[MargaS]

Dat is ook een lastige.
Ik snap ook wat koekje zegt en het onderzoek en de overheid en dat het dan vast goed moet zijn voor de volksgezondheid. Klinkt hartstikke logisch allemaal.

Maar ja, dan denk ik aan het voorlichtingsbureau voor de voeding, is toch ook van de overheid...
Betrouwbare prima informatie? Sponsering door de industrie
Dan vraag ik me af of al die onderzoeken voor RVP soms door de farmaceutische industrie worden gefinancierd

+2

[eelke]

Klopt helemaal. Ik heb 40 jaar aan school gestaan. Het meeste waar mijn hart lag, bij de kleuters. Als ik het begin en het eind van m'n "carrière" bekijk vraag ik me zo vaak af waar al die probleemkindjes toch vandaan komen? Vroeger waren ze er ook maar qua aantallen toch beduidend minder dan tegenwoordig.
Wie heeft hier een antwoord op?

Ik denk de tijd waarin we leven. Als ik om mij heen kijk hoeveel leeftijdsgenoten al een burn out oid hebben gehad, dat zijn 20'ers he! Alles moet beter, sneller, meer. Mijn moeder merkte ook al op, toen zij net zo oud was, was je gewoon blij met een huisje. En als ik dan nu kijk in wat voor huizen mijn vrienden wonen, met bij behorende hypotheek... daarbij hoor je niks te missen, je moet alles meemaken, gezien en gedaan hebben.

Dat heeft, mijn inziens, ook effect op de kinderen. Als ik bekijk hoeveel kinderen nu bv iets krijgen in de supermarkt om stil te zijn...wij kregen dat echt niet hoor! Grenzen, duidelijkheid, rust. Veel dingen zijn normaal geworden. Mijn neefje op het kinderdagverblijf krijgt mega traktaties van een speelgoedje met snoep en dan ook nog geknutseld. Allemaal prikkels! En die kinderen zijn dan 1 geworden...
Als ik dan ook nog kijk wat kinderen allemaal moeten kunnen, hobby's, zwemmen, muziek instrument. En onderschat de invloed van de schermen niet (tv, tablet, telefoon). Ik had een gameboy maar ik werd er toch best vervelend van hoor. Mede ook omdat het nooit genoeg was (half uur niet, 3 uur ook niet) want je wil toch nog even dit en dat. Het is weinig fantasie rijk spelen, weinig echt uitgedaagd worden jezelf te vermaken (immers een tablet doet dat als je op een knopje drukt, een poppenhuis niet).

Maar dat zijn even mijn 2 cents.

[MargaS]

Ik denk de tijd waarin we leven. Als ik om mij heen kijk hoeveel leeftijdsgenoten al een burn out oid hebben gehad, dat zijn 20'ers he! Alles moet beter, sneller, meer. Mijn moeder merkte ook al op, toen zij net zo oud was, was je gewoon blij met een huisje. En als ik dan nu kijk in wat voor huizen mijn vrienden wonen, met bij behorende hypotheek... daarbij hoor je niks te missen, je moet alles meemaken, gezien en gedaan hebben.

Dat heeft, mijn inziens, ook effect op de kinderen. Als ik bekijk hoeveel kinderen nu bv iets krijgen in de supermarkt om stil te zijn...wij kregen dat echt niet hoor! Grenzen, duidelijkheid, rust. Veel dingen zijn normaal geworden. Mijn neefje op het kinderdagverblijf krijgt mega traktaties van een speelgoedje met snoep en dan ook nog geknutseld. Allemaal prikkels! En die kinderen zijn dan 1 geworden...
Als ik dan ook nog kijk wat kinderen allemaal moeten kunnen, hobby's, zwemmen, muziek instrument. En onderschat de invloed van de schermen niet (tv, tablet, telefoon). Ik had een gameboy maar ik werd er toch best vervelend van hoor. Mede ook omdat het nooit genoeg was (half uur niet, 3 uur ook niet) want je wil toch nog even dit en dat. Het is weinig fantasie rijk spelen, weinig echt uitgedaagd worden jezelf te vermaken (immers een tablet doet dat als je op een knopje drukt, een poppenhuis niet).

Maar dat zijn even mijn 2 cents.

Interessante centen Eelke. Het doel van ouders moet volgens mij ook zijn : Gelukkig kinderen en dat is niet afhankelijk van hebben, hebben, hebben.
Toch moeten er volgens mij ook invloeden van buitenaf zijn die de problemen veroorzaken. Zit er toch iets in de hulpstoffen? Het kind vormt zich door aanleg en milieu. Aanleg is genetisch bepaald. Milieu kan daar een grote invloed op hebben. Waar zit nou die trigger?

