[essie74]

hallo allemaal,

Enige tijd geleden dat ik actief was op dit forum, lees nog wel regelmatig maar actief deelnemen zat er even niet in. Toch grijp ik naar jullie kennis...  want eerlijk gezegd weet ik het even niet meer....

Sinds 2005 hebben we een ridgeback teefje erbij genomen, Maartje voor ons genaamd.....  Vanaf dag 1 een enorme sloperd,  eethoek, muren, laminaat, benches, bankstel alles is inmiddels al 1 of meerdere keren vernieuwd. Kosten van DA buiten beschouwing genomen van overdosis pijnstillers van de grote vriend ;-)  en afgebroken tanden door gevecht met bench... openhalen van oren en nek door ontsnappings pogingen in het bench gebeuren.....

Toendertijd een GT geraadpleegd, echt normaal gedrag is het niet te noemen natuurlijk..... conclusie kennelsyndroom ( ze was al 7 maanden toen wij haar opnamen)  Met heel veel training best een leuk hondje van kunnen maken . Enige minpunt is de jachtdrift..... onze dame heeft net te veel keren succes gehad.... en tja terug komen doet ze wel maar het kan even duren.

onze gezins samenstelling was toendertijd ook anders . en van gezinsuitbreiding was ook geen sprake op dat moment....

In juli 2012 is haar grote vriend. Jesse ook Rhodesian bij ons thuis dood gebleven. daarna flink met zijn allen er aan moeten werken om maartje alleen te laten zijn, verbazingwekkend ging dit best goed maar gelijke tijd gingen ook de hormonen van onze verstandelijk beperkte zoon parten spelen en was er hier behoorlijk wat spanning in huis ( puberteit in extremen!)  Al met al een heftige periode..... waar ik geen oog had voor de andere zaak..... ik bleek zwanger... en toen ik daar achter kwam was ik ook al even onderweg.....( 20 weken)  mede door uithuisplaatsing stiefzoon ( niet onze keuze )  gewoon weg niet doorgehad...  Al met een hoop veranderingen voor onszelf maar ook voor ons Maartje......

Medio April 2012 is onze Steef geboren na een niet te makkelijke bevalling vol complicaties waardoor maartje 4 weken bij mijn ouders is geweest omdat het hier gewoonweg niet eerlijk zou zijn... wij waren constant in het ziekenhuis op de IC bij de kleine, en niet dat ze er niet bij hoort, maar ze zou er eerlijk gezegd bij inschieten en dat is al helemaal niet eerlijk....

Sinds dag 1 is maartje onwijs lief voor Steef kan niet anders zeggen maar ook is ze ondertussen wat dementie achtige verschijnselen gaan vertonen... ( DA ook vast gesteld)  ze wil niet meer beneden slapen nachts..... dus bij ons op de slaapkamer..... traplopen gezien de spondolyose geen goed idee... en hernia en artrose voorpoten.....

Maar wat moeten we dan? tillen?? 40 kg??  ze loopt bedeesd de trap op en af, geen renpartijen dus vooruit dan maar....

Maar nu word ze erger in dementie gedrag... stelen vd tafel als ik de kleine wat geef.... krijgt zij meestal ook wat, tot voor 2 maanden geleden wachtte ze nog netjes maar nu...... ze haalt het zelf wel ff op!  Maar waar dat eerst nog om te lachen was.  komen nu de grote irritaties...   ik wil dat niet maar blijkbaar ben ik ook maar mens en betrap ik mij er steeds vaker op dat ik er niet meer tegen kan..... soort van moedeloos van wordt.........

Ik probeer te lopen wat de taart nog aankan ;-)  kleine stukjes met de kleine man in de wagen..... probeer te kroelen met haar waar ik kan maar zo heel af en toe.... zeker in de dementie puberfase......pppfffffff  Mijn man is het echt zat, opeens op de bank klimmen, alles barricaderen voordat we weg kunnen, altijd kijken wat er nog ligt wat evt. gesloopt kan worden ( Bench is geen optie omdat ze uit blijft breken)  al die jaren is het goed gegaan en konden we het "gewoon"  erbij hebben......
Maar nu lijkt het voor ons beide te veel?    en als ik dan de kleine man met haar bezig zie....   en hoe lief ze is... telkens probeer is die momenten naar voren te halen maar het worden steeds mindere momenten....

