Wij zijn afgelopen weekend (na een overgangsperiode van 6 weken) verhuisd naar een plek in het buitengebied, een perceel van 3600 m2. Muppy vindt het geweldig, struint het liefst heel de dag rond bij de overbuurman (die heeft koeien) en de buren (die zijn gewoon gezellig). Ze komt ook iedere keer weer thuis, maar ze gaat wel heel graag overal kijken. Het straatje waar we wonen loopt 30 meter verderop dood en gaat daar over in een zandpad tussen weilanden en maïsvelden. Een groot hondenparadijs dus. MAAR straks gaan ze de mais afhalen, en er komen regelmatig crossmotors langs, en alles wat er langs komt rijdt schandalig hard. In plaats van een kwestie van pech als ze wordt platgereden is het eerder een kwestie van geluk als ze níet wordt platgereden...

Ik wil dus een oplossing.
Ik wil haar bewegingsvrijheid niet afnemen. Onze nieuwe buren hebben een hond in een hok, omdat ze anders ook bang zijn dat hij platgereden wordt. Dat wil ik dus niet. Training dat hij niet van het terrein af mag, is leuk als je een halfjaar 24/7 je hond in de gaten kunt houden. Ik heb het kort geprobeerd, maar ik geloof niet dat dat ooit een succes wordt. Een volledige omheining (van +1.60m, want ze springt overal vanuit stilstand overheen met 10 vingers in haar neus

) is voorlopig nog niet mogelijk, omdat we tegen een verbouwing van een jaar aan zitten. Dus, een elektrische omheining lijkt me vooralsnog de beste optie.
Als ik met zo'n systeem ga werken, pak ik 2 weken vrij voor een goeie training. Zijn er mensen die zo'n systeem hebben of bewust niet hebben, en waarom wel/niet? Ben benieuwd naar de ervaringen!