[Extreme]

Meer eiwitten en aminozuren? Evt met supplementen?
Lastig hoor.

Yep ben geen sporter, hou van lekker eten, en als het dan "verkeerd" gaat lonkt het stoppen toch wel heel sterk, zit zelf idd te denken om de eiwitten te gaan verhogen, maar dan via eiwitpoeder, maar of ik daar goed aan doe, en dan ook welke kies je, en ik wil niet blijvend deze supplementen blijven gebruiken, dus wat gebeurd er als ik stop, idd heel lastig.

[charmed]

Yep ben geen sporter, hou van lekker eten, en als het dan "verkeerd" gaat lonkt het stoppen toch wel heel sterk, zit zelf idd te denken om de eiwitten te gaan verhogen, maar dan via eiwitpoeder, maar of ik daar goed aan doe, en dan ook welke kies je, en ik wil niet blijvend deze supplementen blijven gebruiken, dus wat gebeurd er als ik stop, idd heel lastig.

Je kan je toch laten adviseren door een arts. Zoiets als een orthomoneculair arts. Die weet ongetwijfeld hoe je dat kan invullen.

[Parelridder]

N.a.v. de vragen/reactie op m'n vorige posting:
Ik geloof idd niet dat crashen verantwoord/gezond is en evenmin een oplossing tav overgewicht op termijn. Als je kijkt naar het percentage mensen dat na afgevallen te zijn weer aan komt (ca. 85%), niet zelden zelfs meer dan ze eerder wogen én wat afvallen (blijvend) met je verbranding doet, dan kan ik alleen al op grond daarvan niet anders dan concluderen dat een crash dieet af te raden is.
Ik denk dat het een mooi streven is bij overgewicht om niet meer aan te komen. Dat klinkt misschien bizar, maar in principe is dát doorgaans al een verandering en dus vooruitgang. Idem voor het stabiel houden er van. Ik denk - maar dat is mijn logica/verwachting en ervaring, geen 'kennis'- dat als je tijd neemt voor het veranderen van leefgewoonten en het gewicht wat daar uit voort vloeit (die volgorde dus) er in de regel afgevallen wordt door minder te eten dan te verbranden. En soms uiterst traag (breek me de bek niet open..) maar de aanhouder wint...
Ik denk dat de schoen in de regel wringt bij dat we het overgewicht graag 1,2,3 kwijt willen en vaak het gevoel hebben dat het buiten proportioneel veel is t.o.v. de mate waarin we 'gezondigd' hebben. Daarom is het denk ik zo interessant en leerzaam om consequent te registreren wat je nou eigenlijk precies eet en drinkt, dat was het iig voor mijzelf. Een broodje kaas extra, en stukkie fruit extra, allemaal in mijn opinie helemaal niet ongezond, maar als je er structureel te veel van neemt zet het wel aan.. En in het weekend een nootje bij de buis 'moet kunnen'. En zo zijn er vast vaak meer 'sluipposten'. De één verbrand het, de ander niet. De meeste mensen zijn gelukkig in de gelegenheid de mate waarin ze verbranden desgewensd te beinvloeden middels meer beweging, maar linksom of rechtsom heeft ieder een eigen hoeveelheid brandstof die nodig is en daar hebben we het mee te doen. Ik merk het handig te vinden om te weten waar die grens voor mijzelf ligt, zodat ik de tering naar de nering kan zetten.