Zijn wij hier uitzondering in? Nogmaals ik wil haar helemaal niet kwijt maar betrap mijzelf erop dat als ze een dagje bij opa en oma is.... er wel meer rust is in huis   en dat maakt me enerzijds heel verdrietig als ik mijzelf daar op betrap..... we hebben voor haar gekozen en moeten het gevoelsmatig dan ook afmaken incl. de gebreken toch?  Maar zo heel soms.......... 
Ik wil ook geen gevangen bewaarder worden voor haar ( of zijn we dat stiekem al) geest.....  ik weet het gewoonweg even niet meer.......

[sella]

Zijn er nog opties qua medicatie? Ooit toen mijn oudje dit probleem had,heb ik iets gehad wat de doorbloeding van de hersenen zou verbeteren.
Geen idee meer hoe het heet

[Angelique]

De hond is 9...10?  Ik lees dat er heel veel gebeurd is in jullie gezin, veel veranderingen en dat niet iedere hond daar net zo makkelijk mee omgaat moge duidelijk zijn en Maartje is daar dan eentje van. Ik vind "dement" in deze wel erg kort door de bocht. Jullie zijn druk (zie dit niet als verwijt, maar gewoon wat ik lees) en Maartje lijkt de ruimte te te pakken die ze krijgt. Dan wordt er gezegd dat ze dement is en dan durf je er ook niet meer adequat tegen op te treden omdat je denkt dat ze er niets aan kan doen.
Maar mijn ervaring is dat oudere honden in de meeste gevallen niet dement zijn, maar hooguit uitgekookter. Weten hoever ze kunnen gaan en als ze de kans krijgen dan de grenzen opzoeken.

Ik roep niet snel om een Gt, maar ik zou in deze de hond toch graag beter geobserveerd zien worden voordat iemand beslist een einde aan haar leven te maken c.q haar te herplaatsen omdat het niet meer leefbaar is voor iedereen in de huidige setting.

[essie74]

De hond is 9...10?  Ik lees dat er heel veel gebeurd is in jullie gezin, veel veranderingen en dat niet iedere hond daar net zo makkelijk mee omgaat moge duidelijk zijn en Maartje is daar dan eentje van. Ik vind "dement" in deze wel erg kort door de bocht. Jullie zijn druk (zie dit niet als verwijt, maar gewoon wat ik lees) en Maartje lijkt de ruimte te te pakken die ze krijgt. Dan wordt er gezegd dat ze dement is en dan durf je er ook niet meer adequat tegen op te treden omdat je denkt dat ze er niets aan kan doen.
Maar mijn ervaring is dat oudere honden in de meeste gevallen niet dement zijn, maar hooguit uitgekookter. Weten hoever ze kunnen gaan en als ze de kans krijgen dan de grenzen opzoeken.

Ik roep niet snel om een Gt, maar ik zou in deze de hond toch graag beter geobserveerd zien worden voordat iemand beslist een einde aan haar leven te maken c.q haar te herplaatsen omdat het niet meer leefbaar is voor iedereen in de huidige setting.

  dank voor je heldere visie!    ze heeft meerdere gedrags problemen hoor die ze laat zien.... en ik heb denk ik heel veel eruit gehaald wat er in zit..... toen ze bij ons kwam was het een bang vogeltje bang voor blaadjes, gras zand wind water..... kijk dat begrijpt ze allemaal wel, het gedrag is al die jaren al geweest wat het geweest is en ja ook ik heb haar soms de ruimte maar gegeven... je vermenselijkt ze toch ergens he?  ;-)  ach ze heeft het al zo zwaar gehad...  Maar ze nu is het echt nog niet zover dat ik haar in ga laten slapen ofzo..... dat zeker niet!  daar vind ik haar nog te goed voor....  Maar op de dag in huis is ze me regelmatig kwijt.....  ligt ze te slapen wordt wakker en ben ik dan bijvoorbeeld boven hoort ze me wel maar de verbinding maken in haar hoofd dat ik boven ben...... nope die is er niet meer..... ze gaat staan janken en pas als ik haar roep en of voor haar sta wordt het stil   ook is ze soms de weg echt kwijt....  net gegeten. rondje plassen terug komen en net zo lang blijven draaien en kunstjes met voerbak uithalen omdat ze in de veronderstelling is dat er nog wat gaat komen.......    erg aandoenlijk toen het begon zeg maar maar nu wordt het gewoon irritant houd ook niet op, negeren heeft geen zin.... dus neem ik er nu mee met de hand voor de snuit en leg haar in dr ledikantje  ;-) 

[essie74]

ps doof is ze nog niet by the way..... het ritselen van een boterham zakje ( lees daar zitten koekjes in) brengen haar sneller dan het geluid voorwaarts! 