[eelke]

Interessante centen Eelke. Het doel van ouders moet volgens mij ook zijn : Gelukkig kinderen en dat is niet afhankelijk van hebben, hebben, hebben.
Toch moeten er volgens mij ook invloeden van buitenaf zijn die de problemen veroorzaken. Zit er toch iets in de hulpstoffen? Het kind vormt zich door aanleg en milieu. Aanleg is genetisch bepaald. Milieu kan daar een grote invloed op hebben. Waar zit nou die trigger?

Nahh, toch is het ook hebben, hebben, hebben hoor. En presteren. Tests dit dat, oh nee kind loopt achter extra huiswerk, opdrachten, ondersteuning. Hij moet dit dan en dan kunnen. Dromer? Nee kan niet, je moet je zwemdiploma halen. Etc.
Tja ik weet niet, ik heb het idee dat het allemaal niet meer zo vrij is.

[src_esther]

Dat vaccinatieprogramma is best wel heftig.

Van eind jaren zeventig ben ik en in Duitsland geënt. Waarvoor ik precies wel geënt ben weet ik niet, voor wat niet weet ik wel. Geen bmr, pneu en kinkhoest. Mazelen en rode hond heb ik zover ik weet niet gehad, bof is twijfelgevalletje, oorontsteking en kinkhoest zeker.
De oorontsteking die ik als baby had heb ik best last van gehouden omdat de behandeling destijds op zich liet wachten door onenigheid over borstvoeding, dat was in die tijd not-done in Duitsland. Arts zei doodleuk: 'Eerst stoppen met borstvoeding'. Last is niet echt ernstig maar bijvoorbeeld bij een keelontsteking veel pijn aan dat oor en neussnuiten is niet fijn omdat het lijkt alsof de troep dan mijn oor inschiet ipv mijn neus uit, een reden waarom ik eerder mijn neus ophaal en het dan uit mijn oor voel trekken.
De kinkhoest liep ik - begin tienerjaren - op in het buitenland tijdens een langere vakantie, daardoor en onbekendheid van kinkhoest in NL bij artsen heeft die kinkhoest te lang aangehouden. Het is uiteindelijk vanzelf overgegaan omdat toen men er eindelijk achter was, ik al aan de beterende hand was. Ik heb daar waarschijnlijk zeer lichte longklachten aan over gehouden en misschien een wat gevoelige keel. Ik kan me het hoesten nog herinneren, herkende het later bij iemand anders, merkte het op en inderdaad bevestigde de huisarts het later.

Als BKV (bewust kinderloze vrouw) denk ik dat als ik kinderen had gehad niet voor bmr en pneu geënt zou hebben. Kinkhoest zit er standaard bij, zou het los zijn, dan zou ik het niet doen. Ik had mijzelf wel tegen rode hond laten enten als er een kinderwens was geweest.

Volgens mij geldt voor bmr, pneu en kinkhoest dat als je de symptomen kent, er prima op tijd bij kan zijn voor er complicaties optreden. Probleem is alleen dat artsen de kennis kwijtraken doordat het steeds minder vaak voorkomt, dus je moet zelf dan beter op de hoogte zijn.
Zo weet ik van iemand die met een hersenvliesontsteking door de huisarts naar huis werd gestuurd met de boodschap maar een paracetamolletje te nemen. Godszijdank zelf toch naar het ziekenhuis gegaan en direct opgenomen, die was zeker niet de volgende dag weer thuis.

Groet, Esther

[Jantina]

Antwoord op de vraag:
Oudste van 3 is niet volledig gevaccineerd. Dat wat we gevaccineerd hebben is homeopatisch begeleid en/of ontstoord.
Jongste van 5 maanden zijn we nog niet mee begonnen. Krijgt ze ook deels en met begeleiding.
Ik vind het dus wel degelijk iets om heel kritisch mee om te gaan.

[Anne in Zweden]

Dat vaccinatieprogramma is best wel heftig.