En misschien goed om uit te leggen waar mijn aversie tegen dieten vandaan komt Mijn zus, een bevriend buurmeisje en een goede vriendin hebben als puber jaren lang gekampt met ernstige eetstoornissen. Ik heb daardoor van heel dichtbij gezien/ervaren wat de gevolgen zijn van het jezelf uithongeren, als ook vreetbuien, zowel fysiek, mentaal als ook sociaal. Dat mag geen 'dieet' heten uiteraard, maar zo begint een eetstoornis wel... Het jezelf uithongeren, de hele dag bezig zijn met je voeding (en vooral wat je niet eet..), je gezondheid ondergeschikt maken aan het gewenste figuur en als een haas kilo's kwijt willen vind ik heel zorgelijk. Overigens bedoel ik hier niet te zeggen dat wie dan ook op BP hiermee te kampen heeft, dat weet ik immers niet! Maar het is zeker niet ongebruikelijk dat van hongeren vreetbuien komen. Zo wordt tegenwoordig zelden meer van pure anorexia gesproken, want vaak gaat het gepaard met boulimia of andere eetstoornissen. Zeer begrijpelijk, want wie wel eens een crash dieet gevolgd heeft (of in het miniatuur: ontbijt/lunch over sloeg, ondanks eetlust) heeft doorgaans ook wel ervaring met de neiging tot 'vreten' die dat op roept. Daarom mijn verbijstering als ik weer eens lees van artsen of dietisten die dergelijke dieten voor schrijven, want wij - klanten/patienten - vertrouwen er dan op dat dit verantwoord en zelfs verstandig is, toch? Daar wíllen we ook graag op vertrouwen, want het is toch het fijnste als we die kilo's waarvan we zo balen z.s.m. kwijt zijn.
Het hongeren leidde nooit tot het beoogde resultaat, het zet immers aan tot verlangen naar ongezond eten en verlangen naar deelname aan sociale aktiviteiten die onverenigbaar zijn met 't crashen. En dat leidt tot jo-jo-en/terugval (en daaruit voortvloeiende negatieve gevoelens). Het verdriet wat ik gezien heb en de jarenlange tobberijen rondom aankomen/afvallen gun ik gewoon niemand.

Ik denk dat een gezond gewicht begint met een stabiel gewicht en gezonde leefgewoonten. En of je BMI dan al oke is, dat vind ik zelf minder belangrijk. Overigens is dat ook aangetoond: het is niet het gewicht zelf wat allerlei risico's (zoals kanker, hart- & vaatziekten) verhoogd, maar de leefgewoonten die er vaak aan ten grondslag liggen! Vanuit die positie (stabiel gewicht en gezonde leefgewoonten) is de weg naar een gewicht wat je zelf mooier vindt en waarbij je lekkerder in je vel zit m.i. ook veel kansrijker, omdat dit een stapsgewijze verandering is, beginnend bij de oorzaak.

Nogmaals en hopelijk ten overvloedde: dit is geen kritiek op de mensen die een crashdieet volgen - voor hen hoop ik slechts dat ik er volkomen naast zit - maar mijn zorg over de gevolgen er van en frustratie t.a.v. deskundigen die een m.i. onververstandig advies geven, wat mij emotioneert t.g.v. persoonlijke ervaringen.

[me and my boys]

mn pa.... 76 jr oud.. diabeet.... te zwaar moest op dieet... wat krijgt die man een dieet van 80 koolhydraten per dag!
ja afvallen deed ie hoor...vallen overigens ook!
hij mocht niks meer..!
licht in zn hoofd.. draaierig  eng met vallen tot gevolg...paar x in een hypo want t ging veels te snel... ppffff

[Monique77]

N.a.v. de vragen/reactie op m'n vorige posting:
Ik geloof idd niet dat crashen verantwoord/gezond is en evenmin een oplossing tav overgewicht op termijn. Als je kijkt naar het percentage mensen dat na afgevallen te zijn weer aan komt (ca. 85%), niet zelden zelfs meer dan ze eerder wogen én wat afvallen (blijvend) met je verbranding doet, dan kan ik alleen al op grond daarvan niet anders dan concluderen dat een crash dieet af te raden is.
Ik denk dat het een mooi streven is bij overgewicht om niet meer aan te komen. Dat klinkt misschien bizar, maar in principe is dát doorgaans al een verandering en dus vooruitgang. Idem voor het stabiel houden er van. Ik denk - maar dat is mijn logica/verwachting en ervaring, geen 'kennis'- dat als je tijd neemt voor het veranderen van leefgewoonten en het gewicht wat daar uit voort vloeit (die volgorde dus) er in de regel afgevallen wordt door minder te eten dan te verbranden. En soms uiterst traag (breek me de bek niet open..) maar de aanhouder wint...
Ik denk dat de schoen in de regel wringt bij dat we het overgewicht graag 1,2,3 kwijt willen en vaak het gevoel hebben dat het buiten proportioneel veel is t.o.v. de mate waarin we 'gezondigd' hebben. Daarom is het denk ik zo interessant en leerzaam om consequent te registreren wat je nou eigenlijk precies eet en drinkt, dat was het iig voor mijzelf. Een broodje kaas extra, en stukkie fruit extra, allemaal in mijn opinie helemaal niet ongezond, maar als je er structureel te veel van neemt zet het wel aan.. En in het weekend een nootje bij de buis 'moet kunnen'. En zo zijn er vast vaak meer 'sluipposten'. De één verbrand het, de ander niet. De meeste mensen zijn gelukkig in de gelegenheid de mate waarin ze verbranden desgewensd te beinvloeden middels meer beweging, maar linksom of rechtsom heeft ieder een eigen hoeveelheid brandstof die nodig is en daar hebben we het mee te doen. Ik merk het handig te vinden om te weten waar die grens voor mijzelf ligt, zodat ik de tering naar de nering kan zetten.

