Van één kant ben ik gelovig, geloof wel dat er iets is na de dood. Van de andere kant kun je mijn geloof niet echt onderbrengen bij een van de bekende religies. Sterker nog, aangezien ik mij met dingen niet kan verenigen heb ik mij uit mijn kerk laten uitschrijven.
Bij deze dus een identiteitscrisis.
Maar laatst met Yehova's aan de deur wel een leuk gesprek gehad en dan bedoel ik echt leuk. Ging in de trant van hoe ze nu konden bepalen dat zij het echte geloof hadden en ik niet en dat was echt super interessant. Konden ze toch beter beredeneren dan ik dacht, maar op mijn conclusie... dus u spreekt klakkeloos x, y en z na hadden ze niets meer te zeggen. Ze gaan nu mijn huis voorbij, maar als ik toevallig buiten ben of met de honden wandel wordt ik zeer enthousiast door ze begroet en groet ik vriendelijk terug. We zijn het blijkbaar eens geworden dat wij oneens zijn mbt het geloof.
