Ik vind het heel moedig van je dat je uitlegt hoe en waarom. Ik wil jou niet kwetsen, ik wil niemand kwetsen maar Oscar is een hond die gemiddeld genomen door de meeste mensen geëuthanaseerd zou zijn geweest..... En waar ik nog begrip voor gehad zou hebben ook
. Puur omdat het bijna geen leven met hem is. En puur omdat mensen geen begrip voor hem kunnen hebben. Het begrip, de liefde, het vertrouwen, het geduld en de energie die hij nodig heeft....., je moet echt toegewijd zijn aan zo'n hond. En dat ben jij. Ik zie ook wel dat Oscar niet altijd even ontspannen is. Maar voor Oscar, met wat je hier met hem doet, is Oscar voor zijn doen zoooo heeeeeeel goed!!! En als je in zo'n korte tijd zoveel vooruitgang boekt, ohhhww, dan is er zoveel reden tot vreugde!!!!!! En wat ik het mooie vind is ondanks dat Oscar niet helemaal ontspannen en vol overgave is (ik denk dat die arme hond niet eens weet hoe ie dat moet zijn....), ziet hij er niet uit als een dood-zielige hond die het alleen maar zwaar heeft in het leven. Je ziet dat hij het ook plezierig vindt, om met jou aan het werk te zijn.
Ik heb ook echt buitengewoon veel respect voor je. Hoe je met deze hond om gaat. Dat is niet veel mensen gegeven.
[/quote]
Je verwoord het heel erg goed Lizzy, ik ben er door geroerd. Ook door de vele andere bemoedigende en lieve woorden in dit topic, dat vind ik echt heel fijn en lief!
Ja, Oscar zou bij een ander waarschijnlijk allang een spuitje hebben gehad en dat zou ik ook snappen, we hebben zelf ook op het punt gestaan. Je zegt precies wat ik een tijdje terug in het topic over moeilijke hondjes uit het buitenland halen heb uit proberen te leggen. Voor een hond als Oscar moet je niet 1, niet 10, maar 100 stappen extra zetten. En ja, ik erken wel dat wij gewoon heel veel voor hem doen en dat doen we uit liefde, maar daar komt ook een stuk "mazzel" bij kijken. Wij kunnen een hond met verlatingsangst hebben, want meneer K werkt thuis en is een holbewoner. Dus dan is dat niet zo'n issue. Ik vind trainen het aller leukste wat er is, dus dan is een probleem in de meeste gevallen oprecht een uitdaging. Ik baal ook her en der van dingen, zoals het jagen en dat de katten boven moeten wonen. Maar ja, niemand heeft een perfecte hond, er is altijd wel wat.
Wat ik het aller aller moeilijkste vind aan het feit dat Oscar zo moeilijk is, is dat het zo verdomde moeilijk is om mensen te laten zien hoe leuk hij ook is! Want hij kan zeker wel dingen vol overgave doen! Hij is voor ons een super fijne, gezellige, knuffelige, humoristische lieve schat. En ik snap het dat mensen dat niet zien. Ik snap het dat mensen denken jeeeeeeeez, wat een werk! Maar wij zien veel vaker leuke dingen! We hebben meer pret dan problemen, kun je nagaan! Het enorme voordeel bij Oscar is dat ik hem ontzettend goed in kan schatten en dus precies weet wat wel en wat niet kan. En dat wordt een tweede natuur, daar denk ik niet eens over na. En wat hij goed kan, dat kan hij ook ontzettend goed! Hij is tenslotte in alles wat extreem, dus ook in de goede dingen. Sterker nog, ik durf te wedden dat als ik jou morgen in Zoetermeer tegen kom en een uur met je optrek met Oscar, dat je niets eens wat door hebt. Want hij is eigenlijk gewoon heel normaal in de dagelijkse omgang, als je een beetje normaal met honden om kunt gaan. Hij zeker niet zielig en heeft het zeker niet alleen maar zwaar. Dan had ik die spuit wel al laten zetten, want het is alleen maar leuk als het samen leuk is.
Martine, hartstikke fijn dat je het vraagt. Ik leg het graag uit. Ik heb zelf nog nooit eerder een dier gehad wat zo niet tegen dwang kon. Het leert je anders kijken en anders denken, zeker op de momenten dat er een splinter in zo'n poot zit!
en succes met Oscar!