Helemaal mee eens !

Ook hier aan de bak om een paar kilo eraf te krijgen, maar het hoeft voor mij niet binnen een maand (mag wel, maar weet dat dat ongezond is)
Val nu een halve kilo per week af, en zag idd door alles op te schrijven dat ik toch iets te vaak een sausje teveel deed bij mijn vlees, en veel te veel suiker binnen kreeg
Die 2 punten aanpassen geeft bij mij een halve kilo per week, en ja ... Dan doe ik er maar langer over dan mijn collega die met crashen al een kilo of 4 kwijt was in 2 weken (was ja, want ze had een weekend niet gekeken naar haar voeding en er zat bij het weekmoment gelijk 3 kilo aan)

[Kaio]

Zou mooi zijn naar bed gaan en volgende ochtend 10 kilo eraf 

Maar eh toch he is er niks mis met een tijdje vasten, schijnt juist ook goed voor je lichaam te zijn. Dat ondermeer omdat we iedere dag "feest" hebben. Ook schijnt het zo te zijn dat 1 dag heel weinig eten gevolgd door een dag gewoon eten ook resulteerd in minder eten. Blijkt dan toch dat de meeste op die dag minder eten dan degene die iedere dag dezelfde hoeveelheid eten.
Dit is overigens niet hetzelfde als een crashdieet waarbij maanden te weinig en ook wel verkeerde dingen worden gegeten.

@Parelridder, ik snap dat je er aversie tegen hebt, is niet leuk om mee te maken. Alhoewel ik niet denk dat een eetstoornis niet persee begint met een dieet. Heeft met meer dan gewicht te maken. Zeker bij pubers, weinig zelfvertrouwen, geen grip op van alles wat in je leven gebeurd, anderen zijn dunner, ofwel hebben nog minder vrouwelijke vormen, maar zeker ook uit het feit dat je in ieder geval iets kunt bereiken wat smal zijn is. Het wordt als het ware een obsessie, iets in je leven waar je controle over hebt, helaas verlies je dan contact met de werkelijkheid. Het gaat om meer dan het gewicht, het focussen op gewicht is het zichtbare voor de buitenwereld en kan natuurlijk ook zeer gevaarlijke vormen aannemen.
Zeg maar, been there done that, gelukkig ben ik op tijd wakker geworden, nouja heb het toch 2x gehad, anorexia, ik kon gewoon makkelijk niet eten of alleen wat sla (zonder dressing ) en yochurt of zo Kreeg de energie boost van het niet-eten.

[charmed]

@ Parelridder. Je moet idd een leefstijl aan nemen die vol te houden is. Dus zowel de beweging als het eten moet je aan kunnen houden. Ik zie het wel bij een familielid van mij, die valt in 2 maanden 30 kg af, en 2 maanden erop is ze weer volop in gewicht. Maar ja, die neemt dan als ze af wil vallen shakedieet en daarbij crashen in het sporten (dus niets eten en volop sporten, grenzen bovengaan) als die weer gewoon begint te eten, vliegen de kilo's er weer aan.

Ik neem 6 eetmomenten per dag. Werk er nog aan om dat elke dag te doen, want heb als ik niet fiets totaal geen trek en eet ik ook minder (misschien wel te weinig) maar dan zou ik al de calorieën op moeten schrijven. Calorieën tellen doe ik niet. Maar als ik eens van iets calorieën weet, dan onthoud ik dat wel.