[Juul]

De hond is 9...10?  Ik lees dat er heel veel gebeurd is in jullie gezin, veel veranderingen en dat niet iedere hond daar net zo makkelijk mee omgaat moge duidelijk zijn en Maartje is daar dan eentje van. Ik vind "dement" in deze wel erg kort door de bocht. Jullie zijn druk (zie dit niet als verwijt, maar gewoon wat ik lees) en Maartje lijkt de ruimte te te pakken die ze krijgt. Dan wordt er gezegd dat ze dement is en dan durf je er ook niet meer adequat tegen op te treden omdat je denkt dat ze er niets aan kan doen.
Maar mijn ervaring is dat oudere honden in de meeste gevallen niet dement zijn, maar hooguit uitgekookter. Weten hoever ze kunnen gaan en als ze de kans krijgen dan de grenzen opzoeken.

Ik roep niet snel om een Gt, maar ik zou in deze de hond toch graag beter geobserveerd zien worden voordat iemand beslist een einde aan haar leven te maken c.q haar te herplaatsen omdat het niet meer leefbaar is voor iedereen in de huidige setting.

Helemaal mee eens. Het blijft wel een RR, en dat houdt imo in dat ze iedere kier die ze krijgen ietsje verder open weten te wringen en je heel alert moet blijven dat je consequent blijft. Uitgekookt is een mooie omschrijving trouwens. En volhardend, maar daar zul je alles vanaf weten, LOL. In jou beschrijving komt naar voren dat je die uitprobeersels eerst aandoenlijk en grappig vond, en dat werkt natuurlijk vooral stimulerend.

[essie74]

Helemaal mee eens. Het blijft wel een RR, en dat houdt imo in dat ze iedere kier die ze krijgen ietsje verder open weten te wringen en je heel alert moet blijven dat je consequent blijft. Uitgekookt is een mooie omschrijving trouwens. En volhardend, maar daar zul je alles vanaf weten, LOL. In jou beschrijving komt naar voren dat je die uitprobeersels eerst aandoenlijk en grappig vond, en dat werkt natuurlijk vooral stimulerend.

klopt aandoenlijk maar wel consequent naar haar plaats gezonden.... dacht in het begin ook dat het grens verleggend was.... en idd volhardend enz.... Maar na verloop van tijd.... Complete paniek aanvallen hebben we gehad.... uitbreken uit huis... over de schutting willen springen van 1.30 hoog?? weglopen tijdens het loslopen..... en fysiek helemaal niks kunnen vinden...... opeens was alles eng.... deuren, water , regen, drinkbak, voerbak.... opa en oma. echt alles was reden voor uitbraak en totale paniek....... nu gaat dit weer prima..... mits de vaste rituelen aangehouden worden    realiseer ik mij nu ik dit tik.......  als het niet gaat zoals altijd.... dan is er ook paniek.... visite bijvoorbeeld, is tegenwoordig vluchten naar buiten het liefst maar ze neemt ook genoegen met de slaapkamer boven....  zou ik dit niet toestaan blokkeert ze is niet meer bereikbaar.... soort trance lijkt het wel....... extreem hijgen.... onrustig... ( is zelfs bij andere dan mijzelf in staat de lip op te trekken)

[Borke]

Ik sluit me bij de bovenstaande adviezen aan: schakel een goede GT in!
Waar woon je, dan kan je wellicht een goed advies krijgen voor een GT waar wij op BP goede ervaring mee hebben?

