Donderdag mijn duim uit de kom en zwaar gekneusd omdat ik alleen maar de kofferbak even dichtdeed. Naar huis gereden en ik kwam 10 voor 17.00 uur bij de huisarts aan, de assistent gaf aan dat ze niet meer ging helpen want ze waren al aan het opruimen, ik moest na 17.00 uur maar de huisartsenpost bellen. Hij moest verdorie alleen maar even ingetapt worden, zodat hij rust kreeg en ze weten dat ik EDS heb.
Eigenwijs ben ik dan wel gelijk, ben ook niet meer naar de huisartsenpost gegaan, wilde niet weer in de auto stappen. Gelukkig hulp van een lieve verzorgende hier in de straat.
De nacht van donderdag op vrijdag werd Charlie ineens ziek, overgeven en rillerig en gewoon niet fit. Dus vrijdag naar de da. Voor nu hopen we op een virus, hij heeft twee prikjes gehad en voor het weekend nog een pilletje tegen de misselijkheid. Hij voelt zich gelukkig al wat beter. Mocht het niet overgaan dan is de kans dat zijn maag ontstoken is, dit heeft hij vroeger vaker gehad, maar ik hoop dat het gewoon een stom virusje is. Voor nu ligt hij lekker op zijn rug te pitten en blijft sinds gisteravond zijn eten wat we in kleine hapjes voeren er in. Was wel blij dat ik gelijk de da had gebeld, want hij begon al met uitdroging, verbazend hoe snel dat gaat, maar hij drinkt nu ook weer meer dan prima gelukkig.
En tot slot werd ik vrijdagavond echt beroerd en nu nog steeds keelpijn, hoofdpijn, aangezichtspijn en mijn spieren protesteren heftig, dus de alles komt in drieën is weer compleet.
Op naar mooi weer dus!