Ben alweer halverwege maatje 42, geen idee wat ik nu weeg. Ergens hoop ik dat ik de 50% grens van mijn gewicht wel gehaald heb.

[K&D]

Jacqueline, ik denk dat ik je niet meer herken zonder fototoestel...
Knap hoor!

[Monique77]

Maar eh toch he is er niks mis met een tijdje vasten, schijnt juist ook goed voor je lichaam te zijn. Dat ondermeer omdat we iedere dag "feest" hebben. Ook schijnt het zo te zijn dat 1 dag heel weinig eten gevolgd door een dag gewoon eten ook resulteerd in minder eten. Blijkt dan toch dat de meeste op die dag minder eten dan degene die iedere dag dezelfde hoeveelheid eten.
Dit is overigens niet hetzelfde als een crashdieet waarbij maanden te weinig en ook wel verkeerde dingen worden gegeten.

Is dat wel zo ?
Als ik bv enorme griep heb eet ik ook een dag of wat bijna niets (want dat komt er dan net zo snel weer uit)
Ja dan ben ik zo 2/3 kilo kwijt, maar als ik dan 2 dagen normaal eet (dus net als dat ik eet als ik niet ziek ben) zitten die kilo's er ook zo weer aan
In mijn ogen het bekende jojo effect (alleen dan niet gepland  )

[charmed]

Jacqueline, ik denk dat ik je niet meer herken zonder fototoestel...
Knap hoor!

Dank je. Hihi. Heb dat wel vaker gehoord van mensen. Stond een belg met mij te praten op de clubmatch. Ik denk die man herkent mij wel, want hij staat wel vaker met mij te praten over foto's. Dus ik loop weg. En toen komt die man achter me aan rennen en zegt: Amaai Amaai, zeg da kan toch nie hé? Da kan toch nie hé? Ge zijt toch niet Jacqueline? Dus ik begon te lachen... Ja ik ben het wel. Velen vroegen op de clubmatch aan andere mensen die mij kenden, of ik het wel was?

D'r kwam ook iemand op de clubmatch bijna tegen me aan lopen en die begon te roepen. Nee, dat kan niet! Dat bestaat niet. Dus ik zei zo, ja dat kan wel Die had me een half jaar of zo niet gezien.

Zelfs mijn neefje van 8, die had me 5 weken niet gezien. Voor de metamorfose (blond lang haar) en na de metamorfose (rood mooi kapsel) die stond voor me. Hij vroeg heel voorzichtig wie ik ben? Euh.. zusjes riepen in koor, gekkie, dat is tante Jacqueline. Toen zegt dat jochie, maar dat kan toch niet? Je ziet er heel anders uit. Ik was in 5 weken tijd 10 kg afgevallen en natuurlijk die metamorfose.

Ook de dierenarts/specialist van de dames die had me 5 weken niet gezien en die kwam ook voorbij lopen zonder te groeten. Normaal zegt hij even snel hallo, maar nu niets. Even later was ik aan de beurt, dus hij staat te kijken, eerst naar mijn honden. Toen naar mij, maar hij vroeg heeeeeel voorzichtig of ik mee ging? Dus ik sta op en loop mee. Oh zegt ie, ik had je bijna niet herkend. Natuurlijk herkende hij Prudence wel en Prudence zit nooit bij iemand anders. Dus ik moest het wel zijn

De kans dat je me zo niet zou herkennen is dus wel groot Heb vorige week zelfs al een maatje 40 aan gehad, maar die zat scheef in het kruis. Mijn linker been is veel gespierder als rechts. Dat zal altijd wel zo blijven, maar vanaf nu moet ik dus kleren kopen als ik het maatje heb en niet voor die tijd. Met shirtjes en truien gaat dat wel maar niet met broeken, die moeten meteen goed zitten. Maatje 40 is dus mijn einddoel.