Als eigenaar van een herplaatser met 'issues' weet ik inmiddels, dat hoe meer ruimte je geeft omdat je dingen zielig of aandoenlijk vindt, des te meer problemen je krijgt.
Liefdevol streng en duidelijk zijn, vaste rituelen, daar help je het beste mee.
Soms is niet alleen de hond onderweg de weg wat kwijt geraakt, zelf doe je soms ook dingen die je niet eens meer weet, maar die in deze situatie met deze hond niet handig zijn. ik spreek uit eigen ervaring.
Een goede GT kan heel objectief jou de spiegel voorhouden en laten zien wat jij met jouw gedrag doet en wat dit uitlokt bij de hond.

Het kan ook zijn dat je alles perfect doet, maar ook dan is het goed om een objectieve GT te laten komen en dat waar te laten nemen.
Jij kan hier pagina's volschrijven over de situatie, maar een goede GT ter plekke oordeelt op haar eigen waarneming. Wij hier lezen alleen wat jij waarneemt, maar dat is niet het complete plaatje.

Wel goed van je dat je het voor jezelf op een rijtje zet en advies vraagt 

[Lizzy]

Ik snap wel dat je je irriteert aan haar (niets menselijks is ons vreemd nietwaar ), maar ik keur het niet goed. En ik denk dat je met jezelf prima af kunt spreken "vanaf nu irriteer ik me niet meer aan haar". Dat klinkt heel simpel. En dat is het ook. Maar jij bent de baas over je eigen gedachten en gevoelens, dus als je je kunt irriteren, kun je er ook mee stoppen. Ter ondersteuning van de ouderdom kun je haar multivitamines geven. Je kunt namelijk heel goed te eten geven, soms is dat niet voldoende omdat de opneembaarheid veranderd (minder wordt) bij sommige oudere honden.

Verder is ze oud en misschien wel dementerende maar ik ben met Angelique eens dat veel honden dement worden genoemd terwijl ze dat niet zijn. Ze zijn oud. Ze zijn lastig. En ze worden vaak ontzettend drammerig. En ik zou toch proberen om regels in te stellen. Dingen die niet gaan, gaan niet, dus daar zul je kordaat in moeten zijn. Als ze niet naar boven kan, kan ze niet naar boven. Klaar. Niet zielig vinden, gewoon klaar. Als jij met de kleine bezig bent, gaat zij in d'r mand. Met een lekkere grote hondenkluif. En ruim verder ook tijd in voor haar. Bijv. dat 1 van jullie op de kleine man past en de ander eens lekker een uurtje met haar op pad gaat, knuffelen, kuieren, etc. Dingen die zij leuk vindt. Maar tegen haar mag je best streng en rechtvaardig zijn. En dan hoef je helemaaaaal niet lelijk tegen haar te doen, want streng en lelijk doen zijn 2 verschillende dingen. Maar honden (zeker die oudjes) zijn ook gebaad bij heel veel regelmaat en structuur. En als de bench niet lukt, misschien lukt het wel om een stuk kamer af te schermen met puppy panelen? Dat is minder kennel-achtig maar geeft jou meer ruimte. 

Ik vind persoonlijk dat geen enkele oudere hond een sip leven verdiend om dat baasje zich aan de hond irriteert. Dus ja, GT inschakelen en kijken wat je kunt doen. En als je het dan echt allemaal niet trekt en het niet voor elkaar krijgt om de afspraak met jezelf te maken (en je man idem!), herplaats haar, zou ik zeggen. Dat is beter dan je de laatste jaren van haar leven aan haar gaan zitten ergeren. Want links of rechtsom, zij merkt dat toch (en daar worden ze vaak nog tegendraadser van). De vraag is natuurlijk wie er nog zo'n oudje wil..., maar goed, daar kun je je best voor doen en dan lukt het vast. Of anders kun je misschien iemand vinden die het leuk vind om 2 daagjes in de week op haar te passen, zodat je wat meer je handen vrij hebt.

