Ik werd onzeker. Blazen is niet goed, Siepie had een blaas gedaan. Ego, dit worden nooit maatjes.
Dan kan ik nog zo ingelezen zijn maar dan gaat mijn hoofd met me aan de haal.
Siepie ligt de hele nacht te stinken onder mn dekbed tegen mij aan. Liefst op mijn arm. Maar sinds dat Cato er is liever tussen mijn benen. Gewoon, het zekere voor het onzekere denk ik.
Als ze doorheeft dat ik met eten voor Cato bezig ben krijgt zij ook een plukje vlees. En ik zit regelmatig bij Siepie, even knuffelen, even spelen.
Doordat Siepie chronische niesziekte heeft (opgelopen in nest) heeft ze steeds minder tanden. Een lekker snoepje kan ze eigenlijk niet meer op kauwen. Mijn tandloze tijger is het..
Ik ga dus vanmiddag op zoek naar een zacht snoepje. Mag ook junkvoer zijn
Als Cato gevaccineerd wordt dan gaat Siepie mee voor een check-up voor alles en zeker incl gebit. Dat ze weinig tot geen tanden meer heeft geeft niet, maar ze moet geen last hebben. Nu heb ik totaal niet het idee dat ze pijn heeft aan dr kaken. Maar goed, ff checken.
Ik dwaal af, vanochtend had ik Cato uit haar bench gelaten en ze was AAN. Siepie was in de keuken en gooit ineens de kamerdeur open. Stond hier midden in de kamer, zag Cato, zei mieMieMie en wilde de slaapkamer in rennen (die zit vast aan de woonkamer). Ik heb die snel open gezet en ze is daar ingerend en heb de deur op klein kiertje laten staan. Te klein voor Cato, prima voor Siepie. Cato is achter haar aan gedrenteld en keek wat vreemd tegen de dichte deur aan
