Grootste voedings trauma's zijn, kaantjes

, dan kwam ik van school thuis liep de portiek in en rook die vieze ranzige geur al, wetende dat dit "heerlijk" door een stampot heen zat, dus alles smaakte naar kaantjes, mijn moeder overtuigen dat ze het beter er los bij kon doen, hadden zij meer, daar tuinde ze niet in.
Zo ook rauw geklutst ei

, goed bedoeld maar krijg nog de rillingen als ik er aan denk, ik had bloedarmoede als puber, moeder bedoelde het goed maar had gehoord dat een rauw geklutst ei, evt met een schep suiker opgedronken zou helpen om van de bloedarmoede te komen. Dan hadden we onze avond eten op, en kreeg ik die kop met ei, voelde je het zo naar binnen glibberen, bleef dat dikkere witte in je keel hangen. Ik mocht pas van tafel af als het op was. Gelukkig vond mijn broer het heeeeel lekker, en vond het jammer dat hij die lekkernij nooit kreeg, dus ouders ruimde de tafel af en broerlief slobberde die zooi op, en was ik klaarrrr.