[Jantina]

In het baby topic hier op BP lees je dat 'wij' als jonge ouders allemaal worstelen met de balans tussen de aandacht en tijd die je je oudste hondenkinderen kunt geven en die je jongste mensenkind van je vraagt en eist. Mijn honden hebben het ook even te doen met minder aandacht en wandelingen en waar ze vroeger alles mochten, hebben ze nu beperkingen. Net wat Lizzy zegt, even moet je over dat zielig heen, maar mijn vriend en ik zeiden laatst nog tegen elkaar hoe bizar het is dat ze dat alle 4 zonder te morren hebben geaccepteerd. Maar eigenlijk, het zijn beesten, wij vermenselijken ze. Deur dicht is deur dicht. Krabben aan de deur dan worden ze even op hun plek gezet. Als jij de kleine wat lekkers geeft (hoe oud is Steef?) en zij mag dat niet pakken, moet jij die situatie veranderen. je kan je kind niet begeleiden met een koekje eten en een hond in de gaten houden, daar word je inderdaad gek van. Dus dan gaat de hond op die eet momenten even in een andere ruimte. Of, en zo doen wij het, de eetmomenten vinden allemaal plaats in de kinderstoel, ook tussendoortjes. Niet op de bank of op de grond. Dan kunnen de honden er dus niet bij. Mijn kind weet niet beter. Of klimt ze op een hoge tafel ook? Dat gaat hier niet met lagere hondjes, haha. Weet je, je moet schipperen. Een kind heeft het ook te doen met de ruimte die jij schept en misschien kan je die een beetje beperken, en de hond ook. Wij hebben er beide geen problemen mee dat ons kind daardoor ook beperkte ruimte heeft om te kruipen bijvoorbeeld, de honden horen ook in ons gezin en daar passen we ons allemaal bij aan!

[essie74]

Ik sluit me bij de bovenstaande adviezen aan: schakel een goede GT in!
Waar woon je, dan kan je wellicht een goed advies krijgen voor een GT waar wij op BP goede ervaring mee hebben?

Als eigenaar van een herplaatser met 'issues' weet ik inmiddels, dat hoe meer ruimte je geeft omdat je dingen zielig of aandoenlijk vindt, des te meer problemen je krijgt.
Liefdevol streng en duidelijk zijn, vaste rituelen, daar help je het beste mee.
Soms is niet alleen de hond onderweg de weg wat kwijt geraakt, zelf doe je soms ook dingen die je niet eens meer weet, maar die in deze situatie met deze hond niet handig zijn. ik spreek uit eigen ervaring.
Een goede GT kan heel objectief jou de spiegel voorhouden en laten zien wat jij met jouw gedrag doet en wat dit uitlokt bij de hond.

Het kan ook zijn dat je alles perfect doet, maar ook dan is het goed om een objectieve GT te laten komen en dat waar te laten nemen.
Jij kan hier pagina's volschrijven over de situatie, maar een goede GT ter plekke oordeelt op haar eigen waarneming. Wij hier lezen alleen wat jij waarneemt, maar dat is niet het complete plaatje.

Wel goed van je dat je het voor jezelf op een rijtje zet en advies vraagt 

  gt ingeschakeld.....  dank voor je inzicht geven!

[essie74]

Ik snap wel dat je je irriteert aan haar (niets menselijks is ons vreemd nietwaar ), maar ik keur het niet goed. En ik denk dat je met jezelf prima af kunt spreken "vanaf nu irriteer ik me niet meer aan haar". Dat klinkt heel simpel. En dat is het ook. Maar jij bent de baas over je eigen gedachten en gevoelens, dus als je je kunt irriteren, kun je er ook mee stoppen. Ter ondersteuning van de ouderdom kun je haar multivitamines geven. Je kunt namelijk heel goed te eten geven, soms is dat niet voldoende omdat de opneembaarheid veranderd (minder wordt) bij sommige oudere honden.

Verder is ze oud en misschien wel dementerende maar ik ben met Angelique eens dat veel honden dement worden genoemd terwijl ze dat niet zijn. Ze zijn oud. Ze zijn lastig. En ze worden vaak ontzettend drammerig. En ik zou toch proberen om regels in te stellen. Dingen die niet gaan, gaan niet, dus daar zul je kordaat in moeten zijn. Als ze niet naar boven kan, kan ze niet naar boven. Klaar. Niet zielig vinden, gewoon klaar. Als jij met de kleine bezig bent, gaat zij in d'r mand. Met een lekkere grote hondenkluif. En ruim verder ook tijd in voor haar. Bijv. dat 1 van jullie op de kleine man past en de ander eens lekker een uurtje met haar op pad gaat, knuffelen, kuieren, etc. Dingen die zij leuk vindt. Maar tegen haar mag je best streng en rechtvaardig zijn. En dan hoef je helemaaaaal niet lelijk tegen haar te doen, want streng en lelijk doen zijn 2 verschillende dingen. Maar honden (zeker die oudjes) zijn ook gebaad bij heel veel regelmaat en structuur. En als de bench niet lukt, misschien lukt het wel om een stuk kamer af te schermen met puppy panelen? Dat is minder kennel-achtig maar geeft jou meer ruimte. 

