Een kleine update!
Het tempo is fors omlaag gegaan. We zijn nu bij de grootste pijnpunten aangekomen en die hebben tijd nodig. Ik neem piepkleine stapjes en herhaal net zo lang tot de spanning weg is. En aangezien ik de spannendste dingen maar 1 of 2 keer per sessie oefen, gaat het dus niet zo snel. Dat geeft helemaal niets, we zijn nu aangekomen bij de dingen waar het echt om draait en dat is de investering waard.
Sinds de vorige update hebben we vooral wat vooruitgang geboekt met het prikken en zijn oren. Het idee van de prik was nu helder en meneer ging nee zeggen. En toen ging hij ja zeggen om vervolgens toch weer spijt te krijgen. Heel minimaal, hij gaf een hele subtiele reactie, maar hij is dus enorm bezig met de keuze die hij maakt. Ik ben nog meer uit gaan leggen, nu verteld ik vooraf de hele reeks handelingen die ik ga doen, geef hem even tijd en ga dan bij de eerste handeling beginnen en benoem alles weer en hij mag elke keer per handeling kiezen. Dit maakt het nog voorspelbaarder en controleerbaarder voor hem.
Zo ben ik nu ook met zijn oren bezig. Ik mag nu zijn oorschelp vasthouden en een pipetje in zijn oorschelp houden. Dit vindt hij nog enorm spannend, dus hier hangen we nu even op. Volgende stapjes zijn het pipetje steeds iets dieper steken en uiteindelijk een druppel puur oor toedienen. Hij vind links duidelijk makkelijker als rechts, terwijl ik zelf niet bewust ben of ik voorheen rechts meer behandeld heb dan links. Kennelijk is zijn geheugen beter als het mijne.
Ik train wel praktisch alles zonder muilkorf. Dat heeft puur met mijn vertrouwen te maken. Ik maak de stapjes zo klein en ik zie zo goed zijn subtiele nee, dat ik het vertrouw dat het goed gaat. Wel doe ik af en toe de muilkorf erbij leggen, zijn neus er in laten steken en even omdoen. Zo hoort het ding er wel op een goede manier bij, maar ik ben blij dat ie eigenlijk overbodig is.
Omdat Oscar vorige week nogal overprikkeld was van ons super leuke avontuur bij Daantje, heb ik veel minder sessies gedaan. Van het weekend zelfs twee dagen helemaal niets. Daarom heb ik het oefenen bij de dierenarts van morgen naar vrijdag verplaatst. Hoewel het bij de dierenarts nog veel meer kijken naar wat kan en kleine stapjes nemen is, moet ik wel thuis progressie hebben geboekt om daar een makkelijker iets te kunnen oefenen. Dus zo kunnen we nog even een paar dagen thuis aan de gang. Na zo'n trainingssessie is hij meestal een half uurtje heel rustig, daaraan merk je ook wel dat het er best in hakt. Dus het is beter om her en der rustig aan te doen, dan heeft hij ook hersteltijd. Ik ben nog steeds reuze tevreden en onwijs trots op mijn mannetje en vol vertrouwen in het verloop.
Dat het tempo omlaag gaat is helemaal niet erg, er zit nog steeds vooruitgang in. Dat geeft alleen maar weer dat Oscar nog steeds ontzettend veel vertrouwen heeft in jouw handelen, hoe gaaf is dat! Leuk dat je een update geeft en fijn dat het ook weer goed ging met jouw ouders erbij, weer een stap gemaakt. Ook voor jezelf.
Geweldig!!!!