Van eind jaren zeventig ben ik en in Duitsland geënt. Waarvoor ik precies wel geënt ben weet ik niet, voor wat niet weet ik wel. Geen bmr, pneu en kinkhoest. Mazelen en rode hond heb ik zover ik weet niet gehad, bof is twijfelgevalletje, oorontsteking en kinkhoest zeker.
De oorontsteking die ik als baby had heb ik best last van gehouden omdat de behandeling destijds op zich liet wachten door onenigheid over borstvoeding, dat was in die tijd not-done in Duitsland. Arts zei doodleuk: 'Eerst stoppen met borstvoeding'. Last is niet echt ernstig maar bijvoorbeeld bij een keelontsteking veel pijn aan dat oor en neussnuiten is niet fijn omdat het lijkt alsof de troep dan mijn oor inschiet ipv mijn neus uit, een reden waarom ik eerder mijn neus ophaal en het dan uit mijn oor voel trekken.
De kinkhoest liep ik - begin tienerjaren - op in het buitenland tijdens een langere vakantie, daardoor en onbekendheid van kinkhoest in NL bij artsen heeft die kinkhoest te lang aangehouden. Het is uiteindelijk vanzelf overgegaan omdat toen men er eindelijk achter was, ik al aan de beterende hand was. Ik heb daar waarschijnlijk zeer lichte longklachten aan over gehouden en misschien een wat gevoelige keel. Ik kan me het hoesten nog herinneren, herkende het later bij iemand anders, merkte het op en inderdaad bevestigde de huisarts het later.

Als BKV (bewust kinderloze vrouw) denk ik dat als ik kinderen had gehad niet voor bmr en pneu geënt zou hebben. Kinkhoest zit er standaard bij, zou het los zijn, dan zou ik het niet doen. Ik had mijzelf wel tegen rode hond laten enten als er een kinderwens was geweest.

Volgens mij geldt voor bmr, pneu en kinkhoest dat als je de symptomen kent, er prima op tijd bij kan zijn voor er complicaties optreden. Probleem is alleen dat artsen de kennis kwijtraken doordat het steeds minder vaak voorkomt, dus je moet zelf dan beter op de hoogte zijn.
Zo weet ik van iemand die met een hersenvliesontsteking door de huisarts naar huis werd gestuurd met de boodschap maar een paracetamolletje te nemen. Godszijdank zelf toch naar het ziekenhuis gegaan en direct opgenomen, die was zeker niet de volgende dag weer thuis.

Groet, Esther

Is oorontsteking dan iets waarvoor gevaccineerd wordt?

Edit; heb het lijstje van Marloes er even op nagekeken, en inderdaad. Jeetje.

[src_esther]

Nahh, toch is het ook hebben, hebben, hebben hoor. En presteren. Tests dit dat, oh nee kind loopt achter extra huiswerk, opdrachten, ondersteuning. Hij moet dit dan en dan kunnen. Dromer? Nee kan niet, je moet je zwemdiploma halen. Etc.
Tja ik weet niet, ik heb het idee dat het allemaal niet meer zo vrij is.

Ik vind de opmerkingen van eelke heel plausible.
Daarnaast is de opvoeding van Nederlandse kinderen echt niet best. Ik heb tegelijkertijd met Duitse en Nederlandse kinderen gewerkt, wat een verschil. Die Duitse kinderen waren veel vriendelijker en stonden veel meer open voor anderen dan de Nederlandse kinderen. Die Nederlandse kinderen waren alleen maar van 'Ikke, ikke, ikke'. Dat is tientallen jaren geleden en het is er bepaald niet beter op geworden. Die probleemkindjes komen dus volgens mij niet door de inentingen, maar door de opvoeding en misschien wel doordat vrouwen op steeds later leeftijd nog kinderen krijgen. Want dat valt me regelmatig op, vrouwen die al wat ouder waren toen ze nog een kind kregen, daar lijkt het kind vaker een probleemkind.

Groet, Esther

[src_esther]

Is oorontsteking dan iets waarvoor gevaccineerd wordt?

Dit stond in het lijstje van Hope:
Pneu (Pneumococcen ziekte (oorontsteking, longontsteking, hersenvliesontsteking): bij 2, 3, 4 en 11 maanden

Je had het dus al gevonden...

[Anne in Zweden]

Dit stond in het lijstje van Hope:
Pneu (Pneumococcen ziekte (oorontsteking, longontsteking, hersenvliesontsteking): bij 2, 3, 4 en 11 maanden

Ik zag het inderdaad ook.

[koekje]

Pneumokokken is niet zomaar een oorontstekinkje hè:
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Pneumokok

[Kaela]

Vaccineren bij onze huisdieren en kinderen vind ik niet helemaal te vergelijken. Bij kinderen zit er namelijk een controlerend instituut tussen, bij huisdieren niet echt. En het rvp kost de staat gewoon veel geld, alleen maar logisch dat ze het alleen uitgeven als het daadwerkelijk bijdraagt aan de volksgezondheid.