Ik vind persoonlijk dat geen enkele oudere hond een sip leven verdiend om dat baasje zich aan de hond irriteert. Dus ja, GT inschakelen en kijken wat je kunt doen. En als je het dan echt allemaal niet trekt en het niet voor elkaar krijgt om de afspraak met jezelf te maken (en je man idem!), herplaats haar, zou ik zeggen. Dat is beter dan je de laatste jaren van haar leven aan haar gaan zitten ergeren. Want links of rechtsom, zij merkt dat toch (en daar worden ze vaak nog tegendraadser van). De vraag is natuurlijk wie er nog zo'n oudje wil..., maar goed, daar kun je je best voor doen en dan lukt het vast. Of anders kun je misschien iemand vinden die het leuk vind om 2 daagjes in de week op haar te passen, zodat je wat meer je handen vrij hebt.

  oo lizzy, wat jij zegt is idd de spijker op zijn kop.....ik wil het ook niet dat irriteren!! kan dat beessie er wat aan doen dat wij een kind erbij hebben gekregen daar waar ze eerst het alleen recht had?  en ja drammerig is ook een goede benaming voor haar gedrag idd....regelmaat en structuur is er wel , zeker met een kleine! hahahaha  Daar ontkom je niet aan, nu ik dit tik bedenk ik ook dat er voor die tijd eigenlijk nooit geen regelmaat en structuur was??  , zou dat wellicht ook een probleem kunnen zijn of juist niet?  vraag het maar aan de kenners....  Eigen tijd wordt idd vrij gemaakt voor haar ;-)  verdient ze ook..... herplaatsen..... ppffff wil en kan ik nog niet aan denken, wil toch kijken of er meer mogelijk is hier in huis......   Bedankt Lizzy!!

[essie74]

Zijn er nog opties qua medicatie? Ooit toen mijn oudje dit probleem had,heb ik iets gehad wat de doorbloeding van de hersenen zou verbeteren.
Geen idee meer hoe het heet

  ik gebruik nu af en toe chlomicalm.... dat doet zeker wat, voor de uurtjes die ik soms toch echt weg moet waar ze niet mee kan.... ze is dan vele malen rustiger... incl radio, speelgoed en enorme kluif ;-)

[Fynn]

Ik denk dat Maartje ongeveer de leeftijd heeft als onze Ijuba die is van maart 2004.
Ik begrijp heel veel van je gevoelens heb die namelijk zelf ook best vaak.
Ik zie regelmatig foto's langs komen van oude honden en ze zijn lief en aandoenlijk zeggen we dan en dat is ook zo.
Maar ze kunnen ook heel vervelend en drammerig zijn en dat mag ook best gezegd worden.
Ijuba wil bv niet mee uit wandelen meer ze loopt 15 meter naar het veldje 3x per dag en poepen doet ze meestal gewoon op de tegels in de achtertuin.
Ze heeft ook veel dingen waar ze bang van is bv harde geluiden een vuilnisbak die dicht valt enz enz.
Maar als ze de kans krijgt jat ze het eten van je bord dan kan ze wel lopen hoor 

Goed van je dat je een GT ingeschakeld hebt.Mag ik vragen of het een bekende van ons beiden is?

Gr Rian,Ijuba,Fynn,Asani en Sies

[Lil]

Ik herken het gelukkig niet. Snap het wel, want hier ook een drammende slecht (er) luisterende opa. Maar opa krijgt gewoon van mij op zijn kop en dan gaat het weer een tijdje geweldig. Maar als dementie zou spelen werkt dat anders. Ik zou een goede GT inschakelen voor uitsluitsel inderdaad. Top dat je dit durfde te posten! Laat zien dat je eraan wilt werken. We zijn mens en ja soms voelen we ons niet goed. Wat je ermee doet is belangrijk.