[chooky]

Over het vasten heeft Michael Mosley een documentaire en later ook een boek gemaakt:
Zijn andere documentaires, onder andere over lichaamsbeweging is ook erg interessant: the truth about exercise

[charmed]

Over het vasten heeft Michael Mosley een documentaire en later ook een boek gemaakt:
Zijn andere documentaires, onder andere over lichaamsbeweging is ook erg interessant: the truth about exercise

The truth about excercise is heel interessant. Nu weet ik ook wel waarom ik de laatste tijd sneller afval

[Kaio]

Is dat wel zo ?
Als ik bv enorme griep heb eet ik ook een dag of wat bijna niets (want dat komt er dan net zo snel weer uit)
Ja dan ben ik zo 2/3 kilo kwijt, maar als ik dan 2 dagen normaal eet (dus net als dat ik eet als ik niet ziek ben) zitten die kilo's er ook zo weer aan
In mijn ogen het bekende jojo effect (alleen dan niet gepland  )

Denk dat je griep niet mag uitwisselen met gewoon vasten, ziek en zwak zijn vergt nogal wat extra en misschien dat je lichaam het daar door wel eerder "terug wil".

Over het vasten heeft Michael Mosley een documentaire en later ook een boek gemaakt:
Zijn andere documentaires, onder andere over lichaamsbeweging is ook erg interessant: the truth about exercise

Jep die is zeer interessant! Daarin komt het effect van alle dage "feest" ook ter spraken en het vasten.

[pearlsofpassion]

Bij mij werkt dat traag afvallen gewoon niet hoor.

Het niet meer aankomen is geen probleem.  Ook nadat ik 2 jaar geleden redelijk ongewild op crashdieet geweest ben (kortstondige depressie) en daarbij 5kg op een week tijd en nog eens 8 in de volgende 2 maand verloren heb.  Aankomen is het probleem niet.  Als ik niets doe, blijft mijn gewicht mooi stabiel.
Als ik echter mijn eten begin te minderen in de hoop wat kg'n die in een 2 weken zonde op huwelijksreis erbij gekomen zijn, eraf te krijgen, dan heb ik nog kans dat ik gewicht bij krijg.  Ik ben al een half jaar aan het minderen in eten en gezond eet ik zowiezo, en er zijn er juist 2 bij.

Ik heb gisteren eens ingegeven wat ik op een dag gegeten heb aan caloriën.  Dat is een doorsnee dag, wat aan de hoge kant van wat ik allemaal gegeten heb. Zo'n dag waarop ik niet speciaal oplet en eigenlijk gewoon eet waar ik zin in heb.  Ik kwam aan 1600kcal.  Terwijl ik er volgens de richtlijn 2100 nodig zou hebben.  Maar er zijn dus genoeg dagen dat ik nog minder eet dan die 1600kcal. 
Dus wat is dat nu? Heb ik gewoon minder nodig?  Komt het door de pil? Want dat ik daar dikker van wordt, is wel heel erg duidelijk.

Of is het zo dat mijn lichaam zijn verbranding stap voor stap efficienter wordt, zonder dat ik iets van gewicht verlies?
Want ik begin dat laatste ook te denken. En dan denk ik: ik moet nog opletten dat ik straks niet nog zwaarder wordt op maar 1500kcal of minder per dag.  Want wat dan? Dat kan ook niet gezond zijn.  En het is vooral niet vol te houden.
En het is geen aanleg voor overgewicht, dat is er nooit echt geweest.  Ik was een volslank kind, maar nooit dik, en als tiener ook gewoon gezond gebouwd. 
Ik heb nu ook geen echt overgewicht. Ok, de bmi zegt van wel, en als je mensen vraagt zullen ze zeggen dat er misschien iets af mag, maar dat ik toch niet dik ben.  Maar ik wil die kg's van de huwelijksreis gewoon terug kwijt zodat ik daarna weer gewoon op 9kg lager dan nu kan blijven hangen, zoals ik in mei nog deed.  Is dat nu zoveel gevraagd?

Als het niet lukt met minderen, dan ga ik ook crashen tot ik op dat gewicht ben. En het daarna behouden is nooit een probleem geweest met mijn normaal eetpatroon. Ik zie niet in waarom dat nu wel zo zou zijn.  Het is gewoon mijn lichaam dat halsstarrig weigert ook maar een kg af te geven. 

[Laura2004]

Over het vasten heeft Michael Mosley een documentaire en later ook een boek gemaakt:
Zijn andere documentaires, onder andere over lichaamsbeweging is ook erg interessant: the truth about exercise

Interessant! Zodra ik tijd heb ga ik de andere documentaire ook bekijken.