Daar vertrouw ik persoonlijk niet op. Ik heb (nog) geen kinderen, dus ik weet ook niet waar ik voor zou gaan kiezen. Maar ik ga me wel heel wat breder informeren dan de informatie die de staat voorziet. In de gehele gezondheidszorg wordt er geklaagd dat er veels te weinig belang voor de patiënt is (verzorgingstijd, de juiste medicijnen, enorme wachtrijen, kosten enz enz de lijst is zowat eindeloos) en dan zou het inentingsprogramma opeens 100% in het belang van het lieve kindje zijn?

Ik kan dat volgen dat je dat niet wil, maar je kan het nu toch moeilijk een goed idee vinden dat dat door een ziekte voor jou beslist wordt?
Voor mensen die wel zwanger willen worden is het niet kunnen vaak het grootste drama van hun leven.

Dit is een knuppel die ik wel in het hoenderhok durf te gooien (en drie keer raden waarom ): dat is ook maar net wat je er van maakt. Waarmee ik op geen enkele manier het verdriet en gemis wil bagatelliseren van mensen die graag willen. Maar het grootste drama? Dat is voor mijn gevoel ook weer vooral zo'n maatschappelijk opgelegde emotie.

Er zijn zó veel redenen om niet zwanger te kunnen worden. (Zelfs van seks (soa's) kun je onvruchtbaar worden!) En als een bepaalde ziekte daar dan een bepaalde kans op geeft, dan is het eerst zaak om heel goed te kijken hoe groot die kans is. Is de kans dat je die ziekte krijgt als je niet gevaccineerd bent heel groot? Is vervolgens het risico dat je onvruchtbaar wordt groot? Aangezien er pas sinds de jaren 80 op gevaccineerd wordt, moeten daar wel antwoorden op te vinden zijn. En ik denk dat even heel plat: voor de jaren 80 groeide de Nederlandse bevolking ook als kool, dus zó groot zal de kans op uiteindelijke onvruchtbaarheid ook niet zijn.
En dan kom je op 2 punten: het individu met zijn of haar levenswensen en de bangmakerij van de maatschappij waar we in leven. Dat individu is natuurlijk een lastige. Ik wil niemand zijn of haar levenswens in de weg liggen. Ik gun het iedereen en ik realiseer me welk persoonlijk verdriet er achter kinderloosheid kan schuilen. Daarom vind ik het ook goed dat iedereen (of althans de ouders in dit geval) zelf mag kiezen.
Maar de bangmakerij vind ik ernstig. Want zoveel mag je niet zelf kiezen. Afwijken van het standaard programma heeft (soms?) veel voeten in de aarde, met beschuldigingen en dreigementen aan het adres van de ouders. Ik ben daarvan geschrokken toen ik dat hoorde van jonge ouders. Dan geloof ik dus niet meer in de goodwil van onze staat.

[Lizzy]

Nou, dat is wel een beetje het grote punt. Je hebt of wel blind vertrouwen in pharma en onze staat. Of je hebt het niet. En dan word je leven ineens een stuk ingewikkelder want dan moet je zelf op onderzoek uit over hoe jij bijv. je kind gevaccineerd wil hebben. En dan wordt het weer heel lastig wie je dan wel moet geloven/vertrouwen.

Jammer dat ze voor kinderen nog niet iets als een titerbepaling hebben. Want ik vind de keren waarop zo'n enting herhaalt moet worden echt . Je spuit natuurlijk niet alleen een virus of een bacterie in maar tal van andere niet-lichaamseigen stoffen.

[constance.blokzijl]

Voor mensen die wel zwanger willen worden is het niet kunnen vaak het grootste drama van hun leven.

Hier wil ik wel even op reageren. Bij ons gaat het dus niet, en ja dat is jammer. Maar het grootste drama, neu... Wel voor de maatschappij blijkbaar.

Wat wij, en vooral ik, te horen heb gekregen is niet mals! Mijn man is onvruchtbaar, en blijkbaar moest ik zelfs mijn keuze verdedigen om bij hem te blijven. Dat vond ik best shocking, alsof het de normaalste zaak van de wereld is om bij hem weg te gaan zodat ik wel zelf een kindje kan krijgen?

Echt he! Letterlijk is tegen me gezegd; ik snap niet dat je nog bij hem blijft als je daardoor niet zwanger kunt worden. Ik was bij hem weggegaan.

En ik heb ze ook wel gezien voor wie het wel het grootste drama is hoor, maar hoe dan ook, je moet er toch mee dealen dat het niet gaat....

[Martine-Tom]

Heb jij daar nog iets van liggen? Iets?

Ik ben van 79 en heb mijn entboekje nog liggen zal zo thuis eens kijken!