk dat een fokverbod wel zinnig is. Een groep mensen zal de vechthond opgeven en voor een ander ras kiezen, of geen hond meer nemen. Het aantal vechthonden naar beneden brengen is denk ik al een flinke winst. Alleen moet het daar niet bij blijven. Verplichte cursussen lijken me zinloos. Maar voor een heleboel honden zou een muilkorfplicht goed zijn.
Ik denk dat dus ook. Want tot de RAD werd afgeschaft kwam ik hooguit 2 keer per jaar een vechthond tegen (soms ook jaren niet, nul). Nu vier per wandeling. En ze lopen altijd los. En ik zou haast zeggen "vanzelfsprekend ook zonder muilkorf".
Bovendien ben ik ook van mening dat je als fokker nooit 100% goed kunt selecteren. Dingen gaan altijd zoals je dat niet had verwacht. Dus ook bij fokkers van vechthonden. Het probleem zit 'm niet alleen in marktplaatsfukkers. Het probleem zit in de aard van dit soort honden.
Muilkorf en aanlijngebod mag van mij ook. Maar dan wel superstreng controleren en torenhoge boetes uitdelen aan mensen die dit gebod aan zijn laars lapt. Niet 100% veilig maar dat is het fokverbod ook niet. En we moeten ergens beginnen. Nu zijn mensen met niet-vechthonden de dupe van de enorme toename van dit type honden en dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn.
. En dan heeft dit nog een diepgang van een laagje water in een vogeldrinkbak hoor.
) maar ik zoek het ook niet op, hij heeft een afgezet eigen terrein waar ie zijn ding kan doen, ik loop er niet mee. En sterker nog, inderdaad vind deze hond dat niet fijn, hij wil dan niks anders doen dan mij bewaken en ik ben letterlijk niet sterk genoeg om daar het hoofd aan te bieden. Hij zal echt niet snel iets doen, maar ik weet dat áls hij besluit te gaan ik er niks tegen in kan brengen. 
ook heel zacht in de mond als je eten geeft of een snoepje...dan moet je eerder voor Tom uitkijken als voor hem).
